Ο Giuseppe Tornatore, ο σκηνοθέτης του αριστουργηματικού «Σινεμά ο Παράδεισος», καταθέτει όλη του τη μαεστρία σε μια κλασική, ελεγειακή ιστορία μυστηρίου με αναφορές στον συναρπαστικό χώρο της τέχνης.
Με πρωταγωνιστή τον οσκαρικό Geoffrey Rush («Ο Λόγος του Βασιλιά») και ένα καλοδουλεμένο αγγλόφωνο σενάριο, η ταινία χτίζει μεθοδικά ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ, ντυμένο με τη μουσική του Ennio Morricone.
Ο διάσημος σκηνοθέτης καταπιάνεται με την αινιγματική σχέση ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα, που έχουν μάθει να ζουν σε απόσταση από τους άλλους, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Η ταινία σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία στην Ιταλία.
Σύνοψη:
Ο Virgil Oldman (Geoffrey Rush) είναι ένας εξαιρετικός εκτιμητής, δημοπράτης και συλλέκτης έργων τέχνης. Εκκεντρικός, σνομπ και ανορθόδοξος δεν αφήνει περιθώριο σε κανέναν και ειδικά στο αντίθετο φύλο να τον πλησιάσει. Όταν η Claire (Sylvia Hoeks), μια κληρονόμος που πάσχει από αγοραφοβία, ζητάει τη βοήθεια του, ο Virgil θα αισθανθεί μια ακαταμάχητη έλξη για εκείνη. Το μυστήριο που καλύπτει την πελάτισσα του θα τον παρασύρει σε μια συγκλονιστική περιπέτεια που θα του αλλάξει τη ζωή.
Ο GIUSEPPE TORNATORE για την ταινία
Πρόκειται για μια ερωτική ταινία με στοιχεία θρίλερ που όμως δεν είναι θρίλερ, αφού δεν έχει φόνους, σκοτωμούς, αστυνομία και όπλα. Ο πρωταγωνιστής είναι ένας επιτυχημένος και διακεκριμένος εκτιμητής και δημοπράτης έργων τέχνης με δύστροπο χαρακτήρα. Μια νέα γυναίκα θα τον καλέσει να εκτιμήσει τα έπιπλα και τους πίνακες που βρίσκονται στο πατρικό της σπίτι. Σιγά σιγά θα αναδυθεί μια πολύ περίεργη σχέση με ανατρεπτικές συνέπειες γι’ αυτόν σε ό,τι αφορά τη ζωή του και τους γύρω του. Η ταινία βασίζεται σε δύο διαφορετικές ιδέες, σε δύο διαφορετικές ιστορίες. Η πρώτη συνέβη πολλά χρόνια πριν, η δεύτερη είναι πιο πρόσφατη. Αυτές οι δύο ιστορίες μου είχαν εξάψει τη φαντασία, αλλά δεν είχα πειστεί ότι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν αυτόνομα η κάθε μία σαν ταινία. Ώσπου μια μέρα συνδύασα τις δύο αυτές ιδέες και ανακάλυψα τις λύσεις που έψαχνα. Τότε ήταν που η ιστορία απέκτησε υπόσταση.
Για τους ηθοποιούς
Κατέληξα στον Jim Sturgess και τη Sylvia Hoeks, χρησιμοποιώντας την ίδια μέθοδο που εφαρμόζω κάθε φορά. Έκανα διάφορες οντισιόν και έψαχνα διάφορες λύσεις. Όταν συνάντησα τον Jim κατάλαβα αμέσως ότι του ταίριαζε ο ρόλος του Robert. Έτσι ακριβώς έγινε και με την Sylvia. Αυτή ήταν η Claire που έψαχνα. Ο Geoffrey Rush ήταν ένας από τους ηθοποιούς που ήρθαν αμέσως στο μυαλό μου. Παρακολουθώ χρόνια την καριέρα του. Στην αρχή μου φάνηκε ότι θα ήταν πολύ νέος για το ρόλο. Αργότερα, είδα κάποιες πιο πρόσφατες φωτογραφίες του που είχαν τραβηχτεί από μια τελετή απονομής βραβείων. Ήταν τότε που είχε ξυρίσει το κεφάλι του. Ενθουσιάστηκα αμέσως, καθώς ο χαρακτήρας μου θα έπρεπε να έχει κάτι ξεχωριστό με τα μαλλιά του. Όταν επισκέφθηκα τον Geoffrey στο σπίτι του στη Μελβούρνη, είχα μαζί μου και το χαρακτήρα του Virgil Oldman. Ήταν ολοκληρωμένος. Δεν πήγα εκεί να τον στήσω εκείνη τη στιγμή, πήγα εκεί σαν ένας ράφτης που έχει έτοιμο ένα φόρεμα και πηγαίνει στον πελάτη του να το δοκιμάσει. Μετά θα κάνει κάποιες μικρές προσαρμογές, όπως π.χ. να κοντύνει λίγο τα μανίκια. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, κάναμε τις προσαρμογές μαζί. Εξετάσαμε εξονυχιστικά το σενάριο. Έτσι, δεν ήταν απλά ένας ηθοποιός, αλλά μέσα στα όρια του χαρακτήρα του, και ένας σεναριογράφος. Αρκετές φορές μου ζητούσε διευκρινίσεις για μια λέξη ή ένα διάλογο ή μια αντίδραση που δεν του ήταν απόλυτα ξεκάθαρα. Αυτό με βοήθησε πολύ να επιβεβαιώσω πολλά πράγματα που υπήρχαν ήδη στο σενάριο. Μου έδωσε την ευκαιρία να ξανατσεκάρω κάποια πράγματα και αυτό ήταν μια πολύ σημαντική εμπειρία για μένα. Τέσσερις μέρες κλεισμένοι με το χαρακτήρα μας, διαβάζοντας ξανά και ξανά. Κάποιες φορές κάναμε πρόβα τον τρόπο που περπατάει, που βάζει ή βγάζει τα γάντια. Ήταν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι δουλειάς που μας διευκόλυνε πάρα πολύ στη συνέχεια.
Σενάριο και σκηνοθεσία: Giuseppe Tornatore
Παίζουν: Geoffrey Rush, Jim Sturgess, Sylvia Hoeks, Donald Sutherland
Μουσική: Ennio Morricone
Διευθυντής φωτογραφίας: Fabio Zamarion
Μοντάζ: Massimo Quaglia
Παραγωγοί: Isabella Cocuzza and Arturo Paglia
Επιμέλεια Νικόλας Αρώνης
