Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως όσα συμβαίνουν στο Ιράκ και τη Συρία αποτελούν «μεταπτυχιακή εκπαίδευση» για τους εξτρεμιστές.
Περισσότεροι από 25.000 ξένοι εθελοντές έχουν ταξιδέψει στις εμπόλεμες περιοχές της Μέσης Ανατολής για να ενταχθούν στις τάξεις των ισλαμιστών τζιχαντιστών, σε οργανώσεις όπως η αλ-Κάιντα και το Ισλαμικό Χαλιφάτο, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ.
Σύμφωνα με τους ειδικούς η ροή των εθελοντών, «είναι η μεγαλύτερη από όσες έχουν σημειωθεί σε ανάλογες περιπτώσεις, στα ιστορικά χρονικά».
Οι εθελοντές μαχητές προέρχονται από περίπου 100 χώρες και ταξιδεύουν σε περιοχές όπως το Ιράκ, η Συρία, η Λιβύη και το Πακιστάν, «όπου τα σύνορα είναι εύκολα προσπελάσιμα».
Στην έκθεση του ΟΗΕ επισημαίνεται ότι η εισροή των εθελοντών στις εξτρεμιστικές αυτές οργανώσεις, «αποτελεί άμεση αλλά και μακροχρόνια μεγάλη απειλή στην παγκόσμια ασφάλεια».
Τα στοιχεία αναφέρουν ότι η αύξηση της ροής των εθελοντών προς τις οργανώσεις αυτές δείχνει μεγάλη άυξηση που φτάνει το 71% για την περίοδο από τα μέσα του 2014 ως και το Μάρτιο του 2015. Καθώς και ότι στη Συρία και το Ιράκ, «περί τους 22.000 ξένοι εθελοντές, παίρνουν την τελική μετεκπαίδευση».
Υπολογίζεται πως υπάρχουν περί τους 6.500 εθελοντές ξένοι μαχητές στο Αφγανιστάν, και εκατοντάδες άλλοι στην Υεμένη, τη Λιβύη και το Πακιστάν, σύμφωνα με την ίδια έκθεση. Μεγάλος αριθμός από τους εθελοντές, προέρχεται από χώρες όπως η Τυνησία, το Μαρόκο, η Γαλλία αλλά και η Ρωσία. Αυξάνεται επίσης ο αριθμός τους από τις Μαλδίβες, τη Φινλανδία, το Τρινιντάντ και το Τομπάγκο.
Πάντως τα στοιχεία δείχνουν πως η πλειοψηφία των ξένων εθελοντών είναι αραβικής καταγωγής.
Διαφορετικά είναι τα στοιχεία που διαθέτουν η ομάδα «Soufan Group» με έδρα τη Νέα Υόρκη, αλλά και το «Centre for the Study of Radicalization» (Κέντρο για τη Μελέτη της Ριζοσπαστικοποίησης) υποστηρίζουν ότι ο συνολικός αριθμός των ξένων εθελοντών μαχητών στη Συρία σήμερα, υπολογίζεται ανάμεσα σε 11.000 και 12.000 από τους οποίους οι 3.000 προέρχονται από δυτικές χώρες.
Οι Τυνήσιοι αποτελούν την μεγαλύτερη ομάδα (περί του 3.000) και ακολουθούν εκείνοι από την Σαουδική Αραβία (περί τους 2.500) και το Μαρόκο (περί τους 1.500).
Χώρες προέλευσης τζιχαντιστών
Μετά την ανατροπή του Τυνήσιου προέδρου Ben Ali στα 2011, στην χώρα κατέφθασαν πολλοί ισλαμιστές μαχητές. Με αποτέλεσμα την δολοφονία αρκετών πολιτικών της αντιπολίτευσης και πολλών ισλαμιστών μαχητών αλλά και στρατιωτών να έχουν σκοτωθεί.
Δυσμενείς επιπτώσεις έχει προκαλέσει στο εσωτερικό περιβάλλον της Τυνησίας το χάος που επικρατεί στην γειτονική Λιβύη.
Έκθεση για τη Συρία
Σύμφωνα με στοιχεία που αποδίδονται σε συριακές στρατιωτικές πηγές, περί τους 54.000 εθελοντές μαχητές, από 87 διαφορετικές χώρες έχουν φτάσει στη χώρα μετά το ξέσπασμα του εμφύλιου πολέμου. Από αυτούς χιλιάδες έχουν σκοτωθεί.
Η έκθεση αυτή πρωτοδημοσιεύθηκε στην τυνησιακή εφημερίδα al- Chourouk και αναδημοσιεύθηκε σε πάρα πολλές άλλες αραβικές εφημερίδες.
Οι εθελοντές από την Τσετσενία βρίσκονται επικεφαλής στον κατάλογο –υπολογίζονται σε 14.000 μαχητές, από τους οποίους 3,691 έχουν σκοτωθεί.
Στη σειρά των εθελοντών ακολουθούν εκείνοι από τη Σαουδική Αραβία, το Λίβανο, τη Λιβύη, το Ιράκ και την Τυνησία. Από τους Σαουδάραβες,-υπολογίζονται σε 12.000, οι 3.872 έχουν σκοτωθεί και 2.689 έχουν καταγραφεί ως αγνοούμενοι, συμπεριλαμβανομένων και αρκετών γυναικών.
Από τους 9.000 Λιβανέζους τζιχαντιστές στη Συρία, 2.904 έχουν χάσει τη ζωή τους συμπεριλαμβανομένων και τεσσάρων γυναικών.
Σύμφωνα με αναλυτές της «Μαχρέμπ» που επικαλείται η εφημερίδα al-Chourouk, οι Λίβυοι και Τυνήσιοι μάχονται κυρίως στους κόλπους του Ισλαμικού Χαλιφάτου ενώ Αλγερινοί και Μαροκινοί εθελοντές έχουν ενταχθεί στο μέτωπο «al-Nusra». Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για πόσους Τσετσένους και Σαουδάραβες διαθέτει το Ισλαμικό Χαλιφάτο.
Γενικό συμπέρασμα είναι πως στην ριζοσπαστικοποίηση των Αράβων ισλαμιστών τζιχαντιστών, βοήθησε η τεχνική προσέλκυσής τους κυρίως από διαδικτυακούς τόπους. Όλα αυτά αποτελούν επακόλουθο της «Αραβικής Άνοιξης» του 2011, που δήθεν «απελευθέρωσε» χώρες όπως η Αίγυπτος, η Τυνησία και η Λιβύη από τους «δυνάστες», με τα γνωστά επακόλουθα.
This was done through handing out pamphlets, public talks and conferences as well, as via recorded videos and content shared online, radicalisation in mosques and schools, and mainstream media.
Και ενώ οι εκλεγμένοι Αδελφοί Μουσουλμάνοι ανατράπηκαν από στρατιωτικό πραξικόπημα στην Αίγυπτο, και το έδαφος δεν είναι πρόσφορο για την προπαγάνδα από ριζοσπαστικούς μουεζίνηδες το κενό συμπληρώνουν οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και οι ιστότοποι φανατικών ισλαμιστών.
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης
