Εχθροπραξίες δίχως τέλος. Χιλιάδες νεκροί. Εκατομμύρια εκτοπισμένοι. Αυτό που ξεκίνησε ως αντικυβερνητική διαδήλωση τον Μάρτιο του 2011 εξελίχθηκε γρήγορα σε έναν αιματηρό εμφύλιο, μετατρέποντας τη Συρία σε πεδίο μάχης, όπου συγκρούονται συμφέροντα αντίπαλων ομάδων που έχουν την υποστήριξη ξένων δυνάμεων.
Τα στρατεύματα του καθεστώτος: ο Συριακός Αραβικός Στρατός (SAA) -οι κυβερνητικές δυνάμεις- ενισχυμένες από την εθνοφυλακή που ονομάζεται Εθνική Αμυντική Δύναμη.
Η ξενοκίνητη «επανάσταση»: οι αντικυβερνητικοί αντάρτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού με υποστήριξη μόνον από τις ΗΠΑ και την Τουρκία. Στην αρχή είχαν στόχο την απομάκρυνση του προέδρου Άσαντ από την εξουσία και τη δημιουργία «δημοκρατικού καθεστώτος» (σ.σ.: όπως στη Λιβύη ή στο Ιράκ;).
Το νέο πρόσωπο της τρομοκρατίας: το χάος, που δημιουργήθηκε με τον εμφύλιο πόλεμο, έφερε στο προσκήνιο τους τζιχαντιστές. Το Ισλαμικό Χαλιφάτο ξεπήδησε από τα πεδία των μαχών στο Ιράκ, το 2014. Η αρχή του κακού ξεκίνησε με σφαγές και βασανιστήρια στην «πρωτεύουσα» Ράκα. Η μαύρη σημαία υψώθηκε…
Οι παλιοί τζιχαντιστές: αλλά οι «μαχητές» του ISIS δεν είναι οι μόνοι τρομοκράτες που έχουν συμμετοχή στην αιματοχυσία της Συρίας. Πολεμώντας με πρόφαση την ανατροπή του Άσαντ, αλλά και την επιβολή «ισλαμικού τύπου» κράτους βασισμένου στη Σαρία είναι και το Μέτωπο al-Nusra (διάσπαση της παλιάς αλ-Κάιντα) και Jabhat Fatah al-Sham, που τελευταία εμφανίζονται όλα κάτω από την ομπρέλα Tahrir al-Sham από τον Ιανουάριο 2017.
Ρωσία, ο ισχυρός σύμμαχος του Άσαντ: η Μόσχα έστειλε αεροπορικές και στρατιωτικές δυνάμεις για να ενισχυθεί το καθεστώς αλ Άσαντ, από τον Σεπτέμβριο του 2015, έπειτα από επίσημο αίτημα της νόμιμης κυβέρνησης της Δαμασκού.
Η «διστακτική Δύση»: στην αρχή επίσημα η Δύση δεν είχε αναμειχθεί στον πόλεμο. Ωστόσο, όταν άρχισε η υποχώρηση των αντικαθεστωτικών ανταρτών, το 2014, οι ΗΠΑ τέθηκαν επικεφαλής περίπου 60 κρατών -με τη συμμετοχή και της Γερμανίας- και άρχισαν να βομβαρδίζουν στόχους -τρομοκρατών όπως ανακοίνωσαν- αλλά πολλές φορές έκαναν «λάθος» και στόχευαν κυβερνητικές θέσεις.
Άμεση αμερικανική συμμετοχή: τελευταία εστάλη και απροσδιόριστος αριθμός (επίσημα ανακοινώθηκαν γύρω στους 700) αμερικανικών ειδικών δυνάμεων στη Συρία. Τον Απρίλιο, οι ΗΠΑ εκτόξευσαν μαζική πυραυλική επίθεση σε συριακή αεροπορική βάση, σημαίνοντας ανατροπή της ως τώρα εξαγγελθείσας πολιτικής του προέδρου Τραμπ εναντίον οποιασδήποτε άμεσης συμμετοχής στην απόπειρα ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ.
Εμπλοκή Άγκυρας με πρόφαση την ασφάλεια των συνόρων: η Τουρκία, συμμετέχοντας στη συμμαχία των ΗΠΑ εναντίον του ISIS, ταυτόχρονα υποστήριζε τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες και πολεμούσε τους Σύρους Κούρδους που προωθούνταν προς τα συνο-τουρκικά σύνορα. Σε αντίθεση με την αμερικανική υποστήριξη προς τους Κούρδους του Ιράκ και της Συρίας.
Κούρδοι/Πόλεμος μέσα στον πόλεμο: οι μάχες ανάμεσα στους Κούρδους και τους τζιχαντιστές στα βόρεια και τα δυτικά της Συρίας προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία -κυρίως στην Τουρκία αλλά και στη Δαμασκό και το Ιράν- με ιδιαίτερη έμφαση στον εκφρασμένο από τους Κούρδους αλυτρωτικό πόθο για ανεξαρτησία. Τους Κούρδους μαχητές Πεσμεργκά ενισχύουν οι Αμερικανοί.
Η Τεχεράνη και η υποστήριξη στο Άσαντ: η συμμετοχή του Ιράν και η υποστήριξή του στις κυβερνητικές δυνάμεις της Δαμασκού, στο πλευρό των Ρώσων, προκαλεί ένταση ιδιαίτερα με τις ΗΠΑ και την Τουρκία, παρόλο που οι διπλωματικές αντιπροσωπείες Άγκυρας, Μόσχας και Τεχεράνης προσπαθούν να βρουν μια ειρηνική λύση στον πόλεμο της Συρίας κατά τη διάρκεια συναντήσεων στην πρωτεύουσα του Καζακστάν, Αστάνα.
Το πολεμικό πολυεθνικό μέτωπο στη Συρία: εδώ και έξι χρόνια η αιματηρή σύγκρουση μαίνεται χωρίς να υπάρχει ακόμη λύση στον ορίζοντα, μιας και οι ειρηνευτικές προσπάθειες και μέσω ΟΗΕ δεν έχουν ευδοκιμήσει μέχρι στιγμής…
Η αμφιλεγόμενη ισραηλινή στάση: επίσημα το Ισραήλ έχει διακηρύξει ότι παραμένει «ουδέτερο» στον πόλεμο της Συρίας. Ωστόσο, έχει κατά καιρούς πλήξει με αεροπορικούς βομβαρδισμούς κυβερνητικές θέσεις της Δαμασκού. Επίσης, τουλάχιστον μία φορά, το Ισλαμικό Χαλιφάτο απολογήθηκε στο Τελ Αβίβ «για κατά λάθος επίθεση εναντίον Ισραηλινών στρατιωτών στα κατεχόμενα συριακά υψίπεδα του Γκολάν».
Μιλώντας για την ευρύτερη ισραηλινή πολιτική της ουδετερότητας στη συριακή διαμάχη, ο πρώην υπουργός Άμυνας του Ισραήλ (2013-2016) Moshe Ya’alon άφησε να εννοηθεί πως υπάρχει «δίαυλος επικοινωνίας» με το τμήμα των τζιχαντιστών του Daesh που δρουν στα υψίπεδα του Γκολάν. Τη δήλωση Γιαλόν δημοσίευσαν οι «Times of Israel». Όταν ζητήθηκε να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις, το γραφείο του Γιαλόν αρνήθηκε να δώσει εξηγήσεις…
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης
Πληροφορίες από AFP, AP, Reuters
