Στο ιταλικό προεδρικό μέγαρο επιστρέφει η πρωτοβουλία κινήσεων για την άρση του πολιτικού αδιεξόδου στη Ρώμη: ο Πιερλουίτζι Μπερσάνι, που έδειξε την κρισιμότητα των στιγμών λέγοντας πως μόνο ένας τρελός θα ήθελε να κυβερνήσει, δεν κατάφερε να βρει υποστήριξη για να κυβερνήσει παρά τις εκκλήσεις του για «υπευθυνότητα» μέχρι την ύστατη στιγμή, και από το μεσημέρι της (Μεγάλης για τους Καθολικούς) Παρασκευής ξεκινούν οι διαβουλεύσεις του προέδρου, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, με τα πολιτικά κόμματα.
Πρώτο κόμμα στον πρόεδρο φτάνει το PdL – της αντιπροσωπείας του οποίου θα ηγείται ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι – στις 11.00. Αργότερα θα φτάσουν και τα στελέχη του M5S του Μπέπε Γκρίλο. Ο γρίφος που προέκυψε από τις ιταλικές κάλπες, με το PD του Μπερσάνι να κυριαρχεί στη Βουλή αλλά τα μαθηματικά της κατακερματισμένης Γερουσίας να χαλούν τη δυνατότητα σε όλα τα κόμματα, έχουν κάνει τη φετινή Μεγάλη Παρασκευή εργάσιμη, και μάλιστα σε εντατικούς ρυθμούς, για τους ιταλούς πολιτικούς.
Ο Μπερσάνι απέρριψε τους όρους που έθεσε το μπερλουσκονικό PdL – όπως την επιλογή του επόμενου προέδρου της Δημοκρατίας με την επικείμενη λήξη της θητείας του Ναπολιτάνο – για στήριξη, ενώ βρήκε τοίχο στους γερουσιαστές του M5S, οι οποίοι του ξεκαθάρισαν πως ούτε θα του δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης ούτε και θα τον διευκολύνουν αποχωρώντας από τη Γερουσία σε μία τέτοια ψηφοφορία.
Υπό αυτές τις συνθήκες, αναλυτές εκτιμούν ότι ο Ναπολιτάνο μπορεί να αναθέσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης είτε σε κάποιον θεσμικό ιθύνοντα ή σε ένα πρόσωπο που να μην μετέχει άμεσα στις ηγετικές ομάδες των ιταλικών πολιτικών κομμάτων. Αν τελικά ο πρόεδρος Ναπολιτάνο επιλέξει τη λύση μιας προσωρινής τεχνοκρατικής κυβέρνησης, ποιός μπορεί να γίνει πρωθυπουργός;
Τα ονόματα που ακούγονται είναι του βετεράνου πολιτικού Τζουλιάνο Αμάτο, της Άννα Μαρία Καντσελιέρι, που είναι υπουργός Εσωτερικών στην τεχνοκρατική κυβέρνηση Μόντι, και δύο δικαστικών: του Φράνκο Γκάλο, προέδρου του Συνταγματικού Δικαστηρίου, και του Πιέτρο Γκράσο, που έκανε καριέρα σε δίκες κατά της μαφίας, και έχει εκλεγεί τώρα πρόεδρος της Γερουσίας.
Αλλά σε κάθε περίπτωση, οι διαφορές των πολιτικών κομμάτων είναι πλέον τόσο αγεφύρωτες, που όποια κυβέρνηση και αν σχηματιστεί δεν θα αντέξει για περισσότερο από 12 μήνες. Αν και στα χαρτιά, νέες εκλογές μπορεί να προκηρυχθούν ακόμη και τον Ιούνιο, το πιθανότερο είναι ότι κάλπες θα στηθούν το φθινόπωρο, ή και την άνοιξη του 2014, μαζί με τις ευρω-εκλογές.
