«Είμαι μια γυναίκα που πάλεψε στη ζωή της, γιατί έτσι υποχρεώθηκε να κάνει από τις συνθήκες που προέκυψαν. Αλλά όπως λέει και το τραγούδι μου, ”όση και να ‘ναι η δύναμή μου, θέλω ένα άνθρωπο μαζί μου”. Πιστεύω πολύ στην συντροφικότητα και οραματίζομαι έναν κόσμο όπου κανείς δεν θα είναι μόνος του», εξομολογήθηκε στο «Πρακτορείο» η Χαρούλα Αλεξίου.
«Βλέπω την Ελλάδα, δηλαδή τους Έλληνες, να μετακομίζουμε σε μια νέα πραγματικότητα. Να αλλάζουμε τα τετραγωνικά της επιπολαιότητάς μας, να ξεχρεώνουμε τον ωχαδερφισμό μας, να ανοίγουμε πλέον την πόρτα στα προς γνώση και συμμόρφωση. Νομίζω πως οι φτωχοί θα διδάξουν πλέον την αλήθεια της πραγματικής ζωής στους ανόητους. Θα πάρει καιρό, γιατί η μετάλλαξη μας, κράτησε για δεκαετίες. Η πλαστή ευμάρεια δημιούργησε τέρατα. Βλέπετε πώς οι απλοί άνθρωποι συμπαραστέκονται στους πρόσφυγες με τόση συμπόνια; Μήπως πρέπει να μάθουμε όλοι να ζούμε με ό,τι μας είναι απαραίτητο και να αφήσουμε λίγο χώρο στα μυαλά μας; Η στέρηση ξυπνά τους ανθρώπους και το μοίρασμα σπέρνει νέα συνείδηση. Αγαπάω την Ελλάδα με πάθος και θέλω το καλό της. Την συγχωρώ για τα λάθη της και δηλώνω θύμα της ομορφιάς της και των ιδιαιτεροτήτων της », επεσήμανε η ίδια.
