Κυκλοφορεί το τεύχος Δεκεμβρίου της ARB

Το τεύχος Δεκεμβρίου της Athens Review of Books είναι αφιερωμένο στον Στέφαν Τσβάιχ, τον πιο πολυμεταφρασμένο γερμανόφωνο συγγραφέα του κόσμου. Γράφει η Τατιάνα Λιάνη. Το αφιέρωμα συμπληρώνεται με το ξεχασμένο και μάλλον άγνωστο κείμενο του Τσβάιχ «Η Ευρωπαϊκή σκέψη στην ιστορική της εξέλιξη». Μια πολύτιμη ανάλυση ιδιαίτερα σήμερα που το ευρωπαϊκό οικοδόμημα αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

• Ο Μαρκ Μαζάουερ γράφει για το ευρωπαϊκό όνειρο του Σπινέλι, την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή κρίση. Και παρατηρεί για τη χώρα μας: «Αυτό που κάνει εντύπωση εν τούτοις είναι η γλώσσα της εποχής του ’40 που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί τόσο της Αριστεράς όσο και της Δεξιάς. Ο ΣΥΡΙΖΑ και μεγάλο μέρος της Αριστεράς μιλούν σαν να είναι αυτή η ευκαιρία να ηγηθούν μιας νέας αντίστασης, ενός νέου ενιαίου μετώπου, να αντιμετωπίσουν τους “δωσίλογους” και να χτίσουν τον σοσιαλισμό: πρώτα η Ελλάδα, έπειτα ο κόσμος, ένα είδος επανάληψης των ονείρων των ρώσων μπολσεβίκων, μόνο που τώρα είναι η μικρή αυτή χώρα η μηχανή που κινεί την παγκόσμια ιστορία. Καταπληκτικά πράγματα».

• Το editorial της ARB έχει τίτλο «No Europe, no party!» και είναι κυρίως στηριγμένο στην ανάλυση του πανευρωπαίου Στέφαν Τσβάιχ. Αναφέρεται όμως και στον ελληνικό εξαιρετισμό και ειδικότερα στο άθλιο σύστημα ηγεσίας, το οποίο, αφού κατέστρεψε τη χώρα, τώρα απαιτεί να το δοξάζουμε κι από πάνω γιατί «τη σώζει». Διαθέσιμο στην ιστοσελίδα μας: http://www.booksreview.gr/

• Η Μαίρη Μπέαρντ γράφει για την κλασική παιδεία στα χρόνια της κρίσης απαντώντας στο ερώτημα «Υπάρχει μέλλον για το κλασικό;», για να παρατηρήσει αισιόδοξα πως οι περιπέτειες στον κόσμο του κλασικού είναι κάτι που όλοι μπορούμε να μοιραστούμε. (Από το New York Review of Books).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

• Η Νάντια Λίβα γράφει για τον Χέρμαν Μπροχ και συνοψίζει με την πικρή ειρωνεία του Μπέκετ: «Ποιος έφτιαξε έναν τόσο βολικό για μένα κόσμο;».

• Ο Νικήτας Σινιόσογλου γράφει για τον πλέον αλλόκοτο και ικανό πλαστογράφο αρχαίων κειμένων που γνώρισε η Ιστορία, τον Κωνσταντίνο Σιμωνίδη, ο οποίος με μια αχαλίνωτη ανατρεπτική δημιουργικότητα πλαστογραφούσε αρχαίες ή βυζαντινές πηγές μα και την ίδια του τη ζωή.

• Ο Ηλίας Κατσούλης γράφει για τον πλούτο των φτωχών και τον καπιταλισμό της συμπερίληψης, για τις πρωτοποριακές όσο και ρηξικέλευθες ιδέες που θεωρούν τους φτωχούς ως τη «μεγαλύτερη οικονομική αγορά».

• Η Αλεξάνδρα Ιωαννίδου περιγράφει τι είδαν –ή δεν είδαν– στη «Χώρα των Θαυμάτων» (ΕΣΣΔ) τέσσερις Έλληνες συγγραφείς (Βενέζης, Θεοτοκάς, Καζαντζάκης, Κορνάρος).

• Ο Χρήστος Α. Ιωάννου γράφει για τα εργασιακά των μνημονίων, τον «εργασιακό μεσαίωνα» και τις δεισιδαιμονίες του.

• Η Μαρία Παπαδήμα γράφει για τις νέες, αυτή τη φορά μεταφραστικές, ατυχίες των Τιμπώ.

Ακόμη:

• Πέτρος Μαρτινίδης, Οι λέξεις και τα αντικείμενα
• Γιώργος Παμπούκης, Κριτική σκέψη και θρησκεία
• Διάλογος (Βασίλειος Θερμός, Χ.Ε. Μαραβέλιας), Ενοχλητικά κείμενα
• Χάρης Βλαβιανός, Ανθολογία ερωτικής ποίησης 10
• Λίνα Πανταλέων, Μια καλή ερώτηση, χωρίς απάντηση
• Ελένη Γαρδίκα-Κατσιαδάκη, Η μνήμη των Βαλκανικών Πολέμων. Ιστοριογραφική προσέγγιση.

Σχέδιο εξωφύλλου: Ο Στέφαν Τσβάιχ από τον Κωνσταντίνο Παπαμιχαλόπουλο

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης