Διαδικτυώτισσες και Διαδικτυώτες,
καλήν Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου να έχουμε…
Να ’μαστε πάλι μαζί, με την αγαπημένη σας στήλη «Τουϊτέρατα»,
την οποία διαβάζετε μανιωδώς καθημερινά
και νοσταλγείτε μανιωδώς τα Σαββατοκύριακα…
Κάθε μορφή ανθρώπινης επικοινωνίας
(και εν γένει, κάθε μορφή επικοινωνίας)
είναι ένα κύτταρο που διαρκώς ανανεώνεται, διαμορφώνεται, εξελίσσεται.
Ουδέποτε γνωρίζεις πού θα σε οδηγήσει αυτό που συναντάς,
διότι ο Συνειρμός και η Έμπνευση είναι μεγέθη απρόβλεπτα,
είναι εξόχως απρόβλεπτες πνευματικές λειτουργίες.
Αυτήν ακριβώς την κατάσταση βίωσα χθες,
όταν στο «Κορυφαίο Δέκα» επέλεξα το ακόλουθο tweet
-το οποίο αναφερόταν στη φράση τής Ντόρας Μητσοτάκη
«Κι εγώ θα επιθυμούσα να είμαι η Σίντι Κρόφορντ…»-
και το σχολίασα με τον τρόπο που βλέπετε…
Ο τρόπος με τον οποίον σχολιάζω τα επιλεγόμενα tweets είναι ακαριαίος, είναι μινιμαλιστικός, σουρεαλιστικός, και κυρίως, ενστικτώδης.
Όταν, λοιπόν, σκέφτηκα την ατάκα που αναγνώσατε,
πριν τη γράψω, κοντοστάθηκα…
«Είναι σωστό να εμπλέξω τούς Μέγιστους Στίχους τού Γιάννη Ρίτσου
-και συνεπαγωγικώς, και τη Μέγιστη Μουσική τού Μίκη Θεοδωράκη-
σε θέμα που αφορά στην Πολιτική Επικαιρότητα και αγγίζει την Κωμωδία;»,
αναρωτήθηκα.
Το συλλογίστηκα για λίγα λεπτά
και κατέληξα πως η Τέχνη (θα) χρησιμοποιείται πάντα ως Όπλο τής Σάτιρας•
διότι και η Σάτιρα είναι Τέχνη!
Έτσι, ενέκρινα την ύπαρξη τού συγκεκριμένου σχολίου μου•
όμως, η ιστορία δεν είχε ολοκληρωθεί•
τουναντίον, μόλις ξεκινούσε…
Θέλησα -ως ένα «τιμής ένεκεν»- να ακούσω το Μνημειώδες Τραγούδι
στο οποίο περιλαμβάνεται ο στίχος «…Να ’τη πετιέται…».
Ανέτρεξα, λοιπόν, στο YouTube,
έγραψα στην αναζήτηση τον Μυθικό Τίτλο «Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις»
και μού ενεφάνισε πρώτη-πρώτη μία εκτέλεση
με τον Άνθρωπο που έχει μελοποιήσει αυτό το Θείο Άσμα.
Ο Μίκης Θεοδωράκης ερμηνεύει Γιάννη Ρίτσο και Μίκη Θεοδωράκη.
ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ!
Το μουσικό βίντεο αρχίζει με το Μεγαλειώδες Τραγούδι «Ο Ταμένος»
και συνεχίζει με Αυτό που πρωταγωνιστεί στο σημερινό κείμενο:
Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις!
(αναζητήστε το ως:
Μίκης Θεοδωράκης-Ο Ταμένος-Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαίς
σύνδεσμος:
https://www.youtube.com/watch?v=fLh9IxuW00M)
Ο ΜΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ!!!
Είναι από τις ελάχιστες φορές που θα μιλήσω με Εθνικό Στόμφο
(το αποφεύγω επειδή ο Εθνικός Στόμφος έχει φτηνύνει τόσο πολύ πια):
Εκεί που οι άλλοι έχουν τον «Μίκι Μάους»,
εμείς έχουμε τον ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ!
«Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις».
Ξεκίνησε να την ερμηνεύει ο Μίκης και τα δάκρυα αρχίσαν’ να κυλάνε.
Τι Λόγια, Τι Μουσική, Τι Εκφράσεις, Θεέ Μου!
Και άθεος να είσαι, είναι στιγμές σαν Αυτήν, που επικαλείσαι τον Θεό.
Βάλτε να ακούσετε πώς λέει ο Μίκης τη φράση «…με το λουρί στο σβέρκο…».
Βάλτε το• σάς το ζητώ με όλην τη δύναμη τής ψυχής μου.
Ακούστε πώς προφέρει τη λέξη «σβέρκο»!
Με Οιμωγή και συνάμα με Απερίγραπτη Επανάσταση•
με Ηρωϊσμό•
όλη η Γενναιότητα και όλο το Ανυπότακτον τής Ελληνικής Φυλής
βρίσκεται στον τρόπο που προφέρει ο Μίκης τη συγκεκριμένη λέξη.
Νοιώθεις τη στιγμή που τον ακούς, που ακούς τη χροιά του, την έκφρασή του,
πως όση ασφυξία κι αν βιώνει η Ελλάδα Μας,
ΠΑΝΤΑ, μα ΠΑΝΤΑ, θα βρει και θα βρίσκει τη δύναμη να αναπνεύσει!!!
Δείτε τις εικόνες μίας άλλης εποχής, ακούστε τις φωνές της…
Δείτε το γήπεδο μίας άλλης εποχής, τούς θεατές στις κερκίδες,
τη φωνή μιας άλλης εποχής•
ακούστε στο τέλος το συγκλονιστικό Λαϊκό-Δημοκρατικό Αίτημα
που όλο το γήπεδο βροντοφωνάζει:
«(Παρα)δώστε τη Χούντα στον Λαό»!
Αντί για το «Κορυφαίο Δέκα» τού Twitter,
σήμερα θα τιμήσουμε τα σχόλια των Ελληνίδων και των Ελλήνων
που συνοδεύουν το εν λόγω βίντεο στο YouTube.
Πάμε να τα αναγνώσουμε και τα ξαναλέμε στο ΥστερόΓιωργο..!
…
*** ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!
*** Μεγάλε Θεοδωράκη!
Θα πάρει αιώνες να ξανάρθει τέτοιος Άνθρωπος στη γη μας.
Χαίρομαι που είσαι καλά και είσαι μαζί μας!!!!!!!!
*** Υποκλινόμαστε μπροστά σου•
ό,τι και να τραγουδήσεις μάς συγκλονίζεις.
*** Ρίτσος και Θεοδωράκης!! Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
*** Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΙΚΗΣ ΨΑΛΛΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ!!!!
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!
*** Δεν είμαι δεξιός, δεν είμαι αριστερός• τούς αγαπώ όλους.
Αυτός είναι ο Ύμνος τής Πατρίδας Μου!
*** Κουβαλάμε βαρύ φορτίο. Είμαστε άραγε άξιοι συνεχιστές..;
*** Ο Ουρανο-Μίκης μας και τα τραγούδια του!
Σήμερα πιο επίκαιρος παρά ποτέ…
*** Τα συναισθήματα πάμπολλα…
ΕΝΑΣ και ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ο ΜΙΚΗΣ ΜΑΣ…Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΜΙΚΗΣ…
*** Σωπαίνω κι εγώ
μπροστά στο Μεγαλείο και την Υπεραξία τού Μίκη μας!!!!!!!!
…
ΥστερόΓιωργο..:
Συνήθως τις αναπτύξεις των θεμάτων τις κάνω στο «ΥστερόΓιωργο»,
ενώ ο πρόλογος τής στήλης είναι τηλεγραφικός και στακάτος.
Σήμερα, όμως, η δομή διαφοροποιήθηκε…
Επίκειται το συλλαλητήριο τής Κυριακής,
όπου αναμένεται να κάνει παρέμβαση ο Μίκης Θεοδωράκης.
Ήδη υπάρχουν φωνές αντίδρασης, φωνές σκοπιμότητας, φωνές φάλτσες.
Εγώ, με βάση όλα όσα έγραψα παραπάνω,
έχω να απευθύνω σε όλους μία φράση, με αυστηρότητα και με Αγάπη..:
Λίγον Σεβασμό, Ρε!
…
Πριν φτάσω στο καθιερωμένο μας επιμύθιο,
θα καταθέσω τώρα στη στήλη μας τα Λόγια, τούς Στίχους τού Γιάννη Ρίτσου•
τα Άηχα Λόγια στα οποία έδωσε Ζωή, έδωσε Ήχο, ο Μίκης Θεοδωράκης..:
Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις…
Εκεί που πάει να σκύψει
με τον σουγιά στο κόκκαλο,
με το λουρί στο σβέρκο…
(Να ’τη πετιέται… Να ’τη πετιέται… Να ’τη… Να ’τη… Να ’τη πετιέται…)
Νά ’τη πετιέται από ’ξαρχής
κι αντριεύει και θεριεύει,
και καμακώνει το θεριό
με το καμάκι του ήλιου…
…
Όμως, για μία ακόμη φορά φτάσαμε στην Αρχή Μας,
που για όλους τούς υπόλοιπους είναι το «τέλος».
Και το μόνο που απομένει,
είναι η στερεότυπη και -πάνω απ’ όλα- αγαπημένη προτροπή..:
Φωτίστε το βλέμμα σας με την πόλη που φλέγεται.
Γεια Χαρά…
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
