Ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Πράβντα», όργανο της Κ.Ε. του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αναφέρθηκε στη μεγάλη ώθηση που έδωσε στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος διεθνώς η Οκτωβριανή Επανάσταση και στην επιτάχυνση της διαδικασίας συγκρότησης κομμουνιστικών κομμάτων σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, όπου «τον Νοέμβριο του 1918 ιδρύθηκε αρχικά το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΕ), που λίγα χρόνια αργότερα μετονομάσθηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ)».
Πρόσθεσε ότι το νεογέννητο ΚΚΕ κατήγγειλε αποφασιστικά τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση ενάντια στη νεαρή σοβιετική εξουσία και ότι το ΚΚΕ «διαχρονικά στάθηκε ένθερμος υποστηρικτής του πρώτου εργατικού κράτους και σταθερά αντιπάλεψε τότε τις δυνάμεις του λεγόμενου ευρωκομμουνισμού ή άλλα μικροαστικά ρεύματα, όπως του τροτσκισμού ή του μαοϊσμού, που πολεμούσαν την ΕΣΣΔ και τον σοσιαλισμό».
Το ΚΚΕ αλλά και ευρύτερα το εργατικό-λαϊκό κίνημα της Ελλάδας δέχθηκαν τη διεθνιστική αλληλεγγύη της ΕΣΣΔ σε κρίσιμες στιγμές της πάλης τους, είπε ο κ. Κουτσούμπας, υπογραμμίζοντας την υπερηφάνεια του ΚΚΕ για την αλληλεγγύη που έδωσε και δέχθηκε, για τους δεσμούς αίματος που ανέπτυξε με την ΕΣΣΔ και τον σοβιετικό λαό.
Παράλληλα, αναφέρθηκε στην έναρξη της μελέτης της σοσιαλιστικής οικοδόμησης από το ΚΚΕ μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και στην άντληση χρήσιμων συμπερασμάτων που βοήθησαν το ΚΚΕ στη διαμόρφωση μιας σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής. Αναλύοντας πλευρές των επεξεργασιών του Κόμματος, υπογράμμισε ότι «η εποχή μας, παρά τις αντεπαναστατικές ανατροπές, παραμένει εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό, γι’ αυτό κι έχει μεγάλη αξία στην καθημερινή μας δράση να διατηρούμε άσβηστη τη ”φλόγα” που άναψε η Οκτωβριανή Επανάσταση, να αντικρούσουμε τόσο τις συκοφαντίες των αστών και οπορτουνιστών όσο και να αντλήσουμε πολύτιμα συμπεράσματα από την όλη πορεία της Οκτωβριανής Επανάστασης».
Ο γ.γ. του ΚΚΕ αναφέρθηκε ακόμη στη μακρά ιστορική πείρα διαφόρων «εργατικών» και «αριστερών» κυβερνήσεων στο έδαφος του καπιταλισμού, χωρίς επαναστατική ανατροπή και την ταυτόχρονη υιοθέτηση εκ μέρους ορισμένων ΚΚ, ενδιάμεσων στόχων με μεταβατικά μέτρα, τονίζοντας ότι «η πείρα δείχνει ότι παντού, παρά τις καλές προθέσεις των ΚΚ, όχι μόνο δεν μπόρεσαν να ανοίξουν ένα παράθυρο έστω, πολύ περισσότερο τον δρόμο για τον σοσιαλισμό, αλλά ούτε καν να εξασφαλίσουν τελικά τη σταθεροποίηση κάποιων κατακτήσεων του λαϊκού κινήματος».
