Ο τραγουδιστής του έρωτα γυρνάει τον χρόνο πίσω και θυμάται την εποχή που από την Πάρο βρέθηκε στην Αθήνα για να ακολουθήσει το όνειρό του. Ο Γιάννης Πάριος διηγείται στη «Real»: «Τη βρήκα την άκρη μου στην αρχή, αλλά -δυστυχώς- με διέκοψε ο στρατός… Μετά, συναντήθηκα ξανά με τους τρεις μέντορές μου: Τον Γιώργο Κατσαρό, τον Απόστολο Καλδάρα και τον Μάκη Μάτσα. Ήρθα εδώ το ’66 με μια κάλτσα μαύρη και μια καφέ».
Και κάποια στιγμή όλα πήραν τον δρόμο τους; «Πέρασα δυσκολίες, τίποτα δεν ήταν εύκολο. Τίποτα δεν δωρίζεται. Ποτέ δεν χάρηκα γιορτές με την οικογένειά μου, πάντα τραγουδούσα για τους άλλους. Θα μου πεις: «Πληρωνόσουνα καλά, κύριε». Ναι, αλλά και τότε που μπορούσα να αρνηθώ, πάλι δεν έλεγα όχι -γιατί θα τα πέρναγα μόνος μου σε μια γωνιά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Είμαι της σχολής «Πιο καλή η μοναξιά». Ήταν η δικαιολογία μου. Έβαφα με άσπρη μπογιά το μαύρο μου και γινόταν γκρίζο… Ίδρωσα και μάτωσα στη δουλειά. Θυμάμαι πως, όταν είχα ραντεβού με τον κύριο Μάτσα, πήγαινα δυο ώρες πριν και περίμενα έξω από το γραφείο του να έρθει η στιγμή που θα με φωνάξει…
Περισσότερα στο www.govastileto.gr
