Άρθρο της Vessela Tcherneva
Η Ε.Ε. έχει αποφύγει τα χειρότερα στις βουλγαρικές εκλογές, με τη νίκη του πρώην πρωθυπουργού Boyko Borrissov και του κόμματός του GERB. Για το μεγαλύτερο μέρος της εκστρατείας, φαινόταν ότι η μικρή χώρα στο νότιο άκρο της Ευρώπης θα μπορούσε να γίνει άλλη μία διασπαστική δύναμη σε μια Ε.Ε. που μεταμορφώνεται.
Η Kornelia Ninova, ηγέτις των Βουλγάρων Σοσιαλιστών (BSP), η οποία αναμενόταν από κάποιους να κερδίσει τις εκλογές, διεξήγαγε την εκστρατεία της με μια φιλορωσική πλατφόρμα, απειλώντας να ανατρέψει τη συναίνεση σχετικά με τις κυρώσεις της Ε.Ε. «Η εξωτερική πολιτική θα προσανατολιστεί προς τη βελτίωση και ανάπτυξη των σχέσεων με τη Ρωσία, καθώς και την ανάληψη πρωτοβουλιών και μέτρων για την άρση των κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Ρωσία» φέρεται να δήλωσε. Το κόμμα της, επίσης, διαφοροποιήθηκε από το παραδοσιακό αφήγημα της μετάβασης της Βουλγαρίας μακριά από τον κομμουνισμό, υποστηρίζοντας πως «η δημοκρατία πήρε πολλά από εμάς».
Φαίνεται ότι αυτό το σκοτεινό μείγμα φιλορωσικής συμπεριφοράς και νοσταλγίας τελικά φόβισε κάποιους από τους ψηφοφόρους και οδήγησε στο να χάσει το BSP με διαφορά πέντε μονάδων από το GERB.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Boyko Borissov είναι φιλελεύθερος, φιλικός προς τους μετανάστες ή εναντίον της Ρωσίας. Είναι μάλλον οπορτουνιστής σε ό,τι αφορά στις αξίες, με προσανατολισμό την ασφάλεια σε ό,τι αφορά στο ζήτημα της μετανάστευσης (χαρακτήρισε τον φράκτη στα σύνορα με την Τουρκία ως «απολύτως απαραίτητο») και γνωρίζει καλά το μεγάλο τμήμα των Βουλγάρων ψηφοφόρων που έχουν φιλικές διαθέσεις έναντι της Ρωσίας.
Ως ένας πολιτικός με λαϊκιστική πλευρά, ο Borissov μπορεί να θαυμάζει την εσωτερική δημοφιλία και την πολιτική μακροζωία του Ούγγρου Viktor Orban, αλλά κατανοεί ότι ο εκσυγχρονισμός της Βουλγαρίας εξαρτάται από το να είναι μέλος της mainstream Ε.Ε. Ως εκ τούτου, έχει επίσης επιλέξει να ακολουθήσει μια γραμμή του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και να οικοδομήσει μια στενή σχέση με τη Merkel. Ακόμη και η διμερής συμφωνία που συνήψε με τον Τούρκο πρόεδρο Erdogan για τα βουλγαρό-τουρκικά σύνορα, πιθανότατα δεν θα είχε προχωρήσει χωρίς τη συμφωνία της Angela Merkel μεταξύ Ε.Ε.-Τουρκίας.
Με μόλις 5 κόμματα στη Βουλή (σε σχέση με 8 στην προηγούμενη), το GERB πιθανότατα θα δημιουργήσει έναν συνασπισμό με τους Ενωμένους Πατριώτες (UP) και το μικρότερο κόμμα Volya του επιχειρηματία Veselin Mareshki. Ενώ ο τελευταίος δεν έχει γνωστοποιήσει κάποιες θέσεις του αναφορικά με την εξωτερική πολιτική, οι Ενωμένοι πατριώτες, ένας συνασπισμός δεξιών λαϊκιστικών κομμάτων- έχουν δώσει την άποψή τους σε αρκετά θέμα. Είναι εχθρικοί προς την Τουρκία, αναποφάσιστοι σε σχέση με την Ε.Ε. και διχασμένοι για τη Ρωσία. Το τελευταίο είναι κατανοητό, δεδομένου ότι ο συνασπισμός αποτελείται από το φιλορωσικό Ataka, το αντι-ρωσικό Εθνικό Μέτωπο για την Εθνική Σωτηρία και το οπορτουνιστικό VMRO. Εάν υπάρξει μια διαφωνία στο εθνικιστικό μέτωπο, το ζήτημα της Ρωσίας πιθανότατα θα προκύψει.
Το δίδαγμα που έμαθαν οι Πατριώτες στις προηγούμενες εκλογές -ότι ενωμένοι θα μπορούσαν εύκολα να μπουν στη Βουλή- δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμη τα τρία μικρά κεντροδεξιά κόμματα, υπολείμματα του παλαιού μεταρρυθμιστικού κόμματος της δεκαετίας του 1990. Με ποσοστό 3% το καθένα, άφησαν το πιο ενεργό οικονομικά και πολιτικά «ζωηρό» τμήμα της μεσαίας αστικής τάξης -και το αίτημά του για πραγματικά μέτρα κατά της διαφθοράς- χωρίς εκπροσώπηση στη νέα βουλή.
Για τον Borissov το έργο να ενώσει αυτήν τη στιγμή τα κατακερματισμένα κόμματα σε έναν κυβερνώντα συνασπισμό δεν θα είναι εύκολο. Πιθανώς θα πρέπει να κάνει κάποιες συμβολικές αλλαγές στην εξωτερική πολιτική, συμπεριλαμβανομένης και της ανάληψης μιας ελαφρά πιο αυστηρής γραμμής έναντι της Τουρκίας και μιας πιο μαλακής σε σχέση με τη Ρωσία. Αλλά είναι πιθανό να κάνει οτιδήποτε περνάει από το χέρι του για να είναι εποικοδομητικός εντός της Ε.Ε.
Αυτό θα γίνει δεκτό με ικανοποίηση στις Βρυξέλλες, καθώς η Βουλγαρία θα έχει την εκ περιτροπής προεδρία της Ε.Ε. στο πρώτο μισό του 2018, όταν θα κορυφώνονται κάποια από τα πιο κρίσιμα χαρτοφυλάκια της Ευρωπαϊκής Ένωσης: οι διαπραγματεύσεις για το Brexit και οι συνομιλίες για το επόμενο πλαίσιο του προϋπολογισμού, για το μέλλον της Σένγκεν και πιθανώς για μια ενιαία ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική.
Η νίκη του Borissov, ενός γνωστού πολιτικού που ξαναβρήκε τη θετική του στάση απέναντι στην Ε.Ε. προς το τέλος της εκστρατείας του, ήταν καλά νέα για τους Ευρωπαίους ηγέτες. Τουλάχιστον, μια προεδρία που δεν θα είναι από μόνη της πρόβλημα θα είναι ένας λιγότερος πονοκέφαλος.
Πηγή: Capital.gr
