Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι Έλληνες ήταν μαζί με την Ισλανδία όταν έπαιζε κόντρα στην Αγγλία.
Το ίδιο και στο παιχνίδι με τη Γαλλία, οι Έλληνες ήθελαν νίκη της Iceland, της χώρας του πάγου. Τι σχέση έχουμε εμείς οι μεσόγειοι, οι ηλιοβαρεμένοι με τους κατάλευκους, τους παγωμένους από το κρύο, όμως όχι και κρυόκωλους σε συμπεριφορά Ισλανδούς, όπως τους χαρήκαμε στο Ευρώ 2016.
Είμαστε με την Ισλανδία, διότι είναι μέγεθος μικρό. Καθόλου υπολογίσιμη ποδοσφαιρικά, με σχεδόν μηδενική παράδοση. Που, όμως, κατάφερε ένα «μικρό θαύμα». Με δύο ισοπαλίες και δύο νίκες έφθασε στους «8». Ένας λαός περίπου όσο ο πληθυσμός στις γειτονιές του Περιστερίου παρουσίασαν την πιο καθαρή, την πιο ανόθευτη ομάδα του τουρνουά.
Έμειναν στην Ιστορία για την αγριότητά τους οι Βίκινγκς, πολεμιστές ατρόμητοι, άφοβοι άνθρωποι, λέει, without feelings. Μόνον απόγονοι των Βίκινγκς, όπως τους αποκαλούν, δεν έμοιαζαν οι Ισλανδοί στα γήπεδα της Γαλλίας. Λέω για τον κόσμο τον πολύχρωμο στην εξέδρα. Το συναίσθημα! Η καθαρή καρδιά, η υγεία στις αντιδράσεις τους.
Αυτοί, οι Ισλανδοί κέρδισαν το Ευρώ 2016. Αυτοί οι πρωτάρηδες μας κατέκτησαν.
Τι είναι, ρε, το ποδόσφαιρο; Δεν κατάλαβες. Δεν είναι μόνον ό,τι παίζει στο χορτάρι. Όχι, βέβαια. Κέρδισε η Γαλλία 5-2. Κάτι τρέχει στα γύφτικα. Η νίκη της Γαλλίας είναι απλώς ένα στατιστικό δεδομένο. Τίποτα περισσότερο! Τι πέτυχε η Γαλλία, για να κάνουμε ταμείο; Τίποτα! Δεν λέει κάτι για κοτζάμ Γαλλία η πρόκριση στους «4».
Η Ισλανδία είναι η αληθινή θριαμβεύτρια. Πέτυχε το απρόβλεπτο. Το εκτός προγράμματος. Και με την παρουσία τους στις εξέδρες οι Ισλανδοί ομόρφυναν το τουρνουά. Θα τους θυμόμαστε.
……………………………………………..
Ο Μαρινάκης δεν βρήκε συμμάχους, παίρνει μόνος του κανάλι, διάβασε στο apodytiriakias.gr
