Η Νίκη Λάμη, η οποία πρωταγωνιστεί εφέτος στην παράσταση «Βαφ’ τα Mαύρα» στο θέατρο Λαμπέτη, μιλά στο περιοδικό «People» για κάθε «τελευταία φορά που…»…
– Είχες μια απρόσμενη συνάντηση;
– Πριν από δέκα μέρες περίπου. Ήμουν μέσα στο αυτοκίνητό μου, σταματημένη σε ένα φανάρι. Κοιτώντας δεξιά, είδα ένα οικείο πρόσωπο. Στην αρχή δεν κατάλαβα ποιος είναι. Την ώρα, όμως, που διέσχιζε τον δρόμο και τα βλέμματά μας διασταυρώθηκαν, εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα πως είναι συμμαθητής μου από το Δημοτικό. Δυστυχώς, άναψε το φανάρι και έφυγα, χωρίς να προλάβουμε να μιλήσουμε.
– Ήρθες σε δύσκολη θέση;
– Συζητούσα με έναν γνωστό μου στον δρόμο, ακριβώς μπροστά από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Ξαφνικά αρχίζει να χτυπά ο συναγερμός με έναν άθλιο ήχο. Μάλιστα, του το είπα κιόλας «Έχει άθλιο χρώμα, κυπαρισσί, και άθλιο συναγερμό» εισπράττοντας την απάντηση πως κι εκείνος έχει το ίδιο ακριβώς χρώμα στο αυτοκίνητό του!
– Έμεινες από λάστιχο;
– Πριν από έναν χρόνο περίπου. Ήταν ξημερώματα και έμεινα στην εθνική οδό. Έκανα δεξιά, στη ΛΕΑ. Πήρα αμέσως τηλέφωνο τον μπαμπά μου να έρθει να με μαζέψει. Ο άνθρωπος, βέβαια, έκανε δύο ώρες μέχρι να φτάσει. Πάλι καλά που ήρθε, γιατί ήμουν με μίνι φούστα, τακούνια και δεν ήθελα να βγω από το αυτοκίνητο, μολονότι κάποιοι προθυμοποιήθηκαν να με βοηθήσουν.
Περισσότερα στο govastileto.gr
