Ποιο είναι πιο βαρύ; Το 3-0 του Άγιαξ για την ΑΕΚ ή το 0-2 εντός έδρας για την Μπενφίκα από την Μπάγερν. Ένα τέτοιο ερώτημα δεν οδηγεί πουθενά. Δεν βγάζει αλήθεια. Σε όποιον, βέβαια, δεν τρομάζει να αντιμετωπίζει την πραγματικότητα και έχει ανάγκη τα παραμύθια, τις άνοστες σάλτσες.
Αδιάφορο, λοιπόν, τι έγινε και πώς έγινε το ματς των δύο άλλων ομάδων του ομίλου. Ενδιαφέρει το 3-0 που έφαγε η ΑΕΚ. Και πιο πολύ το πώς στάθηκε στο γήπεδο η πρωταθλήτρια Ελλάδος. Αρκετά καλή στο ημίχρονο, πιο σωστά τόσο ψύχραιμη όσο χρειαζόταν για να πάρει αποτέλεσμα.
Το 3-0 προκάλεσε μπαράζ δικαιολογιών! Και αμέσως μετά τη βαριά ήττα κάποιες περίεργες… ανακαλύψεις. Ότι η ΑΕΚ είναι ελλιπής, μικρή, ανίκανη για το Champions League. Τέτοιες διαπιστώσεις, τέτοιες εντυπώσεις δεν έπαιζαν μέχρι μόλις αρχίσει ο αγώνας.
Δικαιολογία είναι ότι το 1-0 έγινε στα πρώτα δευτερόλεπτα μετά τα αποδυτήρια και γι’ αυτό προκάλεσε την κατάρρευση. Γιατί, όμως, να γκρεμιστεί σαν χάρτινος πύργος η ΑΕΚ και να παρουσιάσει εικόνα παραλιακού μπαρ στο β’ ημίχρονο; Και γιατί δεν συνήλθε μετά από 5 και 15 έστω λεπτά και μέχρι τη λήξη παραδόθηκε με ψηλά τα χέρια.
Τι θα πει λύγισε η ΑΕΚ στην επανάληψη; Μια αναμέτρηση διαρκεί 90, όχι μόνο 45, και το κακό έρχεται σε κάθε λεπτό της μιάμισης ώρας.
Τι θα πει η ΑΕΚ είχε απουσίες; Με 11 έπαιξε. Καμιά ομάδα δεν διαθέτει, όπως άλλωστε και η ΑΕΚ, ρόστερ με 11 και 14 ποδοσφαιριστές.
Τι θα πει το 1-0 προήλθε από λάθος του Οικονόμου; Δεν υπάρχει αλάνθαστος παίκτης, ούτε παίζει το απίθανο φαινόμενο και οι 22 να είναι αλάνθαστοι σε 90.
Η αλήθεια είναι ότι η ΑΕΚ υπέφερε. Και δεν ήταν έκπληξη το 3-0 του Άγιαξ, ομάδας που δεν είναι στη βιτρίνα του Champions League.
Ποιοι έχασαν 23-0 στην Ελλάδα από τον Άγιαξ, διάβασε στο apodytiriakias.gr
