.jpg)
Τους έχει πάρει χαμπάρι ο κόσμος. Όσοι βλέπουν τα παιχνιδάκια των ομαδάρων μας στα playoffs. Ποδόσφαιρο του 1936, στο χορτάρι πριμαντόνες με εμμηνόπαυση. Αυτό που παρουσιάζουν δεν είναι μπάλα, μπιρίμπα είναι σα να παίζουν. Θέαμα όχι καλύτερο από τραχανά απλωμένο στον ήλιο να ξεραθεί. Και θέλουν Ευρώπη. Ώπα, ρε! Τσου λου και γιουρουπού. Όχι, ρε!
Εγώ δεν βλέπω ότι είναι ομαδάρες και οι λεγόμενες μεγάλες ομάδες στην Ελλάδα. Το ότι βγαίνουν μπροστά στη βαθμολογία του πρωταθλήματος δεν τις κάνει και έτοιμες να διακριθούν εκτός συνόρων. Την έκανα την γκέλα!
Καμία ελληνική ομάδα δεν θέλει να βγει στην Ευρώπη για να διακριθεί. Ό,τι αρπάξει είναι η δουλειά. Στο αντάρτικο, στο μουλωχτό, στο λαμογιάρικο, όχι γιατί έχει τις δυνατότητες να διεκδικήσει με αξιοπρέπεια και απαιτήσεις.
Μην το ξεχνάμε. Όλες οι ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη έχουν πάθει τα ρεζιλίκια τους. Όλες. Κι όταν λέμε ρεζιλίκια δεν εννοούμε σεμνές αποτυχίες. Εννοούμε συντριβές από πολύ κατώτερους αντιπάλους.
Μέχρι που μπορεί να φτάσει στην Ευρώπη μια ελληνική ομάδα έτσι όπως την ζυγίζεις σήμερα στα playoffs. Δεν είναι σκληρό να πεις ότι και πριν προλάβουν το… καλύτερό τους, σύμφωνα με τα κυβικά τους, μήπως παραπέσουν μέσα στη μηχανή του κυμά. Και καταλήξουν σουτζούκι που τρώγεται με τσίπουρο.
…………………………………….
Το νέο φρούτο του Σύριζα στο ποδόσφαιρο, διάβασε apodytiriakias.gr
