Η απώλεια της δεδηλωμένης τεχνικά μπορεί να συμβεί είτε με πρόταση εμπιστοσύνης, όπου η κυβέρνηση οφείλει να εξασφαλίσει 120 τουλάχιστον ψήφους από τους παρόντες, είτε με πρόταση δυσπιστίας, όπου απαιτούνται 151 ψήφοι.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση το θέμα το έθεσε μόνος του ο Αλέξης Τσίπρας, με αποτέλεσμα οποιαδήποτε άλλη κίνηση, προκειμένου να ξεχαστεί η δήλωσή του ότι δεν θα ανεχθεί να χάσει την δεδηλωμένη, να τον δεσμεύει ηθικά.
Επομένως ή υπερεκτίμησε τη δύναμή του μέσα στο κόμμα, αγνοώντας την του φιλοσόφου ρήση «μη δείξεις τη δύναμή σου, μπορεί να φανεί λίγη», ή κατέφυγε σε μια διαφορετική στρατηγική, για να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και να βγει ισχυρότερος.
Έτσι κι αλλιώς είναι δύσκολο να πείσει ότι τα 8 δισ. είναι χειρότερα από τα σχεδόν 12 που καλείται τώρα αποδεχθεί για να συμφωνήσουν οι Θεσμοί στο τριετές πρόγραμμα ενός μη βιώσιμου χρέους.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει ήδη παραδεχθεί στη Βουλή, κατά τρόπο επικοινωνιακά περίτεχνο, ότι μεταξύ κακού και χειρότερου ήταν υποχρεωμένος να επιλέξει το πρώτο.
Κάτι τέτοιο όμως δεν μπορεί να κλείσει τις εσωκομματικές πληγές, που άνοιξαν με την απώλεια της δεδηλωμένης από το δικό του στρατόπεδο, την ίδια στιγμή που οι περισσότερο ευάλωτοι ΑΝ.ΕΛ. οδηγήθηκαν συντεταγμένα και υποδειγματικά στην κάλπη.
Τώρα τα θέματα ηθικής και πολιτικής τάξης είναι ανοικτά και είναι πολλά.
Η περίπτωση της Κωνσταντοπούλου είναι αρκετά σοβαρή για να περάσει χωρίς τριγμούς. Εάν σε αυτήν προστεθούν άλλοι 15 βουλευτές, μεταξύ των οποίων και δύο υφυπουργοί, οι οποίοι αρνούνται εκ των προτέρων να ψηφίσουν μια μνημονιακή συμφωνία, τότε η προσφυγή στις κάλπες είναι ένα ενδεχόμενο κοντά στην πραγματικότητα, που δεν αποτελεί μόνο σενάριο επιστημονικής ή δημοσιογραφικής φαντασίας.
Αμέσως μετά την έγκριση της ελληνικής πρότασης από το Eurogroup ανοίγει ο σημαντικότερος και πιο επικίνδυνος κύκλος πολιτικών εξελίξεων.
Θα αρχίσει το μεγάλο πείραμα για την επιτυχία ή μη του κυβερνητικού προγράμματος με μνημόνιο απαιτήσεων, ή θα μπούμε σε έναν νέο κύκλο πολιτικής αστάθειας με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται; Έτσι κι αλλιώς τα μεγάλα λόγια για την επανάσταση του ευρωπαϊκού Νότου, με τους Ποδέμος και τους υπόλοιπους ανύπαρκτους συμμάχους, η σκληρή πραγματικότητα τα προσγείωσε ανώμαλα στο μνημονιακό κοσμοδρόμιο.
Οι επιλογές δεν είναι πολλές. Εάν αποκλείσουμε τις πολύ μεγάλες εκπλήξεις κατά την ψήφιση του μνημονίου, θα ακολουθήσει η επίδειξη ισχύος του Αλέξη Τσίπρα με ανασχηματισμό, προς γνώση και παραδειγματισμό εκείνων που κατέφυγαν στο αντάρτικο. Σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει και το ενδεχόμενο των εκλογών, οι οποίες όμως είχαν σχεδιαστεί για το επόμενο εξάμηνο και όχι εν μέσω εσωκομματικών ταραχών και αμφισβητήσεων.
Υπομονή, ελάχιστα εικοσιτετράωρα απομένουν…
