Στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΑ, που ήταν κατάμεστη από δημοσιογράφους και φίλους του, τιμήθηκε η μνήμη του αξέχαστου δημοσιογράφου Θανάση Αντωνόπουλου, με την ευκαιρία της έκδοσης βιβλίου με κείμενά του.
Πριν ακριβώς δύο χρόνια, σε ηλικία 70 ετών έφυγε από τη ζωή ο δημοσιογράφος Θανάσης Αντωνόπουλος, επί σειρά ετών αρχισυντάκτης του ΑΠΕ-ΜΠΕ καθώς και πολιτικός συντάκτης και αρθρογράφος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.
Το βιβλίο, με τίτλο «Θανάσης Αντωνόπουλος, Πενήντα χρόνια Δημοσιογραφικής -Αγωνιστικής Πορείας», έχει γράψει ο καθηγητής Ανδρεάς Αντωνόπουλος.
Για την δημοσιογραφική πορεία του συναδέλφου μίλησε μεταξύ άλλων, ο πρώην πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ, τ. αντιπρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και νυν μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ Δημήτρης Τσαλαπάτης που είπε:
«Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ σας καλωσορίζει σε αυτή την εκδήλωση μνήμης και τιμής για τον κορυφαίο ιστορικό πολιτικό αναλυτή δημοσιογράφο Θανάση Αντωνόπουλο. Είναι μια συγκινητική πρωτοβουλία του υιού του, καθηγητή Ανδρέα Αντωνόπουλου, με την ευκαιρία της επίσημης παρουσίασης του βιβλίου, το οποίο έγραψε και επιμελήθηκε για την πολιτική αλλά κυρίως τη δημοσιογραφική διαδρομή του πατέρα του. Το βιβλίο περιλαμβάνει μια επιλογή από άρθρα του Θανάση Αντωνόπουλου που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Παρόν» και μια σειρά από σημαντικά ντοκουμέντα για τα πενήντα χρόνια της δημοσιογραφικής και αγωνιστικής πορείας του. Με τον Θανάση δουλέψαμε μαζί στην ίδια εφημερίδα περισσότερα από 25 χρόνια.
Ήταν ο ιστορικός, ο ερευνητής, ο πολιτικός αναλυτής. Παράλληλα όμως με τα θέματα της επικαιρότητας και την επιμέλεια ύλης ήξερε να δείχνει το δρόμο και ως επαγγελματίας δημοσιογράφος σε συναδέλφους αλλά και νεότερους. Η αφετηρία της μαχόμενης αρθογραφίας από τις στήλες των εφημερίδων ήταν τον Μάρτιο του 1964, που αναλαμβάνει υπεύθυνος για την σύνταξη και έκδοση του “Νέου Σοσιαλιστή”.
Τη επαγγελματική δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ,όμως, ξεκίνησε από τις εφημερίδες “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” του Πάνου Κόκκα (1965-66), “ΝΕΟΣ ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ” του Δημήτρη Μαρούδα (1965-66) και “AΘΗΝΑΪΚΗ” (του Γιάννη Παπαγεωργίου( 1966-1967) και από το 1975 μέχρι το 2000 εργάστηκε στις εφημερίδες “ΤΟ ΒΗΜΑ” και “ΤΑ ΝΕΑ”, ως πολιτικός, κοινοβουλευτικός συντάκτης και αρθογράφος. Εργάστηκε και στο δημοσιογραφικό στίβο της Θεσσαλονίκης, στις εφημερίδες “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” και “ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ” και διατηρούσε μέχρι το 2012 τη στήλη “Συναξαριστής (Δαμωνίδης)” στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Μάκη Κουρή “ΤΟ ΠΑΡΟΝ”.
Επί μια 20ετία ήταν, παράλληλα, αρχισυντάκτης του ΑΠΕ και με εισήγησή του δημιουργήθηκε η ιστοσελίδα πολιτισμού του ΑΠΕ, της οποίας ανέλαβε τον σχεδιασμό και καθόρισε τους στόχους της, στην προσπάθεια να αποτελέσει η ιστοσελίδα αυτή ένα παράθυρο στον κόσμο για τον ελληνικό πολιτισμό. Ειδικότερα, έγινε προσπάθεια να ανθολογηθεί το σύνολο σχεδόν της Ελληνικής Γραμματείας (Όμηρος-Σήμερα), ώστε οι απανταχού της γης Έλληνες και ελληνιστές, καθώς και οι φοιτητές που σπουδάζουν τον ελληνικό πολιτισμό σε 350 και πλέον Πανεπιστημιακά Ιδρύματα σε όλο τον κόσμο, να έχουν τη δυνατότητα μιας εύκολης και γρήγορης πρόσβασης σε όλο το εύρος του ελληνικού πολιτισμού
Κορυφαίος ερευνητής που με την προσωπική του σφραγίδα ανέσυρε σπουδαία κείμενα , υποστηρίζοντας με μοναδικό τρόπο πολιτικές θέσεις και ιδεολογικής καθαρότητας κείμενα,
Δείγμα γραφής του η αντικειμενική πάντα καταγραφή και ο υπεύθυνο σχολιασμό ντοκουμέντων:
• Στην έκδοση «Ημέρες Τύπου» της ΠΟΕΣΥ, που κυκλοφόρησε το 2007 παρουσιάζοντας τη μακρά πορεία των διακοσίων και πλέον ετών του Ελληνικού Τύπου.
-Στις πρωτοβουλίες του αείμνηστου προέδρου της ΕΣΗΕΜΘ Δημήτρη Γουσίδη για την ίδρυση του ΜΙ μαζί με τους συναδέλφους της ΕΣΗΕΜΘ για την ανάδειξη της ιστορίας του τόπου και το ρόλο της μαχόμενης δημοσιογραφίας στην υπόθεση της Μακεδονίας.
• Στην εβδομαδιαία ειδική έκδοση “Απομνημονεύματα των αγωνιστών του ‘21” της εφημερίδας “ΤΟ ΠΑΡΟΝ”, που τα τεύχη της συνθέτουν ήδη δύο τόμους μοναδικών κειμένων, παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές των πραγματικών ιστορικών γεγονότων της επανάστασης του ’21.
Ανέδειξε, με ιδιαίτερο τρόπο, την ιστορική αλήθεια για όλα με ευαισθησία, σεβασμό και συνέπεια και πάνω απ’ όλα τηρώντας αποστάσεις με έντονη κόκκινη γραμμή
-από την φθηνή τηλεοπτική καρικατούρα του Νέου Φαλήρου για την επανάσταση του ‘21
-από τη ρητορική του «συνωστισμού» για την παραλία της Σμύρνης.
Και βέβαια απαντώντας σε όλα και σε όλους, όπως πάντα και με ένα ντοκουμέντο και με την συνέπεια στις αρχές και τις αξίες του.
Ιούλιος του μνημονίου 2006, Βρυξέλλες, σ’ ένα στενό κοντά στην «Γκράντ Πλάς».
Μόλις έχει τελειώσει η διαδικασία στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για την αποκατάσταση των συμβασιούχων της ΕΡΤ.
Η απόφαση τότε είναι ομόφωνη υπέρ των συναδέλφων που με τον τρόπο αυτό προσλαμβάνονται στην ΕΡΤ.
Βγαίνει και ανακοίνωση και το Κοινοβούλιο στέλνει σχετική «νότα» στην Ελληνική Κυβέρνηση.
Τρεις πρόεδροι και ο νομικός σύμβουλος της ΕΣΗΕΑ κάνουμε μια μικρή ανακεφαλαίωση
Ανάμεσα σε δύο γουλιές καφέ, ο Δημήτρης Γουσίδης εκεί πιο κάτω στο μικρό καφενεδάκι ρίχνει την ιδέα.
“Είναι καιρός να βγει και μια έκδοση από την Π.Ο.Ε.ΣΥ. …”. Συζητήστε το με τον Θανάση τον Αντωνόπουλο.
Και κάπως έτσι ξεκίνησε το εκδοτικό εγχείρημα για τις “Ημέρες Τύπου”, με την αποφασιστική συμβολή της Βουλής των Ελλήνων.
Μια έκδοση ντοκουμέντο με καταγραφή που θυμίζει, χωρίς να ξεχνάει. Δίνει τα επιχειρήματα που χρειάζεται η σημερινή γενιά, για να σταθεί όρθια η αξιοπρέπεια στην δημοσιογραφική λειτουργία.
Δίνει απαντήσεις στο διευθυντικό, εργοδοτικό, εργολαβικό) δικαίωμα, που κάνει πλιάτσικο στις ψηφιακές συχνότητες τις χειροπέδες στην ΕΡΤ και στη διαπλοκή που μας πασάρει έτσι τα σκουπίδια της
Απαντήσεις διαχρονικές σε όλα αυτά μέσα από την σφραγίδα την πολιτική, την δημοκρατική και τη συνέπεια του Θανάση.
Αγαπητοί φίλοι,
Ο Θανάσης Αντωνόπουλος, από τα επιφανή μέλη της ελληνικής δημοσιογραφίας, διακρίθηκε για την επιστημονική του κατάρτιση, την επαγγελματική του αρτιότητα και το άτεγκτο ήθος του. Άφησε στους δικούς του και σε όλους όσοι στάθηκαν τυχεροί που τον γνώρισαν, δημοκρατικές, πολιτικές και πολιτιστικές παρακαταθήκες και θα μείνει στη μνήμη μας ως ο Ευγενής, ο Υπερήφανος και ο Άξιος ο Συνάδελφος.
Πενήντα χρόνια δημοσιογραφικής και Αγωνιστικής Πορείας που επιβεβαιώνουν εκτός των άλλων, πόσο ζόρικη υπόθεση είναι η είδηση και η πώς μόνο έτσι κερδίζει το στοίχημα η ενημέρωση απέναντι στην επικοινωνία και την κάθε μορφής προπαγάνδα».
Επιμέλεια: Κ. Μπετινάκης
