Επιτέλους, πότε θα έρθει εκείνη η στιγμή που κάποιος από τους περισπούδαστους πολιτικούς μας θα βγει να μας εξηγήσει πόσο μας έχει στοιχίσει εκείνο το περίφημο «Ανήκομεν εις την Δύσιν!»;
Και ποιο το κέρδος από την επιμονή να ακολουθούμε ως πιστοί υπήκοοι την δεδομένη υπερδύναμη, η οποία κάθε άλλο παρά υπερασπίζεται τα θεωρούμενα από την πλειοψηφία των συμπολιτών δίκαια αιτήματά μας.
Δεν χρειάζεται να πάμε πίσω στην ιστορία, όταν επί εποχής «διπολισμού», μας έλεγαν πως «θα έρθουν οι κομμουνιστές να σας πάρουν τα σπίτια»… Τώρα τα παίρνουν οι άλλοι…
Τέλειωσε λοιπόν ο Ψυχρός Πόλεμος – αλλά έχει τελειώσει πραγματικά; Για την Κούβα μόλις τώρα το θυμήθηκαν.
Αλλά ας γυρίσουμε στα συμφέροντά μας. Πρέπει να ακολουθούμε λοιπόν τις αποφάσεις των ισχυρών -που εξυπηρετούν τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα- κι ας το πληρώνουμε πανάκριβα.
Υπακούοντας στην απόφαση της ΕΕ για τον -αλήστου μνήμης πια- «South Stream», αναβαθμίσαμε ενεργειακά την γείτονα και σύμμαχο, που ωστόσο ακολουθεί εντελώς ανεξάρτητη πολιτική, προς ίδιον συμφέρον.
Έρχεται τώρα ο Πούτιν κι ακουμπάει στα σύνορά μας νέο αγωγό και προκαλεί την Ευρώπη: «Εδώ είναι κι αν θέλετε πάρτε φθηνό αέριο». Κι εμείς περιμένουμε να μας πουν οι άλλοι τι να κάνουμε.
Προηγουμένως είχαμε υποχρεωθεί να χαρίσουμε στην γείτονα – που δεν υπακούει τις εντολές για οικονομικές κυρώσεις στην Ρωσία- τις εξαγωγές τροφίμων και φρούτων. (Πόσο αποζημιώθηκαν οι ροδακινοπαραγωγοί για τη σοδιά που τους επιστράφηκε από τα ρωσικά αντίποινα;). Και πόσο θα αποζημιωθούν οι τουριστικές εγκαταστάσεις από το πλήγμα που θα νοιώσουν με την μεταστροφή των Ρώσων τουριστών προς τη φθηνότερη και πλέον φιλόξενη (πολιτικά) γείτονα;
Μια νέα παράμετρος που φάνηκε κατά την χτεσινή συνέντευξη του Ρώσου προέδρου. Απαντώντας σε ερώτηση Τούρκου δημοσιογράφου για το Κυπριακό, ο Βλαντίμιρ Πούτιν είπε ότι η χώρα του προσπαθεί να τηρεί «ισορροπημένη θέση» στο ζήτημα. Ωστόσο ο Πούτιν χρησιμοποίησε αμφιλεγόμενη διπλωματική ορολογία, η οποία ουδεμία σχέση είχε με τις έως τώρα ρωσικές θέσεις για το Κυπριακό, ούτε με τα σχετικά ψηφίσματα του Σ.Α. του ΟΗΕ.
Άλλος ένας πόντος στην γείτονα. Που δεν μπορούμε να πούμε πως εξισορροπείται από την στάση των άλλων εταίρων και συμμάχων -ΗΠΑ και Βρετανίας- για παράδειγμα. Των οποίων είναι γνωστή η στάση τους στο Κυπριακό, από την εποχή της εισβολής ως το σχέδιο Ανάν και τις τωρινές πιέσεις που ασκούνται στο σημερινό (που είχε εκφρασθεί αναφανδόν υπέρ του σχεδίου Ανάν) πρόεδρο Αναστασιάδη, να υποκύψει σε επίλυση που ευνοεί τις τουρκικές θέσεις.
Ακούσαμε λοιπόν και τον Πούτιν να εγκωμιάζει τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρ.Τ. Ερντογάν «επειδή δεν υποκύπτει, όπως υπονόησε, σε εξωτερικές πιέσεις».
Σε αντίθεση με τον ημέτερο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης υπουργό Εξωτερικών που είχε σπεύσει να δώσει χειραψία στο Κίεβο στα φασισταριά που εγκατέστησαν εκεί οι Δυτικοί για να προκαλέσουν την Αρκούδα.
Το έχουμε καταλάβει από πολλά χρόνια ότι αυτή η χώρα ουδέποτε υπήρξε ανεξάρτητη, αλλά ουδέποτε άλλοτε τόσο δεμένη χειροπόδαρα.
