Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν μεγάλες ομάδες. Απλώς κάποιες ομάδες τις λένε «μεγάλες» επειδή έχουν πολύ κόσμο. Μπούγιο. Το έχει πει αυτό από την πρώτη μέρα που έσκασε μύτη, πριν από 35 χρόνια, ο αποδυτηριάκιας.
Πώς να πω μεγάλη ομάδα τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ, τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ, όταν έχουν συμπεριφορά αντικοινωνική. Αδιαφορούν για την πρόοδο του ποδοσφαίρου και δυσφημούν το ίδιο το προϊόν τους; Κυρίως στερούνται μεγαλοσύνης, μεγαλείου στην εν γένει παρουσία τους.
Την περασμένη Κυριακή χάνει πεντακάθαρα ο Ολυμπιακός από την ΑΕΚ και το τελευταίο που κάνει είναι να δει ποιος είναι ο ίδιος στον καθρέπτη. Ότι η ομάδα που εμφανίστηκε στο ντέρμπι ήταν για τα μπάζα. Για πέταμα.
Στη ζυγαριά ο Ολυμπιακός υπερέχει της ΑΕΚ σ’ όλα τα μέτωπα. Σ’ όλα. Δεν είναι στο ίδιο ύψος Ολυμπιακός και ΑΕΚ. Ο πρωταθλητής έχει τους περισσότερους τίτλους, τον περισσότερο κόσμο, τα περισσότερα λεφτά, τους πιο ακριβούς ποδοσφαιριστές, τη μεγαλύτερη επιρροή στα μίντια. Κι όμως!
Ο ανώτερος, με την αγωνιστική του υπεροχή, μετά την ήττα από την ΑΕΚ αντέδρασε σαν ομάδα γειτονιάς. Σαν αληθινά μικρή ομάδα. Φουκαριάρικη. Μίζερη. Λιγούρικη. «Μας κυνηγάνε». «Είμαστε στόχος».
Και να εκτιμούσε ο Ολυμπιακός ότι πράγματι τον αδίκησε ο διαιτητής, δεν το αναφέρει καν. Επειδή είναι ο Ολυμπιακός. Επειδή είναι μόνιμος πρωταθλητής χωρίς αντίπαλο. Επειδή, τέλος, ήταν πολύ κακός σε απόδοση.
Τι, αλήθεια, κερδίζει η ΠΑΕ Ολυμπιακός με τέτοια συμπεριφορά εν γνώσει της διοίκησης κι όχι; Τον τίτλο της «μικρής» ομάδας. Που απαλλάσσει από τις ευθύνες τους παίκτες και προπονητή, για την άθλια απόδοσή τους με την ΑΕΚ.
……………………………………………….
Το αγκάθι στη σχέση Μαρινάκη με Μπέντο, διάβασε στο apodytiriakias.gr
