Διαδικτυώτισσες και Διαδικτυώτες,
καλήν Τρίτη 13 Μαρτίου να έχουμε…
Να ’μαστε πάλι μαζί, με την αγαπημένη σας στήλη «Τουϊτέρατα»,
την οποία διαβάζετε μανιωδώς καθημερινά
και νοσταλγείτε μανιωδώς τα Σαββατοκύριακα…
Σήμερα δεν θα έχουμε το καθιερωμένο «Κορυφαίο Δέκα»,
διότι επέλεξα
-μέσα από αυτήν τη διαφοροποίηση τής καθημερινότητας τής στήλης-
να τιμήσουμε τη διακριτικότητα
με την οποία έζησε και έφυγε από τη ζωή ο Χρήστος Σιμαρδάνης.
Υπάρχουν θάνατοι που μάς σοκάρουν,
υπάρχουν θάνατοι που μάς συγκλονίζουν•
κι είναι και απώλειες όπως αυτή τού Χρήστου Σιμαρδάνη
που μάς προκαλούν καθηλωτική θλίψη
και με έναν αλλόκοτο τρόπο
μάς οδηγούν να νοιώσουμε βαθιά τρυφερότητα
για τη Ματαιότητα τής Ύπαρξης.
Σε έναν κόσμο που πλέον έχει μετατραπεί σε «Βαμπίρ Πρόκλησης»,
σε μία κοινωνία που αιμοδιψά για προκλήσεις
και μόνο έτσι σού δίνει σημασία,
υπάρχουν άνθρωποι που διαθέτουν το Χάρισμα τής Διακριτικότητας.
Ο Χρήστος Σιμαρδάνης υπήρξε διακριτικός, ταπεινός, ευσεβής.
Ό,τι ήταν, ήταν γι’ αυτόν•
δεν εκράδαινε τα ταλέντα του, δεν εκόμπαζε για τις επιτυχίες του•
υπήρξε η «Φωνή τού Mega»•
επί πολλά χρόνια επενέδυε
με αυτήν τη βαθιά, αντρική, βελούδινη φωνή του,
τα σπικάζ τού «Μεγάλου Καναλιού»•
είτε το «Mega» κλείσει οριστικά, είτε όχι,
το «τέλος εποχής» είναι πλέον δεδομένο•
εσίγησε η φωνή του.
Όμως, δεν είναι μόνο η φωνή του ξεχωριστή•
το πρόσωπό του είναι ο «Ορισμός τής Σοβαρής Φυσιογνωμίας»•
νοιώθω έναν κόμπο στον λαιμό
για το «είναι» που πρακτικώς σημαίνει «ήταν»,
αλλά μ’ έναν τρόπο
τα βίντεο και οι φωτογραφίες είναι «παρηγοριές αθανασίας».
Ο Χρήστος Σιμαρδάνης ήταν ευφυής άνθρωπος,
με χιούμορ και, κυρίως, με συναίσθημα.
Ευγενής, δίκαιος, προσγειωμένος και ονειροπόλος ταυτόχρονα.
Μνημειώδης έχει μείνει η τοποθέτησή του για την ομοφυλοφιλία του..:
«Την ημέρα τού “Gay Pride”
μού ζήτησαν από ραδιοφωνικό σταθμό να μιλήσω,
αλλά τούς είπα ότι δεν συμφωνώ.
Δεν είμαι περήφανος που είμαι ομοφυλόφιλος.
Κανείς δεν μπορεί να είναι περήφανος για το τι κάνει στο κρεβάτι του.
Είναι σαν να λες “Είμαι περήφανος που έχω αφτιά”.
Δεν μπορείς να είσαι περήφανος
επειδή είσαι θηλαστικό ή επειδή έχεις δύο αφτιά.
Περήφανος μπορείς να είσαι για χίλια δύο άλλα πράγματα.
Θα μού άρεσε να νιώθω περήφανος για τον εαυτό μου,
για κάποια ανθρώπινα χαρακτηριστικά μου.
Δεν νιώθω περήφανος που είμαι gay,
ούτε εσύ πρέπει να νιώθεις περήφανος που είσαι straight.
Να είσαι περήφανος επειδή είσαι τίμιος, καλός άνθρωπος ή καλός πατέρας».
«Να είσαι περήφανος επειδή είσαι τίμιος, καλός άνθρωπος ή καλός πατέρας».
Είναι επίτευγμα να ζεις και να φεύγεις από τη ζωή διακριτικά,
αφήνοντας πίσω σου
αυτήν την εκκωφαντική παρακαταθήκη Ανθρωπιάς και Υπερηφάνειας!
Επί τού Πιεστηρίου: Μόλις είδα στο Διαδίκτυο
την ανάρτηση τού σκηνοθέτη Κυριάκου Αγγελάκου•
πρόκειται για έναν αποχαιρετισμό στον δημοκράτη Χρήστο Σιμαρδάνη..:
«Ήταν πριν λίγους μήνες που του τηλεφώνησα.
Έψαχνα ηθοποιό να εκφωνήσει μία ατάκα
σε ένα βίντεο του “Παρατηρητηρίου” για τη δίκη της “…”
(αναφέρει την ονομασία τού εγχώριου ναζιστικού μορφώματος,
την οποία ουδέποτε αναπαράγω στις στήλες μου).
Πολλοί εκφωνητές είχαν αρνηθεί•
ο καθένας για τους δικούς του λόγους και φόβους.
Η φράση ήταν μία και απλή:
“Χωρίς τη “…”, οι γειτονιές μας είναι καλύτερες”.
Ο Χρήστος δεν ήθελε δεύτερη κουβέντα.
Με ευχαρίστησε που τον σκέφτηκα
και την επομένη πήγε στο στούντιο και έκανε την εγγραφή.
Στο λίγο που μιλήσαμε,
αναφέρθηκε σε κάποιο πρόβλημα με το κεφάλι του,
αλλά το χιούμορ του Χρήστου
δεν άφηνε να φανεί το μέγεθος του προβλήματος.
Όταν ανεβάσαμε το βίντεο, λίγες ημέρες μετά,
τον ξαναπήρα να του πω ότι πάει θαυμάσια•
το κυριότερο όμως είναι,
ότι έχει εκνευρίσει αφάνταστα τους νεοναζί της “…”
γιατί τους θυμίζει το “κάστρο” του Αγίου Παντελεήμονα που έχασαν.
Ο Χρήστος το χάρηκε διπλά
και μ’ ευχαρίστησε ακόμα μια φορά που του ζήτησα να κάνει την εκφώνηση.
Σήμερα έμαθα ότι ο Χρήστος Σιμαρδάνης πέθανε
κι έμεινα σαν να με χτύπησε κεραυνός.
Από τον Χρήστο θα θυμάμαι πάντα,
το σπάνιο ήθος και το χιούμορ του,
κι εκείνο το υπέροχο κασκόλ με τα ζεστά χρώματα που μου έταξε
αλλά δεν μου το έπλεξε ποτέ•
α!, ο Χρήστος έπλεκε υπέροχα.
Καλό σου ταξίδι, φίλε.
Εμείς εδώ,
έχουμε “φυλάξει” τη φωνή σου στο τέλος ενός βίντεο 40″,
που θα εκνευρίζει τους φασίστες
και θα σ’ ακούω να γελάς δυνατά από ευχαρίστηση.»!
ΥστερόΓιωργο..:
Αποφεύγω να χρησιμοποιώ εκφράσεις όπως το «Καλό Ταξίδι»
και ακόμη περισσότερο το ξενόφερτο «R.I.P.»•
αποφεύγω να διοχετεύω τον Φόβο τού Θανάτου
σε ευχές προς ανθρώπους που μόλις έφυγαν από τη ζωή
και βιώνουν ήδη την Πραγματικότητα τού Θανάτου
(όποια κι αν είναι αυτή).
Οπότε, το μόνο που θα πω είναι..:
Χρήστο Σιμαρδάνη, σε ευχαριστούμε!
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά οχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
(Twitter: @GeorgeMihalakas)
