Θύελλα αντιδράσεων στο γερμανικό χριστιανοδημοκρατικό κόμμα ξεσήκωσαν οι δηλώσεις του προέδρου της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο ότι η αυστηρή πολιτική λιτότητας έχει αγγίξει τα όριά της.
Σε συνέδριο του Think Tank Dialog, προχτές, o Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο, αν και υπεραμύνθηκε αυτής της πολιτικής, διευκρίνισε ότι δεν επαρκεί εάν δεν υπάρχει παράλληλα κι ένα μίνιμουμ συναίνεσης από την πολιτική και την κοινωνία.
Οι θέσεις Μπαρόζο προκάλεσαν τον έντονο εκνευρισμό της καγκελαρίου, η οποία σε χθεσινή εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου με την βιογραφία της απέρριψε με τρόπο κατηγορηματικό το περιεχόμενό τους.
Μετά τον Ζοσε Μανουέλ Μπαρόζο και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς τάσσεται υπέρ της χαλάρωσης της λιτότητας. Στη Γερμανία οι συντηρητικοί πολιτικοί επικρίνουν τον πρόεδρο της Κομισιόν για τις επισημάνσεις του.
Σε συνέντευξή του στην Die Welt ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς τάσσεται υπέρ μιας στροφής στην ακολουθούμενη πολιτική της λιτότητας, υπογραμμίζοντας ότι η δημοσιονομική εξυγίανση είναι σωστή, αλλά μονομερής. «Χωρίς προοπτική ανάπτυξης, όταν οι λαοί που πλήττονται από την κρίση δεν βλέπουν το τέλος της δύσκολης πορείας, η πολιτική αυτή αυτή οδηγείται σε αδιέξοδο», επισήμανε ο Μάρτιν Σουλτς.
«Να ξαναδιαβάσει τη συμφωνία της Λισαβόνας»
«Η συνεχής κατηγορία ότι ασκώ πολιτική λιτότητας είναι λανθασμένη, άδικη και πνευματικά αναξιόπιστη –είπε η κα Μέρκελ. Στην πραγματικότητα το αντικείμενο συζήτησης είναι πόσα νέα χρέη επιτρέπεται να κάνουμε, 3, 4, 5, ή 6%. Εκείνο που παλαιότερα αποκαλούσαμε νοικοκύρεμα, τώρα με λάβαρο τη λέξη “λιτότητα”, το χτυπάμε και το δυσφημούμε”.
Λίγο αργότερα σε δείπνο που παρέθεσε η εφημερίδα Handelsblatt σε αναγνώστες της και σε πιο ήρεμο ύφος η ΄Αγκελα Μέρκελ διευκρίνισε: «Όταν τασσόμαστε υπέρ της μείωσης των χρεών στην Ευρώπη, το κάνουμε με λογικό και εφικτό για τις χώρες τρόπο. Δεν απαιτούμε ότι οι χώρες πρέπει να αποπληρώσουν αμέσως τα παλιά τους χρέη. Αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι τους μηχανισμούς διάσωσης χρειάστηκε να τους δημιουργήσουμε, επειδή κανένας πιστωτής δεν ήταν πλέον πρόθυμος να δώσει νέο χρήμα στην Ελλάδα, τη στιγμή που το έλλειμμα υπερέβαινε το 13%».
Τη «σκυτάλη» της οργής κατά του Μπαρόζο πήραν δύο σημαντικά στελέχη του κόμματος της Μέρκελ, το νούμερο δύο της κοινοβουλευτικής ομάδας Μίχαελ Μάιστερ και ο εκπρόσωπος σε θέματα δημοσιονομικής πολιτικής Νόρμπερτ Μπάρτλε που επιτέθηκαν προσωπικά κατά του Μπαρόζο και τον κάλεσαν να ξαναδιαβάσει τη συμφωνία της Λισαβόνας και κυρίως το κεφάλαιο όπου αναφέρονται τα κριτήρια του Μάαστριχτ.
Εικόνα και πραγματικότητα
Το πρόβλημα της Μέρκελ είναι ότι όλη αυτή η συζήτηση αμφισβήτησης της πολιτικής λιτότητας γίνεται σε προεκλογική περίοδο. Το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα φοβάται δύο πράγματα: αφενός ότι η Γερμανία εμφανίζεται σαν μια απομονωμένη διεθνώς χώρα κι αυτό δεν ταιριάζει καθόλου στο προφίλ ενός κράτους με αναγνωρισμένη ικανότητα να ηγείται, αφετέρου, περνά η εικόνα μιας ψυχρής καγκελαρίου που δεν νοιάζεται για τις θυσίες του ελληνικού ή του πορτογαλικού λαού. Στο Βερολίνο κυκλοφορεί η εντύπωση ότι αυτή την εικόνα την καλλιεργεί η σοσιαλιστική Γαλλία του Φρανσουά Ολάντ, που ελπίζει ενδόμυχα σε κυβερνητική αλλαγή για να βρει στα δικά του δημοσιονομικά προβλήματα περισσότερη κατανόηση στους Σοσιαλδημοκράτες, εάν βεβαίως επικρατήσουν.
Οι πολιτικές λιτότητας έχουν φτάσει στα όρια τους
Ο θόρυβος ξέσπασε, όταν κορυφαίοι κοινοτικοί αξιωματούχοι άρχισαν να τάσσονται ανοικτά υπέρ της χαλάρωσης των δημοσιονομικών προσπαθειών στις χώρες του Νότου. Ζητούμενος ένας συνδυασμός λιτότητας και αναπτυξιακών πρωτοβουλιών.
Κορυφαίοι κοινοτικοί αξιωματούχοι, όπως ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και ο Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της ΕΕ Όλι Ρεν, τάσσονται πλέον ανοικτά υπέρ μιας χαλάρωσης της δημοσιονομικής προσπάθειας στις χώρες του Νότου της ευρωζώνης, ώστε να μπορέσουν να συνδυάσουν τη μείωση των ελλειμμάτων και του χρέους με την ανάληψη πρωτοβουλιών για την επιστροφή στην ανάπτυξη.
Η βαθιά ύφεση που πλήττει ορισμένες χώρες, όπως την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία, εξαιτίας των προγραμμάτων λιτότητας, έχουν οδηγήσει σε ιστορικά υψηλά την ανεργία, προκαλώντας κλυδωνισμούς στην κοινωνική συνοχή. Μάλιστα, τα στοιχεία για τις δημοσιονομικές επιδόσεις των κρατών-μελών, που δημοσιοποίησε χθες η Εurostat δείχνουν ότι ορισμένες κυβερνήσεις, όπως η πορτογαλική, η ισπανική και η γαλλική, βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση αδυνατώντας να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει για τη μείωση του ελλείμματος, που σημαίνει ότι χρειάζονται περισσότερο χρόνο.
Μετά το Σεπτέμβριο συζήτηση για το ελληνικό χρέος
Σύμφωνα με τον κ. Μπαρόζο, οι πολιτικές λιτότητας έχουν φτάσει στα όρια τους και για να πετύχουν θα πρέπει να έχουν την απαιτούμενη πολιτική και κοινωνική στήριξη. Για το λόγο αυτό ο πρόεδρος της Κομισιόν εμφανίστηκε θετικός στο ενδεχόμενο να χορηγείται υπό όρους παράταση στο χρονοδιάγραμμα μείωσης των ελλειμμάτων προκειμένου τα υπερχρεωμένα κράτη της ευρωζώνης να εξυγιάνουν τα δημοσιονομικά τους.
Η δήλωση αυτή έρχεται να προστεθεί σε εκείνη του Όλι Ρεν την προηγούμενη Παρασκευή περί μιας «ηπιότερης διαδρομής δημοσιονομικής προσαρμογής». Όπως επισημαίνουν στην έδρα της Κομισιόν, ο Όλι Ρεν αναμένεται να εισηγηθεί μέσα στις επόμενες βδομάδες την επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής, στην Ισπανία, τη Γαλλία και ενδεχομένως την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, ενώ μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου θα έρθει για συζήτηση στο Eurogroup το θέμα της περαιτέρω ελάφρυνσης του ελληνικού δημόσιου χρέους.
Πηγή: dpa/Reuters/Deutsche Welle
Επιμέλεια: Κ. Μπετινάκης
