Μία άλλη εθνική ομάδα, συμφώνησαν όλοι οι άσχετοι, εμφανίστηκε στη ρεβάνς με την Κροατία. Δεν είναι σίγουρο ότι όλοι οι χειροκροτητές είναι άσχετοι, παίζει να πουλάνε παραμύθι. Έτσι μεγαλώνουν τα Ελληνόπουλα, όχι με αλήθεια, όχι με αυστηρότητα, όχι με πόνο.
Αυτά δεν γίνονται. Μία ομάδα να αλλάζει πρόσωπο σε τρεις μέρες, όπως λένε. Η ίδια η εθνική που άρπαξε την τεσσάρα εκτός, είναι αυτή που τελείωσε στο Καραϊσκάκη το 0-0. Εντελώς η ίδια.
Αυτό που διαφέρει είναι ότι σ’ έναν άλλον αγώνα η Κροατία, με την πρόκριση εξασφαλισμένη, αδιαφόρησε για το παιχνίδι. Και από την άλλη η εθνική ήταν υποχρεωμένη να βγει μπροστά. Και τι πέτυχε; Αυτό που μπορούσε. Το μηδέν. Μέχρι εκεί είναι.
Ναι, έβγαλε ψυχή και πάθος η εθνική. Αυτό το μπορεί. Και το πάλαιψε μόνη της! Χωρίς την κόντρα του αντιπάλου. Είπαμε, ότι η Κροατία παρέδωσε συνειδητά το γήπεδο στην εθνικάρα που την έσπρωξε κιόλας, επίσης με ψυχή και πάθος, ο κόσμος. Μέχρι που χρειάστηκε να αποδοκιμάζει τους αλήτες της Κροατίας, όποτε είχαν το θράσος να κατηφορίζουν στην περιοχή μας.
Χάθηκε η πρόκριση. Άλλο made in Greece μπαλαμούτι. Να ήταν μόνο η πρόκριση, μικρό το κακό. Για μία φορά ακόμα χάθηκε η σκέψη να φτιάξουν ομάδα. Να φτιάξουν το ποδόσφαιρο. Να φτιάξουν το πρωτάθλημα. Τι λέμε τώρα; Κινέζικα. Άστο.
Ένα τελευταίο ακόμα. Έστω ότι η εθνική πήγαινε Μουντιάλ. Τι θα έκανε; Απίθανο να την άφηνε να παίξει έστω κι ένας αντίπαλος, όπως χθες η Κροατία. Στο ταμπούρι θα ήταν η ομαδάρα Ελλαδάρα για να πάρει ένα ηρωικό 0-0, με ψυχή και πάθος και ελληνική λεβεντιά.
…………………..
Γιατί οι Κροάτες δεν κτύπησαν το ματς, διάβασε στο apodytiriakias.gr
.jpg)
