Χρειάζεται ειδικό ταλέντο να εντρυφήσεις στα ενδότερα του ΠΑΣΟΚ στην Θεσσαλονίκη, επί εποχής παντοκρατορίας Τσοχατζόπουλου, να μεταπηδήσεις στην Νέα Δημοκρατία ως προστατευόμενη του Κώστα Καραμανλή, να επιβιώσεις στην Αθήνα του Mega Channel, να κολυμπήσεις στην δίνη Σαμαρά και να αναδειχθείς σε ευρωβουλευτή του για να καταλήξεις εκπρόσωπος του Μητσοτάκη. Ήταν μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες και απρόοπτα.
Αντιθέτως ο Κικίλιας, λίγο brut, λίγο, μα πολύ λίγο ικανός, λίγο ερωτευμένος με ένα ξεθωριασμένο παρελθόν του lifestyle, λίγο μπασκετμπολίστας, δεν θα μπορούσε με τίποτε να αντέξει στην πίεση που ασκούν οι πολιτικοί καιροί.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης «καιγόταν» να καταδείξει ένα νέο ,φρέσκο, προς το κέντρο προσανατολισμένο προφίλ. Δεν το έκανε μόνος του. Συναντήθηκε διαδοχικά με τον Κώστα και τον Αντώνη, πήγε να υποβάλει «τα σέβη του» στας Σέρρας, και φώναξε τον Κωνσταντίνο Ζούλα, της γνωστής δημοσιογραφικής οικογένειας, προκειμένου να επιβεβαιώσει το «προφίλ» αφού πρώτα υπέβαλε και πάλι τα σέβη του στη Λαϊκή Δεξιά στην Κοκκινιά για να μην ξεχνιόμαστε.
Έτσι μεταξύ Τσαλδάρη (του 1932) και του Καραμανλή via Σαμαρά του 21ου αιώνα ο Κυριάκος σερφάρει. Από πολιτικό «σερφάρισμα» η Μαρία Σπυράκη κατέχει, ο Κωνσταντίνος Ζούλας όχι και τόσο, ο δε Μητσοτάκης είναι στο στοιχείο του. Μένει τώρα να δούμε τους Καραμανλικούς επί τω έργω αν και μάλλον επήλθε μία συμφωνία κυρίων σε επίπεδο κορυφής. Μην μου τους πειράζεις για να μην σε πειράξω, κάπως έτσι.
