Με αφορμή το μιούζικαλ «Μυστικός Κήπος», όπου σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί η Μαριάννα Τόλη στο θέατρο «Αμιράλ», μας μίλησε για όλα με απόλυτη ειλικρίνεια. Γιατί τελικά δεν αντικατέστησε την Άλικη Βουγιουκλάκη στην «Εβίτα»; Ποια η σχέση της με τη δημοσιότητα; Ποια είναι τα μυστικά ομορφιάς της; Διαβάστε όσα αποκάλυψε η σπουδαία ηθοποιός στο govastileto.gr.
Πώς γεννήθηκε η επιθυμία σας να γίνετε ηθοποιός;
Η ζωή μου στην τέχνη ξεκίνησε από τα 4 μου χρόνια με τη λατρεία μου για το χορό. Συνεχίστηκε στα 15 μου με την ηθοποιία, όταν ο μεγάλος άνθρωπος των γραμμάτων Τάσος Λιγνάδης, καθηγητής μου στο σχολείο, μας μύησε στη μαγεία του θεάτρου, ακολούθησε το τραγούδι στα 16 μου χρόνια. Από τότε αυτές οι τρεις εκφράσεις της τέχνης εναλλάσσονται μέσα μου μέχρι σήμερα, όπου και ζουν συμπληρώνοντας η μία την άλλη.
Πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε τη γενικευμένη απαισιοδοξία που μας προκαλεί η κρίση;
Η λέξη «αλλιώς» προϋποθέτει ότι κάνουμε κάτι γι’ αυτήν ήδη και θα θέλαμε να κάνουμε κάτι άλλο, διαφορετικό. Η αλήθεια είναι πως την κρίση την αντιμετωπίζουμε κάπως παθητικά. Νομίζω πως κανείς από εμάς δεν την αντιμετωπίζει κατάματα, εκτός από τους ανθρώπους που βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, χωρίς τα βασικά για τη διαβίωση τους. ‘Όσοι είμαστε τυχεροί και εργαζόμαστε και έχουμε μία στέγη πάνω από το κεφάλι μας, την κρίση την απωθούμε στο βάθος του μυαλού μας σαν να μη συμβαίνει πραγματικά και σαν να πρόκειται να φύγει από μόνη της. Οι ορδές των ανθρώπων στα καφενεία και στα μαγαζιά τις Κυριακές δείχνει δύο πράγματα. Ή ότι μας πονάει για να την πάρουμε στα σοβαρά ή ότι μας πληγώνει τόσο που πνίγουμε τον πόνο μας στην κατανάλωση. Αυτό που σίγουρα κάνουμε και είναι θετικό είναι ότι κάνουμε πολύ θέατρο. Αυτή τη στιγμή παίζονται πάνω από 1.000 παραστάσεις. Οι ηθοποιοί δεν πληρώνονται πάντα, αλλά το γεγονός αυτό δείχνει το χαρακτηριστικό του Έλληνα να μπορεί μετουσιώνει τον πόνο του σε τέχνη.
Από τις σημαντικές θεατρικές σας συναντήσεις, ποια ξεχωρίζετε και γιατί;
Έχω συναντηθεί με πολλές προσωπικότητες του θεάτρου και της μουσικής. Όλοι άφησαν επάνω μου σημάδια, που άλλοτε απαλά, άλλοτε σκληρά, άλλοτε χαριτωμένα έμειναν στη μνήμη και πλούτισαν τις εμπειρίες μου. Εμπειρίες αμέτρητες αρκετές για ένα βιβλίο. Θα ήταν κρίμα να…
Διαβάστε τη συνέχεια στο govastileto.gr
