Η Δικαιοσύνη άργησε να έρθει επί 17 ολόκληρα χρόνια για τον ιδιοκτήτη των καταστημάτων «Κannabishop» και «Κannabis Gallery» ενώ όπως φαίνεται θα συνεχίσει κι άλλο την …καθυστέρησή της.
Αν και το δημόσιο έχει υποχρεωθεί να αποζημιώσει τον επιχειρηματία που εισήγαγε διάφορα είδη ενδύσεως και ατομικής χρήσεως τα οποία ήταν κατασκευασμένα από κάνναβη και είχαν τυπωμένη απεικόνιση πεντάφυλλου ή επτάφυλλου μίσχου κάνναβης, η δικαστική του περιπέτεια δεν έχει τέλος. Και αυτό γιατί, αν και αναγνωρίζεται ότι προκύπτουν ευθύνες του Δημοσίου για τη διαπόμπευση και τη ζημία που υπέστη ο επιχειρηματίας «από την εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου περί ναρκωτικών», το Συμβούλιο της Επικρατείας επέστρεψε την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο για να εντοπίσει τις πταίει, εισαγγελείς ή αστυνομικοί. .
Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο το οποίο δεν αποκλείει η ευθύνη να πέφτει στους ώμους του εισαγγελικού λειτουργού που έδωσε την εντολή για τις κατασχέσεις των συγκεκριμένων προϊόντων και τη σύλληψη του επιχειρηματία, ζητεί να διευκρινιστεί από το Διοικητικό Εφετείο «σε ποιους φορείς του Δημοσίου εντοπίζονται οι ευθύνες για τη ζημία που υπέστησαν οι επιχειρηματίας».
Ο δικαστικός Γολγοθάς του ιδιοκτήτη των «Κannabishop» άρχισε το 1998 μόλις άνοιξε το πρώτο του κατάστημα στα Ιωάννινα. Οι διωκτικές αρχές θεώρησαν πως αυτό ουσιαστικά αποτελεί διαφήμιση ναρκωτικών ουσιών, τον συνέλαβαν, κατέσχεσαν τα εμπορεύματα, ενώ παραπέμφθηκε από τον εισαγγελέα στον τακτικό ανακριτή.
Διώχτηκε ποινικά, αλλά το 1999 αθωώθηκε με το σκεπτικό ότι «ο διακριτικός τίτλος «Κannabishop» και η απεικόνιση πεντάφυλλου ή επτάφυλλου μίσχου κάνναβης δεν συνιστούσαν ευθεία ή συγκαλυμμένη και έντεχνη διαφήμιση της χρήσεως ναρκωτικών ουσιών ή πρόκληση σε παράνομη χρήση τους». Το Γενικό Χημείο του Κράτους, αποφάνθηκε ότι τα προϊόντα που κατασχέθηκαν, «είτε δεν περιείχαν την ναρκωτική ουσία της τετραϋδροκανναβινόλης είτε την περιείχαν σε ελάχιστο βαθμό χωρίς να είναι εφικτή η ανάκτησή της ή απομόνωσή της».
Ο άτυχος καταστηματάρχης ζήτησε αποζημίωση από το δημόσιο για την αξία των εμπορευμάτων, ηθική βλάβη κλπ, το Διοικητικό Πρωτοδικείο απέρριψε την αγωγή του, αλλά το Εφετείο του επιδίκασε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 14.673,51 ευρώ.
Η Ολομέλεια του ΣτΕ με απόφασή της πριν από δύο χρόνια , πέραν τυχόν ευθύνης των αστυνομικών οργάνων, δεν αποκλείει την ύπαρξη ευθύνης του εισαγγελικού λειτουργού που έδωσε την σχετική παραγγελία στα αστυνομικά όργανα κλαι αναφέρει: «Εφ’ όσον δε το Σύνταγμα, δεν ανέχεται να παραμένουν αναποζημίωτες ζημίες που κάποιος υφίσταται από ενέργειες οποιουδήποτε κρατικού οργάνου, μέχρις ότου ο νομοθέτης ρυθμίσει ειδικώς την ευθύνη του Δημοσίου από πράξεις οργάνων της δικαστικής λειτουργίας, το άρθρο 105 Εισαγωγικού Νόμου Αστικού Κώδικα έχει ανάλογη εφαρμογή σε περίπτωση προκλήσεως ζημίας από πράξεις των οργάνων αυτών η οποία μπορεί να αποδοθεί σε πρόδηλο σφάλμα τους».
Με την υπ΄ αριθμ. 1330/2016 απόφασή της η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου αποφάνθηκε ότι το Διοικητικό Εφετείο που έκρινε ότι για τη ζημία ευθύνονται η απόφαση της διυπουργικής σύσκεψης και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης είναι πλημμελώς αιτιολογημένες, γιατί δεν εξετάστηκε εάν η ζημία προκλήθηκε από «πρόδηλο σφάλμα» δικαστών ή εισαγγελέων, όταν μάλιστα οι συλλήψεις και οι κατασχέσεις προϊόντων έγιναν από αστυνομικούς, αλλά κατόπιν εισαγγελικών εντολών. Έτσι, ανέπεμψε την υπόθεση στο Εφετείο για να διευκρινιστεί με νέα απόφασή του σε ποιους φορείς του Δημοσίου εντοπίζονται οι ευθύνες για την ζημία που υπέστησαν οι επιχειρηματίες.
