Την παρέμβαση του εισαγγελέα προκάλεσαν οι καταγγελίες για κακοδιαχείριση στο νοσοκομείο « Ερρίκος Ντυνάν». Τα οικονομικά του νοσοκομείου το οποίο υπάγεται στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, όπως φαίνεται, θα μπουν στο μικροσκόπιο της εισαγγελικής έρευνας που ξεκίνησε μετά τη δημοσιοποίηση έκθεσης για την αποδοτικότητά του με πλήθος στοιχείων που χρήζουν άμεσης διερεύνησης.
Σύμφωνα με την έκθεση αν και τα έσοδα του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» εμφανίζονται να μειώνονται, σε μία τετραετία, ο αριθμός των ασθενών που νοσηλεύονται σ’ αυτό δωρεάν τετραπλασιάζεται! Το στοιχείο αυτό βέβαια γεννά πολλά ερωτήματα και κυρίως πως «αυτό το κόστος εκτινάσσεται στα ύψη με αποτέλεσμα στο τέλος της τετραετίας να αντιστοιχεί στο 55,3% της συσσωρευμένης ζημίας, δηλαδή περί τα 33,6 εκατομμύρια ευρώ;».
Η έκθεση για τη «Διερεύνηση των όρων αποδοτικότητας του « Ερρίκος Ντυνάν», που συντάχθηκε τον Μάιο του 2010 από την ερευνητική ομάδα του καθηγητή Λυκούργου Λιαρόπουλου (Σ. Πασάλογλου, Κ. Τσαβαλιάς) αλλά και η εσωτερική αλληλογραφία του νοσοκομείου αποκαλύπτουν μια σειρά «γενναιόδωρων» εκπτώσεων και ειδικούς τιμοκαταλόγους σε συγκεκριμένες κατηγορίες νοσηλευόμενων.
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται σ’ αυτή, ειδικές συμβάσεις με Ταμεία που σχετίζονται με δικαστικούς, υπαλλήλους διοικητικών δικαστηρίων, απόστρατους αξιωματικούς της αστυνομίας και άλλες ομάδες, εξασφαλίζουν τη νοσηλεία «με έκπτωση». Όπως σημειώνει μάλιστα η έκθεση, ο αριθμός των «δωρεάν νοσηλευθέντων» εκτοξεύθηκε από 2,1% του συνόλου το 2005 σε 11% (2.300 περιστατικά, δηλαδή) το 2009.
Η διαχείριση του νοσοκομείου μέσα στη γενικευμένη κρίση είχε ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με την ελεγκτική εταιρεία Grant Thornton, να εμφανίσει το Κοινωφελές Ίδρυμα Ερρίκος Ντυνάν αρνητικό κεφάλαιο κίνησης 71,7 εκατομμύρια ευρώ στο τέλος του 2010 και βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις ένα χρόνο αργότερα, που είχαν αυξηθεί στα 143 εκατομμύρια (έναντι 21 εκατομμυρίων ευρώ στο τέλος του 2001 με την είσοδο της χώρας στο ευρώ). Η ελεγκτική εταιρεία σημειώνει ότι «οι υποχρεώσεις προς άμεση κάλυψη» ήταν «διπλάσιες των άμεσα εισπρακτέων απαιτήσεων, ενώ ο χρόνος πληρωμής των προμηθευτών είχε ανέλθει από τις 497 ημέρες το 2009 στις 569 ημέρες το 2010.
