Από τον πένθιμο ήχο της Μεγάλης Παρασκευής στον χαρμόσυνο της Ανάστασης -ή «τον Αδάμ, Αδάμ, Αδάμ», όπως τον περιγράφει ο κοσμοκαλόγερος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης-, ο ήχος της καμπάνας είναι στενά συνδεδεμένος με το Πάσχα. Από τότε που η καμπάνα αντικατέστησε το «σήμαντρον εκ στερεού ξύλου καρυάς»…

Πώς κατασκευάζεται όμως αυτό το απαραίτητο στοιχείο για να λειτουργήσει ένας ναός; Παλαιά τέχνη αλλά και βαριά βιομηχανία. Το ιστολόγιο «Russia beyond the headlines», με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, δείχνει πως η βιομηχανία κατασκευής καμπάνας λειτουργεί ακόμα στη Ρωσία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ


Καμπάνες έτοιμες προς πώληση


Το ρευστό μέταλλο χύνεται από τον φούρνο στο καλούπι


Ακολουθεί η απόσπαση της καμπάνας από το καλούπι

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ


Παρότι δεν είναι… αθάνατες, οι καμπάνες υπολογίζεται πως έχουν ζωή περίπου 500-600 χρόνια. Αυτή είναι μια καμπάνα βάρους πέντε τόνων, παραγγελία για το καμπαναριό του Αγίου Ισαάκ που ανεγείρεται στο Voronezh


Για να αποσπαστεί από το καλούπι η καμπάνα, απαιτείται χρόνος μόλις δέκα λεπτών. Από εκεί και πέρα όμως, αρχίζει μια πολυήμερη επεξεργασία για τη διακόσμησή της


Μπρούντζινες καμπάνες, 80% από χαλκό και 20% από ψευδάργυρο. Με εξαιρετικά αγνά υλικά, για ξεκάθαρο ήχο

Επιμέλεια Κ. Μπετινάκης

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης