Με σατιρική και σαρκαστική διάθεση απέναντι στην κρίση που μαστίζει την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Διονύσης Σταμπόγλης με το βιβλίο του «Το ΔΝΤ, ο Γούντι Άλεν και εγώ», επιχειρεί να δει τα γεγονότα και τις καταστάσεις μέσα από τα μάτια ενός απλού άνεργου ανθρώπου.
Μέσα από χιουμοριστικές προσεγγίσεις, ο συγγραφέας μιλάει για όλα: για την οικονομία, την κοινωνία, την ανεργία αλλά και τη θρησκεία, την εκπαίδευση, ακόμα και τον θάνατο.
Ο ήρωας του βιβλίου ανταλλάσσει μηνύματα με τον διάσημο σκηνοθέτη Γούντι Άλεν στα οποία προσπαθεί να του εξηγήσει την κατάσταση που έχει προκαλέσει στην Ελλάδα η οικονομική κρίση.
«Επειδή είχα πάντα μια πολύ μεγάλη συμπάθεια στον Γούντι Άλεν ήθελα να γυρίσει μια ταινία στην Ελλάδα, όπως έχει κάνει σε άλλες χώρες. Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ καλό για τη χώρα μας και από εκεί ξεκίνησε η ιδέα μου. Σαν οικονομικός συντάκτης όλα τα χρόνια ασχολιόμουν σοβαρά με τα νούμερα και τους δείκτες. Ήθελα λοιπόν να δώσω έναν διαφορετικό τόνο στο θέμα της κρίσης που μας περιβάλλει και μέσα στην οποία ο καθένας με τον τρόπο του προσπαθεί να ξεφύγει», δηλώνει ο συγγραφέας του βιβλίου μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Το βιβλίο περιγράφει τη σχέση που έχει μέσω μηνυμάτων ένας Έλληνας «ταλαίπωρος» από την κρίση, όπως τον χαρακτηρίζει ο ίδιος ο συγγραφέας, που αναζητάει δουλειά και δεν βρίσκει εύκολα. Αυτός ο άνθρωπος μέσω κάποιων καταστάσεων έχει μια σχέση με τον Γούντι Άλεν και ανταλλάσσει μαζί του μηνύματα. Στα μηνύματα αυτά του ζητά και δουλειά εκτός των άλλων. Από τη μία ο Έλληνας που βιώνει την κρίση και από την άλλη ο Γούντι Άλεν ο οποίος βρίσκεται μακριά από όλα αυτά.
Μέσα από αυτή την επικοινωνία προκύπτουν διάφορες χιουμοριστικές καταστάσεις που περιγράφουν ωστόσο τη σοβαρή οικονομική κρίση αλλά και τη δεινή θέση στην οποία έχουν βρεθεί πολλοί έλληνες. Ο συγγραφέας σαρκάζει την καθημερινότητα στην Ελλάδα, αναφερόμενος σε συνηθισμένες καταστάσεις.
«Το αγαπημένο μου μέρος είναι το τελευταίο κεφάλαιο όπου γίνεται μία ανάγνωση διαφορετική μεταξύ του Έλληνα, του Διονύση και του Γούντι Άλεν. Βλέπουν με διαφορετική ματιά τον θάνατο. Ξέρετε οι περισσότεροι όταν μιλούν για θάνατο χτυπούν ξύλο, φτύνουν τον κόρφο τους κτλ. Εδώ και πάλι και σε αυτό το σημείο προσπαθώ να δώσω μια χιουμοριστική διάσταση. Προσπάθησα να το περιγράψω με πρωτότυπο τρόπο, υπάρχει ένα σημείο όπου πεθαίνει ο θάνατος. Και τότε δημιουργούνται τεράστια ερωτήματα σε όλους. Πόσο θα ζει ο άνθρωπος; Θα είναι αιώνιος; Τι θα γίνει με τις ασφαλιστικές εταιρείες; Πόσα χρόνια θα φοιτούμε στα Πανεπιστήμια και πότε θα λέμε κάποιον αιώνιο φοιτητή; Τι θα γίνει με τις λήξεις των δανείων», λέει ο κ. Σταμπόγλης.
Το βιβλίο κυκλοφορεί ήδη εδώ και κάποιες εβδομάδες από τις εκδόσεις Εύμαρος.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
