Με πολλή μουσική θα γιορταστούν τα 25 χρόνια της (νέας) Ρωσίας σε Νέα Υόρκη, Παρίσι, Πεκίνο, Ρίο, και σε πολλές άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο, στις 12 Ιουνίου.
Η «Ημέρα της Ρωσίας στον κόσμο – Russian Day» που θα εορτασθεί στις 12 Ιουνίου και είναι αφιερωμένη στα 25 χρόνια από την Ημέρα Διακήρυξης της κρατικής κυριαρχίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, θα πραγματοποιηθούν μεγάλες εκδηλώσεις σε αίθουσες συναυλιών της Νέας Υόρκης, του Παρισιού, της Ιερουσαλήμ, του Ρίο Ντε Τζανέιρο και του Πεκίνου. Την ημέρα αυτή θα πραγματοποιηθούν συναυλίες από πέντε ορχήστρες θρησκευτικής μουσικής, από χορωδίες και μουσικά σύνολα κλασσικής μουσικής, όπως ανακοίνωσαν οι διοργανωτές στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Μόσχα.
Όλα ξεκίνησαν στις 12 Ιουνίου του 1990, όταν το Συνέδριο των λαϊκών αντιπροσώπων της Σοβιετικής Ρωσίας ψήφισε τη Διακήρυξη της κρατικής κυριαρχίας. Οι σημερινοί πολίτες δυσκολεύονται να κατανοήσουν για ποιό λόγο είχε γίνει αυτό. Ωστόσο και τότε, το 1990, ήταν ακόμη πιο εμφανές ότι η Διακήρυξη αυτή είχε περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα παρά ουσιαστικό.
Η αμερικανικού τύπου γιορτή, την οποία επινόησαν οι πατέρες-ιδρυτές της νέας Ρωσίας, αποκαλώντας την Ημέρα της Ανεξαρτησίας, καθιερώθηκε ως αργία και ονομάστηκε «Ημέρα της Ρωσίας». Κυρίως επειδή ουδείς έχει καταλάβει από ποιόν ακριβώς ανεξαρτητοποιήθηκε η Ρωσία στις 12 Ιουνίου…
Το ερώτημα «αν πρέπει να γιορτάζεται η Ημέρα της Ρωσίας στις 12 Ιουνίου», παρέμενε για πολλούς αναπάντητο. Επί αιώνες η Ρωσία ήταν ένα ανεξάρτητο κράτος και η επιδίωξη να δηλωθεί ότι τώρα πρόκειται για μια «νεαρή χώρα, μόλις 23 ετών», φαίνονταν κάπως παράξενη.
Όπως επισημαίνει ο πολιτικός επιστήμων και φιλόσοφος, Αλεξάντρ Ντούγκιν, η γιορτή της ρωσικής αυτοσυνείδησης πρέπει να γιορτάζεται την ημέρα ενός μεγάλου της επιτεύγματος. Τέτοια στην ιστορία του κράτους υπάρχουν υπεραρκετά. Ο Ντούγκιν πιστεύει ότι «η Ημέρα της Ρωσίας πρέπει να εορτάζεται την ημερομηνία μιας πραγματικά μεγάλης νίκης, για παράδειγμα, μιας νίκης ενάντια σ’ εκείνους που απείλησαν την ιστορική υπόσταση της χώρας, μιας νίκης ενάντια σε κατακτητές».
Ο Πούτιν, ανακηρύσσοντας τη 12η Ιουνίου Ημέρα της Ρωσίας, προέβη σε κάποιου είδους συμβιβασμό, καθώς, από το 2002 δεν εορτάζεται πλέον η υιοθέτηση της Διακήρυξης της κρατικής κυριαρχίας της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Η μέρα αυτή είναι πλέον μια γιορτή αφιερωμένη στη χώρα συνολικά.
Οι πρώτες απορίες
Τον Ιούνιο του 1990 ουδείς θα μπορούσε να διανοηθεί ότι η «Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία» όπως λεγόταν τότε, είναι δυνατό να αποσχιστεί από την ΕΣΣΔ. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης φάνταζε αδιανόητη. Η διακήρυξη ανεξαρτησίας ήταν απλά και μόνο ένα μέρος του πολιτικού παιχνιδιού ανάμεσα στη σοβιετική ηγεσία και την ομάδα με επικεφαλής τον Μπορίς Γέλτσιν που είχε σχέδια για την ηγεσία ενός κράτους.
Το δεύτερο ερώτημα ήταν ο ρόλος των υποστηρικτών της ρωσικής κρατικής οντότητας στη διάλυση της ΕΣΣΔ. Στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 η εξαφάνιση της χώρας, έστω και αν δεν χαρακτηριζόταν ακόμη ως «η μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή του 20ου αιώνα» (όπως την αποκάλεσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν όταν έγινε πρόεδρος), όλοι σχεδόν καταλάβαιναν περί τίνος επρόκειτο.
Για τη νέα γενιά του περίγυρου του Γέλτσιν, η γιορτή αυτή ήταν αναγκαία σαν απόδειξη του δικαιώματος για εξουσία. Στους ένοικους του Κρεμλίνου την εποχή του Γέλτσιν, δεν άρεσε να θυμούνται τις συνθήκες υπό τις οποίες ανέβηκαν στην εξουσία, ούτε και τα συνθήματα που κυριαρχούσαν στις αρχές της δεκαετίας του ΄90.
Εκείνο το διάστημα, τα κοινοβούλια των δημοκρατιών της ΕΣΣΔ το ένα μετά το άλλο διακήρυσσαν την ανεξαρτησία τους και η Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία δεν θα μπορούσε να παραμείνει αμέτοχη. Οι σύνεδροι ψήφισαν σχεδόν ομόφωνα να συμπεριληφθεί το θέμα στην ημερήσια διάταξη. Το τελικό κείμενο του εγγράφου όμως προκάλεσε πολλές διχογνωμίες, με αποτέλεσμα η επεξεργασία του να παραταθεί ένα μήνα, για να ψηφιστεί τελικά στις 12 Ιουνίου.
«Ημέρα της Ρωσίας στον κόσμο» θα γιορταστεί με μουσική
Οι συναυλίες γνωστών μουσικών συνόλων θα γίνουν την 12η Ιουνίου σε διάφορα σημεία του πλανήτη.
Η αρχή θα γίνει από το Πεκίνο, όπου στο Εθνικό Κέντρο Μουσικής θα εμφανιστεί η ακαδημαϊκή Καπέλα της Αγίας Πετρούπολης υπό τη διεύθυνση του Αλεξάντρ Τσερνουσένκο.
Ύστερα, θα δοθεί συναυλία της Κρατικής ακαδημαϊκής ρωσικής λαϊκής χορωδίας Μ.Ε. Πιάτνιτσκι στην Ιερουσαλήμ. Θα ακολουθήσει στην αίθουσα Γκαβό στο Παρίσι η εμφάνιση της Κρατικής ακαδημαϊκής ρωσικής χορωδίας Α.Β. Σβέσνικοφ.
Μετά το πέρας της συναυλίας στο Παρίσι, θα ξεκινήσει την εμφάνισή της στο Δημοτικό θέατρο του Ρίο Ντε Τζανέιρο η ορχήστρα «Σολίστες της Αγίας Πετρούπολης», η οποία θα εκτελέσει έργα του Αντόνιο Βιβάλντι, το κονσέρτο για πιάνο αρ. 17 του Μότσαρτ, τη Σερενάτα για έγχορδα του Τσαϊκόφσκι και μια σουίτα του Γκριγκ.
Η Ημέρα της Ρωσίας στον κόσμο θα ολοκληρωθεί στη Νέα Υόρκη, στη σκηνή του Κάρνεγκι Χολ. Η ακαδημαϊκή συμφωνική ορχήστρα της Φιλαρμονικής της Αγίας Πετρούπολης θα ερμηνεύσει εκεί την 4η Συμφωνία του Τσαϊκόφσκι και την 5η Συμφωνία του Ντμίτρι Σοστακόβιτς.
Η 12η Ιουνίου και η σύγχρονη Ρωσία
Οι κοινωνιολόγοι του κέντρου αναλύσεων «Levada» πραγματοποίησαν μια έρευνα μεταξύ 1600 πολιτών, «πώς βλέπουν τη συγκεκριμένη γιορτή». Σύμφωνα με την έρευνα, το 44% είναι σίγουροι ότι η γιορτή ονομάζεται «Ημέρα της ρωσικής ανεξαρτησίας», ενώ μόνο το 38%, ότι πρόκειται για την «Ημέρα της Ρωσίας». Το 1/5 των ερωτηθέντων δυσκολεύτηκαν να απαντήσουν, ως προς τι σήμαινε για αυτούς η ανεξαρτησία.
Ωστόσο, η Ημέρα της Ρωσίας παραμένει γιορτή και αργία. Σύμφωνα με την έρευνα του «Levada centre», το 14% των εργαζόμενων Ρώσων θα περάσει τη 12η Ιουνίου στο σπίτι σε οικογενειακό κύκλο, το 11% στα εξοχικά ή σε κάποιο χωριό. Άλλοι τόσοι προτίθενται να εργαστούν κανονικά την ημέρα αυτή.
Το σημαντικότερο -όπως τόνισε η πλειοψηφία των πολιτών- είναι να εορταστεί αυτή η ημέρα «όπως της αρμόζει». Αν και, ο καθένας εννοεί με διαφορετικό τρόπο τη λέξη αυτή.
Πηγή: Kommersant/ RBTH
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης
