Τελικά, το δράμα της Ελλάδας του 2010 ζει η ισπανική κοινωνία, με το Βερολίνο, τις Βρυξέλλες, την ΕΚΤ να εκτιμούν ότι και η Μαδρίτη δεν αποφεύγει μνημόνιο τύπου Πορτογαλίας – Ελλάδας. Ειδοποιός διαφορά, ότι η ελληνική οικονομία είναι πολύ μικρή, ενώ η Ισπανία είναι η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στην Ευρωζώνη.
Παρά το νέο «πακέτο» λιτότητας και περικοπών ύψους 10 δισ. ευρώ που ανακοίνωσε τη Δευτέρα η κυβέρνηση Ραχόι, η Ισπανία εξελίσσεται σε παράγοντα αναζωπύρωσης της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης και μάλιστα μεγάλης διάρκειας. Τα πρόσθετα μέτρα λιτότητας κρίθηκαν ως αναγκαία παρέμβαση για να αμβλυνθεί η ένταση στις αγορές, οι οποίες ωστόσο δεν φαίνεται να έχουν ακόμη πειστεί ότι η Ισπανία δεν χρειάζεται πακέτο διάσωσης. Έτσι, ο ελληνικός πονοκέφαλος τείνει να μετατραπεί σε… ισπανικό ίλιγγο.
Έντονες πιέσεις στα ισπανικά και ιταλικά ομόλογα
Οι αποδόσεις τόσο των ισπανικών όσο και των ιταλικών ομολόγων δέχθηκαν ξανά έντονες πιέσεις, ενώ ο
Ισπανός υπουργός Οικονομικών, Λουίς ντε Γκίντος, επιχείρησε να βάλει φρένο στα σενάρια εξόδου της χώρας του από το ευρώ, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι μία τέτοια κίνηση θα ήταν «τρέλα», τονίζοντας ακόμη ότι η ισπανική κυβέρνηση θα τηρήσει την ατζέντα των μεταρρυθμίσεων.
Επέμεινε, δε, στην αναγκαιότητα των περικοπών, ειδικά στον κλάδο της υγείας, επισημαίνοντας ότι η χώρα του χρειάζεται ένα βιώσιμο σύστημα υγείας. «Αυτό προϋποθέτει περικοπές» είπε, ενώ, αναφερόμενος στις πιέσεις στις αγορές κρατικού χρέους, υποστήριξε ότι είναι βραχυπρόθεσμες και όχι σημαντικές.
Το κόστος δανεισμού της χώρας κατέκτησε νέο ιστορικό υψηλό, με την απόδοση του 10ετούς ισπανικού ομολόγου να ανεβαίνει στο 5,86%, του πενταετούς στο 4,73% και του διετούς στο 3,11% και το spread να διευρύνεται στο επίπεδο των 418 μονάδων βάσης, από 403 που ήταν τη Δευτέρα. Τα CDS σημείωσαν άνοδο 18 μονάδων στις 480.
Η ισπανική αγωνία συμπαρέσυρε και τον υπόλοιπο ευρωπαϊκό Νότο, με την απόδοση του 10ετούς ιταλικού ομολόγου να ενισχύεται στο 5,52% και το spread έναντι του αντίστοιχου γερμανικού τίτλου να φθάνει στις 381 μονάδες βάσης.
Την ίδια ώρα, η απόδοση του πορτογαλικού 10ετούς ανέβηκε στο 12,48% με το spread στις 1.096 μονάδες.
Προειδοποιήσεις από την ισπανική Κεντρική Τράπεζα
Το αρνητικό κλίμα βάρυνε περαιτέρω μετά τη χθεσινή δήλωση του διοικητή της ισπανικής Κεντρικής Τράπεζας, Μιγκουέλ Άνχελ Φερνάντεθ Ορτόνεθ, ότι οι τράπεζες της χώρας ίσως χρειασθούν επιπλέον κεφάλαια, εάν επιδεινωθεί η κατάσταση στην οικονομία.
«Εάν η ισπανική οικονομία ανακάμψει, τότε τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι στιγμής θα είναι αρκετά. Όμως, εάν η διολίσθηση της οικονομίας είναι χειρότερη από αυτήν που έχουμε εκτιμήσει, τότε καθίσταται σαφές ότι οι ισπανικές τράπεζες θα χρειαστούν επιπλέον στήριξη, προκειμένου να καταστούν βιώσιμες» τόνισε ο κ. Ορτόνεθ.
Η ισπανική κυβέρνηση έχει εκτιμήσει ότι το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί εφέτος 1,7%, αλλά κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει –λόγω της εφαρμοζόμενης λιτότητας– να ακολουθήσει ακόμη πιο άσχημη πορεία, την ώρα που ο νέος στόχος για το ισπανικό έλλειμμα τέθηκε από το Eurogroup στο 5,3% του ΑΕΠ..
Παράλληλα, η ισπανική κυβέρνηση προβλέπει ότι το κρατικό χρέος θα ανέλθει εφέτος στο επίπεδο-ρεκόρ του 79,8% του ΑΕΠ.
Κι όλα αυτά την ώρα που η Μαδρίτη ανακοίνωνε αργά το βράδυ της Δευτέρας πρόσθετα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής συνολικού ύψους 10 δισ. ευρώ, επαναλαμβάνοντας τη δέσμευση να πετύχει τη μείωση του ελλείμματος. Οι νέες περικοπές θα προέλθουν από τους τομείς υγείας και παιδείας, αν και οι ακριβείς λεπτομέρειες δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα, με τον υπουργό Οικονομικών να διευκρινίζει ότι όλες οι περικοπές θα περιλαμβάνονται στο νέο τριετές μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα της χώρας, το οποίο θα δημοσιοποιηθεί εντός Απριλίου.
«Χλιαρή» υποδοχή
Από την πλευρά της, η Κομισιόν υποδέχθηκε θετικά -αλλά μάλλον χλιαρά – τον ισπανικό προϋπολογισμό για το 2012, χαρακτηρίζοντάς τον «ουσιαστικό πακέτο μέτρων». Πάντως, ο Ολιβιέ Μπέιλι, εκπρόσωπος Τύπου της Κομισιόν, έσπευσε να προσθέσει ότι η Επιτροπή αναμένει τις λεπτομέρειες σχετικά με τις περικοπές στις δαπάνες των περιφερειών της Ισπανίας αλλά και αυτές του συστήματος υγείας, πριν «εκδώσει» την τελική της άποψη για τον προϋπολογισμό.
Λανθασμένη η τακτική της Ε.Ε.
Η μεγάλη ανησυχία έγκειται στο ότι, αν καταρρεύσει η Ισπανία, θα συμπαρασύρει την Ευρωπαϊκή Ένωση,
κάτι που δεν θα μπορέσει να αντέξει. Η Ισπανία δεν μπορεί να ξεπεράσει την κρίση χωρίς περισσότερη βοήθεια από τους εταίρους της. Γι’ αυτό, συμφέρον της Ευρώπης είναι να επιτρέψει στην κυβέρνηση της χώρας να ακολουθήσει ηπιότερο δρόμο δημοσιονομικής προσαρμογής και να στηρίξει την ανάπτυξη της οικονομίας.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν βήματα σε ευρωπαϊκή κλίμακα: η Γερμανία να υιοθετήσει μια πιο χαλαρή δημοσιονομική πολιτική και η ΕΚΤ πιο χαλαρή νομισματική πολιτική, αναλαμβάνοντας παράλληλα και τον ρόλο του δανειστή ύστατης ανάγκης.
Αντιθέτως, η Ε.Ε. ζητεί από τη Μαδρίτη την πιο σκληρή λιτότητα από κάθε άλλη χώρα. Εάν η Ένωση «καθίσει στην άκρη» και αφήσει την Ισπανία να παγιδευτεί, τότε η κατάσταση που θα δει μπροστά της θα κάνει την ελληνική κρίση να μοιάζει παιχνιδάκι.
