Το λέω απότομα και από την αρχή. Ο αποδυτηριάκιας είναι με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Μια στιγμή, για να μην παρεξηγηθούμε. Μιλάμε πολιτικά, όχι ποδοσφαιρικά. Όχι οπαδικά, δηλαδή.
Ο δικαστής θεωρεί τον μεγαλομέτοχο του Ολυμπιακού σαν αρχηγικό στέλεχος της εγκληματικής οργάνωσης. Δεν γ@μι@τ@, με την ευκαιρία, η εγκληματική οργάνωση στην μπάλα, όταν μια άλλη εγκληματική οργάνωση, ποια να ‘ναι αυτή, μας έχει στο τσακ να μας φουντάρει στον λάκκο μα τα κ@λ@δ@κτ@λα.
Τέλος πάντων. Για να μη ξεφεύγουμε, από την πολιτική ανάλυση, την πολιτική μας κουβέντα. Ο Μαρινάκης, λοιπόν, όταν ο ανακριτής τού έβαλε περιοριστικούς όρους, έβγαλε διαγγέλματα στον λαό του θρύλου. Προς άπαντες τους γαύρους. «Δεν τρέχει τίποτα! Παραμένω εγγυητής του Ολυμπιακού. Όσο είμαι εγώ η ομάδα δεν πρόκειται να πάθει τίποτα».
Τον πιστεύω τον Μαρινάκη. Θεωρώ ότι εννοεί αυτά που λέει. Στον πόντο. Εκτιμώ ότι έχει την οικονομική βούληση να στηρίξει τον Ολυμπιακό ακόμα κι αν χώσουν φυλακή τον χοντρό.
Δεν εμπιστεύομαι τον Τσίπρα. Δεν με πείθει το παλληκάρι όταν μου λέει Μη φοβάσαι, εγώ είμαι εδώ. Περνάμε μια μπόρα, αλλά θα νικήσουμε τους π@στ@δ@ Ευρωπαίοι που δεν μας δίνουν λεφτά για να πληρώσουμε τις συντάξεις και μισθούς βουλευτών.
Καμία εμπιστοσύνη δεν έχω στον Τσίπρα, όταν μου υπόσχεται ότι θα τα βγάλει πέρα χωρίς δανεικά λεφτά ή ότι θα πάρει λεφτά από τους εταίρους μας με καλύτερους όρους από τους προηγούμενους πρωθυπουργούς.
Γαύρος δεν είμαι, ούτε βάζελος και ξέρω ότι ο Τσίπρας δεν είναι πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας. Ξέρω επίσης ότι όλα αυτά που λέει ο πρωθυπουργός είναι σάπια. Και πώς να τα πιστέψω όταν και ο ίδιος ξέρει καλύτερα από μένα ότι λέει παραμύθια.
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ το κρυφό όπλο του Σύριζα, γράφει ο apodytiriakias.gr
.jpg)
