Ρεπορτάζ: Σωτήρης Σκουλούδης, Παναγιώτης Βλαχουτσάκος
Πραγματικό εφιάλτη αποτελεί πια για τις κοινωνίες πολλών δυτικών και όχι μόνο, φυσικά, χωρών, το φαινόμενο του «ενεργού εκτελεστή», αφού δυστυχώς δεν αποτελεί αναπάντεχη είδηση, ο τρόμος της τυφλής εκτέλεσης δεκάδων αθώων πολιτών, συνήθως σε χώρους συνάθροισης (από τζαμιά, μέχρι κινηματογράφους, γήπεδα, αεροδρόμια και εμπορικά κέντρα) από ανθρώπους οι οποίοι με διάφορα κίνητρα (ψυχολογικά προβλήματα, θρησκευτικός φανατισμός, πόλεμος κ.α.) σκορπίζουν ψυχρά το θάνατο.
Το φαινόμενο γιγαντώθηκε τελευταία με την άνοδο του Ισλαμικού Χαλιφάτου και των «αντιποίνων» στα οποία προβαίνουν φανατικοί τζιχαντιστές, για τον πόλεμο σε Συρία και Ιράκ, ενώ η διαφαινόμενη ήττα τους, σύμφωνα με αναλυτές, θα διογκώσουν την πιθανότητα τέτοιων δράσεων σε δυτικές χώρες.
Στη χώρα μας δεν έχει σημειωθεί ένα τέτοιο περιστατικό που να οδηγήσει σε μαζικούς θανάτους, όμως, και σε αυτή την περίπτωση, η πρόληψη είναι η καλύτερη λύση για την ελαχιστοποίηση των συνεπειών ενός τέτοιου ενδεχόμενου φριχτού συμβάντος.
Για αυτό το λόγο, δύο αξιωματικοί του Λιμενικού Σώματος ακολούθησαν ειδική εκπαίδευση στις ΗΠΑ (όπου λόγω της συχνότητας των περιστατικών τα στελέχη των σωμάτων ασφαλείας προετοιμάζονται πάντα και για αυτές τις περιπτώσεις) και πλέον ενημερώνουν στελέχη των σωμάτων ασφαλείας αλλά και πολίτες, για τις ενδεδειγμένες ενέργειες που θα πρέπει να ακολουθούν στην περίπτωση που βρεθούν στην ανεπιθύμητη κατάσταση να αντιμετωπίσουν έναν ενεργό εκτελεστή. Ο στόχος δεν είναι άλλος από το να σώσουν τη δική τους ζωή και των γύρω τους, όπως και η «απενεργοποίηση» του εκτελεστή, μέχρι τουλάχιστον να καταφθάσουν στον χώρο οι δυνάμεις ασφαλείας.
Ο Αρχικελευστής του Λιμενικού Σώματος Ιωάννης Μανδάλης και ο Επικελευστής Ευθύμιος Πολίτης, με τη συμβουλευτική υποστήριξη του Νομικού Συμβούλου Επιχειρησιακών Θεμάτων Γιώργου Μαρή, συνέταξαν μια σχετική έκθεση με την περιγραφή του φαινομένου των «ενεργών εκτελεστών» και της αντιμετώπισής του. Φυσικά, έτοιμος για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης δεν μπορεί να θεωρηθεί ποτέ κανείς, όμως με την κατάλληλη εκπαίδευση μπορεί να προληφθούν τα χειρότερα και να σωθούν ζωές.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση που έχει στη διάθεσή του το zougla.gr, ως τέτοια περιστατικά ορίζονται τα ακόλουθα:
Οι πιθανοί στόχοι των ενεργών εκτελεστών είναι ουσιαστικά ο κάθε χώρος όπου συναθροίζονται πολλοί άνθρωποι:
Τα χαρακτηριστικά και τα όπλα του εκτελεστή:
Οι Ιωάννης Μανδάλης και Ευθύμιος Πολίτης στην έκθεσή τους προτείνουν την ολική αναδιαμόρφωση του τρόπου που αντιμετωπίζονται επιχειρησιακά αυτά τα περιστατικά, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός των θυμάτων και να «απενεργοποιηθεί» το συντομότερο δυνατόν ο εκτελεστής, καθώς «ο χρόνος σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι με το μέρος μας: όσο περνάει η ώρα, τόσο αυξάνεται ο αριθμός των θυμάτων».
Χαρακτηριστικό είναι ότι συνήθως τα περιστατικά αυτά δεν λήγουν με τη συνδρομή των ειδικών δυνάμεων -των οποίων η εκπαίδευση θα πρέπει να προσαρμοστεί κατάλληλα για την αντιμετώπισή τους- αλλά ουσιαστικά με τις ενέργειες των παρευρισκομένων. Κι αυτό διότι συνήθως τα συμβάντα αυτά λήγουν μετά από 20 λεπτά, οπότε και φυσικά δεν έχουν προλάβει να καταφθάσουν οι αστυνομικές δυνάμεις.
Για αυτό το λόγο θα πρέπει να δοθεί έμφαση στις προληπτικές ικανότητες των πολιτών, οι οποίοι με την κατάλληλη εκπαίδευση (και την απαιτούμενη ψυχραιμία…) είναι αυτοί οι πρώτοι που θα κληθούν να εξουδετερώσουν τον δράστη και να σώσουν τόσο τις δικές τους ζωές όσο και των γύρω τους.
Αναλυτικά:
Οι ειδικά εκπαιδευμένοι αξιωματικοί του Λιμενικού στη σύντομη αναφορά τους των περιστατικών με «ενεργό εκτελεστή» των τελευταίων ετών στην Ευρώπη, ξεχώρισαν το αιματηρό συμβάν της σχολής του ΟΑΕΔ στου Ρέντη, όπου τον Απρίλιο του 2009 ένας 18χρονος σπουδαστής πυροβόλησε αδιακρίτως και τραυμάτισε τρεις ανθρώπους, πριν θέσει τέρμα στη ζωή του (δείτε το αναλυτικό ρεπορτάζ του zougla.gr για το συμβάν εδώ). Όπως αναφέρουν, «το περιστατικό χαρακτηρίστηκε ως πρωτόγνωρο για την Ελλάδα, αλλά ουδείς συνειδητοποίησε πως το συμβάν αυτό ανήκει σε μία ξεχωριστή κατηγορία βίας που λόγω των ιδιαιτεροτήτων της απαιτεί ξεχωριστό τρόπο αντιμετώπισης από τα σώματα ασφαλείας και την κοινωνία».
