Σάλο έχει προκαλέσει η προτεινόμενη απαγόρευση στους γονείς να θεωρούν τα παιδιά τους «πριγκίπισσα ή βασιλόπουλο» σύμφωνα με τα πορίσματα και τις προτάσεις του Εθνικού Κοινωνικού διαλόγου για την Παιδεία που συζητήθηκαν στην καταληκτήρια συνάντηση των Επιτροπών του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία με τον Υπουργό Παιδείας κ. Φίλη και την αναπληρώτρια Υπουργό Παιδείας κ. Αναγνωστοπούλου.
Τα πορίσματα της επιτροπής όπως έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας
ΙΙΙ.Συμβόλαιο Τιμής
Θεσπίζεται ως “προαιρετικά υποχρεωτικό” (όπως η ψήφος στις εκλογές…) το ακόλουθο
Συμβόλαιο Τιμής: Κατά την έναρξη του σχολικού έτους, οι γονείς ή κηδεμόνες για παιδιά Α’ έως Γ’ Δημοτικού και, στη συνέχεια, τα ίδια τα παιδιά (“Τώρα που μεγάλωσες…”) καλούνται να υπογράψουν ένα συμβόλαιο σαν το ακόλουθο:
“Δίνω τον λόγο της τιμής μου και υπόσχομαι ότι θα σέβομαι το σχολείο, τους δασκάλους και τους συμμαθητές μου, θα φέρομαι ιπποτικά σε όλους και ιδιαίτερα στους πιο αδύναμους, και δεν θα επιτεθώ ποτέ σε αδύναμο, αλλά θα τον υπερασπίσω από επιθέσεις. Θα θεωρώ σωστή μόνο την άμιλλα για τη
διάκριση στη μάθηση, στον αθλητισμό, την καλή συμπεριφορά και τα καλά έργα. Δεν θα κάνω ποτέ στον άλλον ό,τι δεν θέλω να κάνουν σε μένα. Και θα θεωρώ ντροπή κάθε παράβαση αυτής της υπόσχεσης που ελεύθερα δίνω σήμερα.”
Το εν λογω Συμβολαιο καθιστα το παιδι υποκει μενο λογου ̶ τουλογου του. Και μπορεί ν’ αποτελέσει γόνιμη κοινή πλατφόρμα για εναρμονισμένη δουλειά διαπαιδαγώγησης και πολιτισμού τόσο από τους παιδαγωγούς όσο και από την οικογένεια, τον δημόσιο λόγο, τα ΜΜΕ κλπ.
Εναλλακτικά, αντί προσωπικής υπογραφής, θα μπορούσε να γίνεται συνάντηση ανά τάξη των γονέων στην αρχή της σχολικής χρονιάς, όπου ο εκπαιδευτικός το διαβάζει και τους δεσμεύει και, στη συνέχεια, τους το μοιράζει.
IV. Παιδαγωγικός Κώδικας Δημοκρατικού Ανθρωπισμού
Α. Ευαισθητοποίηση, ενημέρωση και ενδυνάμωση γονέων
Ξεκινώντας με όσο το δυνατόν πιο πρώιμες παρεμβάσεις, οι υποψήφιοι και οι νέοι γονείς ενημερώνονται και καθοδηγούνται από ειδικούς, οι οποίοι de facto έρχονται σε επαφή μαζί τους (π.χ. μαιευτήρες, μαίες, παιδίατροι, διαμορφωτές γνώμης…), ατομικά ή σε ομάδες (“σχολή γονέων” κλπ.), προκειμένου να εμπεδώσουν ορισμένες απλές αλλά καθοριστικές αρχές, τις οποίες θα διδάξουν στα παιδιά. Τις ίδιες αρχές καλλιεργούν στους γονείς, σε όλη τη σχολική διαδρομή, με πρόσφορους τρόπους, οι εκπαιδευτικοί, οι ειδικοί ψυχικής υγείας κλπ. Οι αρχές αυτές συνιστούν έναν Παιδαγωγικό Κώδικα Δημοκρατικού Ανθρωπισμού και προετοιμάζουν τα παιδιά όχι μόνο για τη σχολική τους ζωή, αλλά και για την ευρύτερη κοινωνική τους λειτουργία ως δημοκρατικοί πολίτες.
Είναι οι εξής:
1. Το παιδί καθενός είναι μοναδικό και ξεχωριστό για τον ίδιο. Ωστόσο, είναι ένα παιδί ανθρώπων όπως κάθε παιδί ανθρώπων: Διαφορετικό αλλά ίσο με τα άλλα, και όχι πριγκίπισσα ή βασιλόπουλο.
2. Στο σχολείο (ο όρος περιλαμβάνει και την προσχολική αγωγή) πηγαίνουμε επειδή το σχολείο είναι σαν
δεύτερο σπίτι μας. Εκεί συναντάμε πολλά άλλα παιδιά και μαθαίνουμε να ζούμε μαζί και να κάνουμε πράγματα μαζί που είναι ευχάριστα και χρήσιμα για όλους και δεν ενοχλούν κανέναν.
3. Στο σχολείο δεν πάμε για επίδειξη, αλλά για γνώση και χαρακτήρα. Για να μάθουμε πράγματα και τρόπους και να γίνουμε άνθρωποι καλοί κι αγαπητοί. Για να γίνει κάθε παιδί ένας ξεχωριστός άνθρωπος για τους άλλους.
4. Είναι ντροπή και γελοίο να κάνεις επίδειξη ότι έχεις χρήματα και πράγματα, όταν άλλα παιδάκια στερούνται και υποφέρουν. Και είναι τιμή και ωραίο να νοιάζεσαι για τον άλλον και να τον βοηθάς όπως μπορείς.
5. Το σχολείο είναι το δεύτερο σπίτι μας. Το αγαπάμε και το φροντίζουμε από κάθε άποψη (βλ. το προαναφερθέν Συμβόλαιο Τιμής).
