Δύο φορές στο Μουντιάλ η Αγγλία έπαιξε με το Βέλγιο. Και τις δύο φορές κέρδισε καθαρά η καλύτερη ομάδα, 1-0 και 2-0, το Βέλγιο. Κι όμως, τα περισσότερα θετικά, κολακευτικά σχόλια τα… κέρδισε η Αγγλία. Όχι το Βέλγιο.
Το οποίο Βέλγιο, κατά τους αναλυτές και ειδικούς, δεν έχει ελπίδα να πετύχει πάλι τη διάκριση να πάρει την 3η θέση στο Μουντιάλ. Ενώ η Αγγλία στο μέλλον θα έχει στο Μουντιάλ τις ευκαιρίες για κάτι καλύτερο. Αυτά λένε. Αυτά γράφουν. Οι αγγλόφιλοι.
Αηδιαστικό. Το Βέλγιο παίζει μπάλα, κάνει επιθέσεις – όνειρο, φτιάχνει ένα-δύο θεαματικά, ξεσηκώνει τον θεατή και ο εκφωνητής έχει τον καλό λόγο για την… απόκρουση της αγγλικής άμυνας στη βελγική απειλή.
Ο αγγλόφιλος είναι για κλοτσές. Τι, όμως, θα πει αγγλόφιλος; Είναι ο κολλημένος, ο τυφλός οπαδός της Αγγλίας. Όχι ο θαυμαστής του ποδοσφαίρου. Το ίδιο και ο γερμανόφιλος, ο ιταλόφιλος, ο ισπανόφιλος.
Ο φίλος του ποδοσφαίρου είναι με το καλό ποδόσφαιρο. Όποια ομάδα το παίζει. Αυτό είναι υγεία. Η αρρώστια είναι να χαίρεται ο νοσηρός οπαδός αν η Αγγλία ή η Βραζιλία κερδίσει και χωρίς να παίξει μπάλα. Αν η Γερμανία ή η Ισπανία κερδίσει και την καλύτερη αντίπαλο.
Τι έκανε η Αγγλία στο Μουντιάλ; Τίποτα το ξεχωριστό! Προκρίθηκε δεύτερη από τον όμιλο με νίκες επί της Τυνησίας και του Παναμά. Πέρασε στους «8» στα πέναλτι με την Κολομβία, με την οποία ήλθε ισόπαλη 1-1 και μετά την παράταση. Άξια αναφοράς μονάχα η νίκη 2-0 επί της Σουηδίας. Στον ημιτελικό έχασε 2-1 στην παράταση από την Κροατία παρότι προηγήθηκε στο 5 με κτύπημα φάουλ.
Κι όμως! Η παρουσία της Αγγλίας χαρακτηρίστηκε ως… επιτυχής. Ελπιδοφόρα.
Το story της πιο βαριάς ποδοσφαιρικής φανέλας, διάβασε στο apodytiriakias.gr
.jpg)
