Ο ναρκισσισμός μπορεί πολύ συχνά να περιγράφεται ως μια κατάσταση παθολογική, οι ειδικοί όμως ισχυρίζονται ότι είναι ίσως απαραίτητος για τη συναισθηματική επιβίωση του ατόμου.
Ο Φρόυντ, μάλιστα, έγραψε σε ένα από τα πιο σημαντικά του δοκίμια ότι ο ναρκισσισμός είναι μια απαραίτητη μορφή αγάπης, ακριβώς γιατί ο άνθρωπος γεννιέται πολύ νωρίς. Μια πιο σύγχρονη θεωρία της εξελικτικής βιολογίας έρχεται να ενισχύσει την άποψη του πατέρα της ψυχανάλυσης, εξηγώντας ότι οι άνθρωποι πρέπει να γεννηθούν πολύ πριν να είναι ικανοί να φροντίσουν τον εαυτό τους, έτσι ώστε το κεφάλι τους να έχει μικρό μέγεθος και να μπορεί να περάσει από τον γεννητικό σωλήνα κατά τον τοκετό. Οι σκύλοι, οι γάτες, τα δελφίνια και οι πίθηκοι, για παράδειγμα, δεν αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα και ανεξαρτητοποιούνται πολύ πιο σύντομα μετά τη γέννησή τους. Από την άλλη, οι άνθρωποι, κατά τη βρεφική, νηπιακή και παιδική ηλικία, έχουν ανάγκη τη γονεϊκή φροντίδα, όχι για μερικές εβδομάδες ή μήνες αλλά για χρόνια.
Σύμφωνα με παρατηρήσεις σε νεογέννητα μόλις 15 ώρες μετά τη γέννηση, φαίνεται ότι αναγνωρίζουν τη φωνή της μητέρας τους και την προτιμούν από αυτήν των ξένων, όπως επίσης φαίνεται να προτιμούν τη μυρωδιά της και το πρόσωπό της. Παράλληλα, κάποια πειράματα δείχνουν ότι τα βρέφη ηρεμούν όταν ακούν ηχογραφημένο το δικό τους κλάμα, αλλά αναστατώνονται με το κλάμα των άλλων βρεφών. Τους αρέσει, δηλαδή, να ακούν τον δικό τους ήχο ή τη φωνή της μητέρας τους.
Ο ναρκισσισμός, λοιπόν, είναι η πρώτη μορφή αγάπης που γνωρίζουμε ως νεογνά ακόμη και φαίνεται ότι είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική. Το βρέφος κλαίει και ξαφνικά οι ανάγκες του αρχίζουν μία-μία να ικανοποιούνται. Για το βρέφος όλος ο κόσμος είναι εκεί για να το υπηρετήσει. Σε έναν βαθμό μάλιστα, το ίδιο και ο κόσμος είναι ένα.
Διαβάστε τη συνέχεια στο govastileto.gr
