Π.Κ.
Ήταν εκνευρισμένος ο πρωθυπουργός. Χρειαζόταν αυτήν τη συνέντευξη και μάλιστα σε στιλ «φιλικής κουβέντας», σε σοβαρούς τόνους. Έπρεπε να πει πολλά και οι πρωθυπουργοί απεχθάνονται να «ξεγυμνώνονται» δημοσίως.
Ο Νίκος Χατζηνικολάου την ξέρει καλά τη δουλειά. Έχει αναβαθμιστεί άλλωστε, από τότε που κατηύθυνε τα πράγματα στο STAR , σε προνομιακό συνομιλητή του κ. Τσίπρα. Τότε, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ διέθετε την αναμφισβήτητη πολιτική κυριαρχία στο σύστημα, ο δημοσιογράφος πρόσφερε στον νεαρό ηγέτη απλόχερα τη δυνατότητα να θεσμοποιήσει τον συνομιλητή τύπου «εξομολογητή». Μια αμερικανιά που βίωσε η τηλεόραση σε παρελθοντικό χρόνο.
Χθες, ο «εξομολογητής» ήταν ο καλύτερος ever. Αρκούντως διαβασμένος για το πλατύ κοινό, έδινε την αίσθηση του «φιλικού ανακριτή» με μία δημοσιογραφική σκόνη αμεσότητας, θα έλεγα οικειότητας. Εκεί, βέβαια, χάνεται η δημοσιογραφική μπάλα, όπως συνέβη στο κρίσιμο ζήτημα για τα capital controls, ζήτημα που απέφυγε επιμελώς ο πιο έμπειρος πια πρωθυπουργός και που ο «εξομολογητής» το «ξέχασε» για να περάσει στο «ανθρώπινο» θέμα του «go back κυρία Μέρκελ, go back κυρίες και κύριοι της συντηρητικής νομενκλατούρας της Ευρώπης», θα θυμάστε όλοι αυτό το θαρραλέο προεκλογικό σλόγκαν του Αλέξη.
Μόνο που ο Αλέξης μεγάλωσε, ωρίμασε, δεν έχει πια αυταπάτες, έπεσε σε τοίχο, ξανασηκώθηκε, μετέφρασε με κόπο το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, πάλεψε με τα θεριά της συντηρητικής νομενκλατούρας και τώρα πιο ήρεμος, πιο μεστός, μπορεί να συμπεριφέρεται ομαλότερα.
«Γνωρίζοντας τον άνθρωπο, τον μαθαίνεις καλύτερα. Διαπίστωσα πως είναι ανοιχτόμυαλη» είπε και σωστά για την κυρία Μέρκελ, επισημαίνοντας (πολύ σωστά) τη στάση της στο προσφυγικό και μπράβο του. Μόνον που το παρελθόν είναι εδώ και ο πολίτης, όχι ο Χατζηνικολάου, διαθέτει ένα ισχυρό όπλο.
Τη διαπίστωση ότι «εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα ’ρθεις» ή αλλιώς «Τράβα στη γωνία να δεις αν έρχομαι».
Τελικά, ο Αλέξης κοινώνησε των αχράντων δημοσιογραφικών μυστηρίων, ξομολογήθηκε, μετάνιωσε, πήρε κουράγιο και συνεχίζει τον πολιτικό Γολγοθά του. Ο «εξομολογητής», όμως, ξέρει πως πολύ σύντομα θα χρειαστεί και άλλη δόση συλλογικής ψυχοθεραπείας, ο φίλος, ο φίλτατος Αλέξης, και η εξομολόγηση ήταν πάντα ένας αποδοτικός τρόπος μιας στιγμιαίας κάθαρσης του βασανισμένου πολιτικού υποσυνείδητου. Είναι και οι πολιτικοί αμαρτωλοί άνθρωποι, όσο τουλάχιστον και οι δημοσιογράφοι.
