Μεγάλη επιτυχία για την Γαλλία, και πολύ περισσότερο για την Κροατία, το απόλυτο αουτσάιντερ αυτή, να φτάσουν στον τελικό του μουντιάλ. Να, όμως, που κάποια από τις δύο θα φύγει πικραμένη… Επειδή θα χάσει την κούπα.
Είναι σίγουρο ότι και η χαμένη ομάδα σήμερα θα το πανηγυρίσει. Κακά τα ψέματα. Η επιτυχία να πάρει τη θέση μιας άλλης ομάδας, που ήταν μέσα στα φαβορί, της Βραζιλίας ή της Γερμανίας, ακόμα και της Αργεντινής, δεν πνίγει την απογοήτευση της απώλειας του κυπέλλου.
Οι δύο αντίπαλοι θα παίξουν για τον τίτλο του 2018, όχι να δώσουν… συνέχεια στην κόντρα τους πριν 20 χρόνια. Αυτές οι αστειότητες είναι για να τις γράφουν κάποιοι της σειράς. Η Κροατία στο μουντιάλ του 1998 έχασε στον ημιτελικό από την μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια Γαλλία, άρα σήμερα θα επιδιώξει να πάρει τη ρεβάνς. Είπαμε. Αστειότητες. Ο στόχος είναι η κούπα, όχι η… ρεβάνς για την Κροατία και η… διατήρηση της παράδοσης για την Γαλλία.
Η Γαλλία είναι φαβορί (στη φώτο Αζάρ και Εμπαπέ, οι δυο κορυφαίοι των αντιπάλων). Πρώτον, διότι είναι πιο βαρύ όνομα από την Κροατία. Δεν είναι η μεγάλη ομάδα, είναι η καλή ομάδα. Πειθαρχημένη παρ’ ό,τι δεν της λείπουν οι βεντέτες. Και αγωνιστικά, ολοφάνερο αυτό, αναπτύσσεται με σχεδιασμό και έχει την ικανότητα να ελέγχει το παιχνίδι.
Ο Εμπαμπέ είναι η φίρμα της Γαλλίας (στη φώτο με τον Αζάρ, τον κορυφαίο των αντιπάλων). Ποδοσφαιριστής που είναι σε θέση να δημιουργήσει φάσεις, να προκαλέσει πανικό στον αντίπαλο, αλλά τις προσπάθειες του κάποιες φορές τις χαρακτηρίζει μια ανευθυνότητα.
Η Κροατία έφτασε στον τελικό χάρη στην αξία των ποδοσφαιριστών της. Μόνο. Με μια άλλη κουβέντα η εθνική της ομάδα δεν εκπροσωπεί το εθνικό της ποδόσφαιρο ούτε τη δυναμική του πρωταθλήματος της. Η επιτυχία οφείλεται στη συγκεκριμένη φουρνιά παικτών, που παρουσιάζουν ένα αξιόμαχο, αλλά και ώριμο σε δράση και αντίδραση συγκρότημα.
