*** Φίλες και Φίλοι, το Διαδίκτυο είναι Αναβολικό Ψυχασθένειας.
Η Ακαριαία Διάδοση τής Γνώσης ναι μεν είναι εξόχως σημαντική πολυτέλεια,
αλλά έχει και μία βαριά παρενέργεια·
επιφέρει και την Ακαριαία Αλλαγή τής Διάθεσης.
* Ξυπνάς χαρούμενος,
είσαι ένας άνθρωπος γεμάτος θετική ενέργεια
και έτοιμος να αδράξεις τη μέρα,
και ξάφνου…
* Ξάφνου βλέπεις μπροστά σου την είδηση: «Πέθανε η Ρίκα Βαγιάννη.».
* Μόλις αντίκρισα αυτήν τη φράση,
αυτό το κοφτό σε διατύπωση θλιβερό μαντάτο
που δεν επιδεχόταν την οποιανδήποτε αμφισβήτηση,
την οποιανδήποτε διαπραγμάτευση,
μονολόγησα αυθόρμητα..: «Τι λες, ρε μαλάκα..;».
– Πέθανε η Ρίκα Βαγιάννη.
– Τι λες, ρε μαλάκα..;
* Αυτός ήταν ο διάλογος που έπιασα με την Είδηση.
Εν’ προκειμένω, βεβαίως, η κλασική και παγκοσμίως γνωστή ελληνική βρισιά
(η οποία ταυτόχρονα έχει γίνει και Συνώνυμη τής Οικειότητας),
ήταν απλώς η Έκφραση τής Δυσάρεστης Έκπληξης·
τη στιγμή που ανέγνωσα το κακό νέο ήμουν μόνος μου
και κατέφυγα σε διάλογο με τον εαυτό μου
για να νοιώσω ότι με κάποιον μοιράζομαι το σοκ.
*** Μία ρήση αναβαθμίζεται σε Απόφθεγμα και γίνεται Διαχρονική,
όταν η αξία της αυξάνεται
ενώ απομακρυνόμαστε από τον χρόνο κατά τον οποίον διετυπώθη.
Στην κατηγορία των διαχρονικών ρήσεων ανήκει πλέον αυτοδικαίως,
η προφητεία τού Άντι Γουόρχολ..:
«Στο Μέλλον κάθε άνθρωπος θα είναι διάσημος για 15 λεπτά.»!
*** Έχετε αναρωτηθεί για ποιον λόγο ο Σύγχρονος Άνθρωπος
είναι τόσο αναστατωμένος, τόσο απελπισμένος, τόσο σπασμωδικός
και συναισθηματικά ανάπηρος;
Έχετε αναρωτηθεί γιατί ο Σύγχρονος Άνθρωπος, δηλαδή, όλοι εμείς,
νοιώθουμε να περιβαλλόμαστε από μία διαρκή αίσθηση θανάτου;
Η απάντηση βρίσκεται στη μεγαλειώδη φράση τού Γουόρχολ·
όσο περισσότερους ανθρώπους γνωρίζεις,
τόσο περισσότεροι γνωστοί σου πεθαίνουν.
*** Η Ρίκα Βαγιάννη δεν ήταν μία «διάσημη των 15 λεπτών»·
κατέφερε πολλά, διακρίθηκε σε δύσκολους χώρους,
διέγραψε σημαντική πορεία στην Τέχνη, στη Δημοσιογραφία, στην Τηλεόραση.
Μία ευφυής και ελκυστική γυναίκα,
ένα υπέροχο μυαλό που μετουσιωνόταν σε υπέροχη πένα.
Όμως,
η Διασημότητα των 15 Λεπτών
έχει τη σκοτεινή εκδοχή που λέγεται «Θάνατος».
* «Πέθανε η Ρίκα Βαγιάννη».
Δευτερόλεπτα αφ’ ότου έγινε γνωστή η τραγική είδηση,
ήταν βέβαιο τι θα συνέβαινε στη συνέχεια.
Το απετύπωσα με τα εξής λόγια..:
«Μελαγχολώ που ο Θάνατος έχει μετατραπεί σε Διαδικτυακή Νεκρολογία.
Ρίκα Βαγιάνη,
σε λίγο θα είσαι κι εσύ για λάθος λόγο στα “Trends” τού Twitter.
Πληθαίνουν οι “λάθος λόγοι”, πληθαίνει ο Θάνατος.
Άλλο ένα κηδειόσημο σήμερα στην πόρτα τού Διαδικτύου.
Άγρια Εποχή.».
Πράγματι, έτσι κι έγινε.
*** Είναι φορές
που δεν έχεις να προσθέσεις ή να αφαιρέσεις οτιδήποτε από τον εαυτό σου.
Είναι φορές που συμφωνείς με τον εαυτό σου μέχρι κεραίας.
Ναι, ρε παιδιά, ευτυχώς που υπάρχει και αυτός ο «μαλάκας», ο εαυτός μας,
και έχουμε πάντοτε κάποιον όταν είμαστε μόνοι μας·
αυτός ο «Τι λες, ρε μαλάκα..;»
είναι ο πρώτος και ενίοτε ο μοναδικός
με τον οποίο θα μοιραστούμε τη χαρά μας, τη λύπη μας,
την έκπληξή μας, την αδυναμία μας, τη δίψα μας για ζωή.
* Σε τούτο το -κατά Καββαδίαν- Τρομακτικό Ταξίδι τού Χαμού,
όλοι εμείς που σήμερα νοιώθουμε θλίψη,
συνταξιδέψαμε για κάποιο διάστημα (και) με τη Ρίκα Βαγιάννη.
Όμως, από σήμερα η Ρίκα δεν είναι εδώ, δεν είναι μαζί μας
(όπως και -ων ουκ έστιν αριθμός- άλλοι άνθρωποι και άλλα πλάσματα).
Παραείναι τρομακτικό το ταξίδι και χάνει την αξία της η Αθανασία.
Πέθανε η Ρίκα Βαγιάννη.
Σ.Σ. Για εμένα,
τα Συλλυπητήρια δεν εκφράζονται με την ξενόγλωσση συντομογραφία «R.I.P.»,
ούτε με στερεότυπες εκφράσεις
τού τύπου «Καλόν Παράδεισο.» ή «Να είναι ελαφρύ το χώμα…».
Για εμένα,
τα Συλλυπητήρια εκφράζονται
με τη βουτιά που κάνω στα επικίνδυνα βράχια που έχω μέσα μου.
Εκεί που ένας «μαλάκας» έχει ακόμα την ανδρεία να δακρύζει,
την ώρα που εγώ το παίζω σκληρός άντρας.
Ρίκα, σ’ ευγνωμονώ για τη βουτιά μου στα βράχια τού «μέσα» μου!
Σού εύχομαι να είσαι τώρα σε ένα ταξίδι που δεν θα είναι τρομακτικό,
αλλά ειδυλλιακό.
Σε αποχαιρετώ με μία φωτογραφία
που είμαι βέβαιος ότι θα ήθελες να πάρεις μαζί σου ως ενθύμιο από τη ζωή·
ούτως ή άλλως, η στήλη έχει ως σήμα-κατατεθέν της έναν σκυλάκο,
οπότε είναι εξαιρετικά ευαίσθητη σε τέτοια θέματα.
Κουράγιο και Δύναμη στην οικογένειά σου.
Ο Υπο-Κοσμικός
