Όσοι έχουμε λατρέψει και συνεχίζουμε να λατρεύουμε τούς «Πυξ-Λαξ», έχουμε ένα κοινό αστείο με όσους δεν αγαπούν το δημοφιλές συγκρότημα.
Αυτό το αστείο ισορροπεί μεταξύ Μύθου και Πραγματικότητας, και δεν είναι άλλο από την «τελευταία συναυλία των “Πυξ-Λαξ”».
Όταν το 2004 τα μέλη τής δημοφιλέστερης ελληνικής μπάντας απεφάσιζαν να κλείσουν τον κύκλο της, δίνοντας στις 18 Σεπτεμβρίου την τελευταία τους συναυλία στο κατάμεστο Θέατρο τού Λυκαβηττού, ουδείς φανταζόταν την Επαναληπτικότητα τού Αποχαιρετισμού.
Έκτοτε, οι αγαπημένοι μας «Πυξ-Λαξ» επανέκαμψαν αρκετές φορές για μία «τελευταία συναυλία» (πάντοτε ο λόγος ήταν συναισθηματικός και ενίοτε ήταν ιερός· κορυφαίος των λόγων, ο θάνατος τού ιδρυτή τού συγκροτήματος, Μάνου Ξυδού).
Το γεγονός είναι, ότι με τόσες «τελευταίες συναυλίες», όλοι εμείς που αγαπάμε τούς «Πυξ-Λαξ» έχουμε πάει σε κάποια «τελευταία συναυλία» τους.
Ε, όλο αυτό το σκηνικό ήρθε να το περιγράψει με εξαιρετικό τρόπο ο Νίκος Αναδιώτης, όταν στο παιχνίδι γνώσεων τού «Nomads» υποβλήθηκε στον Οροκλό η ερώτηση «Τι σημαίνει (ο όρος) “πυξ-λαξ”;».
Η κουβέντα ήταν μοιραίο να έρθει στο ομώνυμο γκρουπ και ο Αναδιώτης πέταξε την επική ατάκα, η οποία έγινε δεκτή με γέλια και χειροκροτήματα..:
«Πάντα η τελευταία τους είναι η προτελευταία τους…»!
Ναι, ρε Νικόλα, έτσι είναι…
Πάντα η τελευταία συναυλία των «Πυξ-Λαξ» (θα) είναι η προτελευταία τους.
Και αυτό είναι ένα ακόμη στοιχείο που μάς κάνει να τούς αγαπάμε ακόμα πιο πολύ· διότι η «τελευταία συναυλία» τους, μάς δίνει πάντα την Ελπίδα ότι δεν έχει έρθει το Τέλος!
