Δεκάδες παιδιά να χάνουν τη ζωή τους από τις βόμβες. Άνθρωποι να ψάχνουν στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να φάνε. Άνθρωποι να αυτοκτονούν επειδή «δεν αντέχουν άλλο». Κάποιοι να προσπαθούν να διαφύγουν από τις συνθήκες κόλασης και να εμποδίζονται από τους τζιχαντιστές. Η Φαλούτζα, 45 χιλιόμετρα από τη Βαγδάτη, στο δρόμο προς την Ιορδανία και τη Συρία, εδώ και χρόνια αποτελεί ένα συνεχές πεδίο μάχης και υποφέρει τα πάνδεινα σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη πόλη του Ιράκ. Και ο πόνος συνεχίζεται.
Το πρώτο πλήγμα το είχε δεχθεί όταν βρετανικό βομβαρδιστικό έπληξε –από λάθος- την αγορά της πόλης στον πόλεμο του Κόλπου του 1991.
Επί Σαντάμ Χουσεΐν, η πόλη είχε γνωρίσει άνθηση και είχε φτάσει να φιλοξενεί 300.000 κατοίκους. Στη δεύτερη μάχη για τη Φαλούτζα το Νοέμβριο του 2004 80 αμερικανοί στρατιώτες και χιλιάδες Ιρακινοί είχαν χάσει της ζωή τους.
Περισσότερα από 39.000 σπίτια είχαν καταστραφεί. Χωρίς ηλεκτρικό και νερό, με κατεστραμμένο το δίκτυο αποχέτευσης. «Όσοι πρόλαβαν την εγκατέλειψαν», περιγράφει ο Arwa Damon που είχε ακολουθήσει ως «παρακοιμώμενη» του Αμερικανούς πεζοναύτες στις επιχειρήσεις του 2004. Τότε, μετά την κατάληψή της το αμερικανικό Πεντάγωνο είχε χαρακτηρίσει την επιχείρηση εκείνη «μεγάλη νίκη εναντίον της τρομοκρατίας».
Ύστερα όμως ακολούθησε η εμφύλια διαμάχη Σιιτών και Σουνιτών. Και από το 2007 ξεκίνησε η καταπίεση της αλ-Κάιντα. Κι από εκεί πήγασε το Ισλαμικό Χαλιφάτο. Πολλοί ήταν εκείνοι που τα αποδέχτηκαν ως αντίδραση για την αμερικανική κατοχή.
Ένας από τους αξιωματικούς του Σαντάμ, ο πρώην συνταγματάρχης Anda Khalaf, σε συνέντευξή του στο CNN είχε πει για το κίνημα των «Γιων του Ιράκ»: «Οι δημιουργία εξτρεμιστών μαχητών δημιουργήθηκαν ως αντίδραση στην ξένη κατοχή και στην ανεργία που προκάλεσε. Ο θυμός δεν έχει καταλαγιάσει».
Όταν οι αμερικάνοι ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους από το Ιράκ, το Δεκέμβριο του 2011, ο λαός της Φαλούτζα γιόρτασε καίγοντας αμερικάνικες σημαίες. Δύο χρόνια αργότερα, το 2013, ο λαός της πόλης ξεσηκώθηκε, αυτή τη φορά διαμαρτυρόμενος για την κυβέρνηση της Βαγδάτης. Οι Σουνίτες κάτοικοι πήραν τα όπλα και τα έβαλαν με την Σιιτική κυβέρνηση. Λίγους μήνες αργότερα η Φαλούτζα έπεφτε στα χέρια τους.
Ένα χρόνο αργότερα, το 2014, η Φαλούτζα περνούσε στα χέρια του Ισλαμικού Χαλιφάτου.
Οι κάτοικοι σήμερα βλέπουν κάτι σαν επανάληψη των γεγονότων του 2004. Και οι άμαχοι πληρώνουν πάλι το τίμημα.
Πρόκειται για την τρίτη μεγάλη μάχη που μαίνεται στη Φαλούτζα, από τότε που πρώτα εισέβαλαν οι Αμερικάνοι πριν 13 χρόνια.
Για την ανθρώπινη καταστροφή που συμβαίνει εκεί, προειδοποιούν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις, καθώς γύρω στους 50.000 άνθρωποι παραμένουν παγιδευμένοι στα ερείπια, πολλοί από αυτούς παιδιά. Και οι τζιχαντιστές εκτελούν όποιον άνδρα ή έφηβο αρνείται να πολεμήσει στο πλευρό τους.
Η θλιβερή ιστορία της Φαλούτζα αντικατοπτρίζει το δράμα του ιρακινού λαού. Και αποτελεί μια ακόμη διαμαρτυρία στην παγκόσμια αδιαφορία για όσα συμβαίνουν στις εμπόλεμες περιοχές της Γης.
Πληροφορίες από CNN
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης
