Νέες αλλαγές στο πρωτάθλημα, για μην… αλλάξει

Επειδή πέφτει πολύ μελάνι με την αναδιάρθρωση των κατηγοριών στο πρωτάθλημα. Αυτά γίνονται μονάχα στην Ελλάδα. Κάθε λίγο και λιγάκι, και πάντα με προχειρότητα, αλλάζουν νόμους και κανονισμούς στο πρωτάθλημα, στην παιδεία, στην υγεία, σε κάθε τομέα. Με στόχο να αποφύγουν την αναγκαία τομή, να μην κάνουν αλλαγή ουσίας.

Μια ομάδα βγαίνει πρωταθλήτρια στην Β΄ εθνική. Αδιάφορο για την πραγματικότητα του πρωταθλήματος της super league; Που είναι ένα άλλο πρωτάθλημα. Με ποια λογική έχει απαίτηση μια ΠΑΕ από κατώτερο πρωτάθλημα να παίξει σε μια κατηγορία πάνω, αν δεν διαθέτει τις κατάλληλες προδιαγραφές;

Το πρωτάθλημα είναι μπίζνες, όχι φιλανθρωπία, ούτε δημοκρατία. Τι ανοησίες είναι αυτές; Δεκτή μια άλλη ομάδα στη σούπερ λίγκα, βεβαίως, αρκεί να προσθέσει και δυναμική και ενδιαφέρον στην πελατεία του πρωταθλήματος. Όχι να πάρει από την ανώτερη κατηγορία, και από πάνω να επιβαρύνει το πρωτάθλημα με τη λεχριτοσύνη της. Με το φουκαραδισμό της.

Το πρωτάθλημα πρέπει να αποτελεί κλειστό κλαμπ. Κι αυτό δεν το λες από πνεύμα ελιτίστικο. Έχει θέση η κάθε ΠΑΕ, όχι γιατί επρώτευσε στην Β’ εθνική, αλλά γιατί η συντεχνία των ΠΑΕ του μεγάλου πρωταθλήματος την εκτιμούν ως επαρκές επιχειρηματικό μέγεθος.

Κλειστό κλαμπ σημαίνει ότι υπάρχει face control. Η ομάδα από την Β΄ εθνική για να γίνει δεκτή π.χ. οφείλει να διαθέτει γήπεδο, ένα άλφα μετοχικό κεφάλαιο, αυτά τα στελέχη επιχειρήσεως, τμήματα υποδομής, φυτώρια, ακαδημίες, εγκαταστάσεις. Διαφορετικά δεν μπαίνει στο καλύτερο μαγαζί.(φώτο, από τη νίκη 1-0 του Παναθηναϊκού προχθές στην Ξάνθη.)

Τι γίνεται στην Ελλάδα. Και το κράτος, και τα αφεντικά των μεγάλων ΠΑΕ στις κάλτσες τους η προστασία του πρωταθλήματος. Ας μοιάζει κι αυτό με πρωτάθλημα προσφυγικό, των μεταναστών, των λαθρεπιβατών. Ας παραμένει πρωτάθλημα αντιεμπορικό, χαμηλού και περιορισμένου ανταγωνισμού. Αρκεί να πάρουν αυτοί το πρωτάθλημα, ας είναι και κωλοπρωτάθλημα.