Τελικά η ελβετική λίστα, γνωστότερη με το όνομα «λίστα Falciani» ανευρέθη διά χειρός …Βενιζέλου! Μετά από μία περίεργη περιήγηση ανά τα υπουργεία, τις κρατικές υπηρεσίες και την ΕΥΠ, όπως επιμένουν οι παροικούντες την οδό Νίκης, όπου εδρεύει το πάλαι ποτέ υπουργείο Συντονισμού, η λίστα που επέδωσε η Κριστίν Λαγκάρντ στον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, επιτέλους βρίσκεται στα χέρια του οικονομικού εισαγγελέα, Γρηγόρη Πεπόνη.
Για να είναι μάλιστα σίγουροι, εκεί στο Μαξίμου ότι το στικάκι του Ευάγγελου Βενιζέλου παρεδόθη ως έχει, υπέγραψαν και πρωτόκολλο παράδοσης παραλαβής με τον νέο αφεντικό του ΣΔΟΕ, κ. Στέλιο Στασινόπουλο. Έτσι γίνονται τα πράγματα στην Ελλάδα της φαιδράς πορτοκαλέας.
Το οδοιπορικό της λίστας
Ο Falciani ήταν ένας υπάλληλος της ελβετικής τράπεζας HSBC ο οποίος για διάφορους λόγους έπαψε να είναι πλέον μισθοδοτούμενος της τραπέζης. Αμέσως μετά έθεσε προς πώληση τα αρχεία της τράπεζας με κωδικούς των λογαριασμών. Το αρχείο ήταν άριστα δομημένο. Τα CD του Falciani έγιναν ανάρπαστα στο Παρίσι, το Βερολίνο, τη Ρώμη και την …μακρινή Ουάσιγκτον. Η διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ποιούσα την ανάγκη φιλοτιμία ενέδωσε στα παρακάλια του κ. Παπακωνσταντίνου και του έδωσε ένα CD με περίπου 2.000 κωδικούς Ελλήνων καταθετών στην HSBC.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου, επέλεξε 20 ονόματα από τα 2000 και όπως λέει ο ίδιος, προχώρησε σε ελέγχους δια του υφισταμένου του, κ. Καπελέρη, τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ. Τα υπόλοιπα ονόματα καταχωρήθηκαν στις γνωστές από την εποχή της παντοκρατορίας της Ρώμης, στις …Ελληνικές Καλένδες.
Αργότερα, μετά από ένα χρόνο, το καλοκαίρι του 2011 το αρχείο μεταβιβάστηκε στον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος κατέφθασε στην οδό Νίκης. Αποχωρώντας, ο κ. Παπακωνσταντίνου παρέδωσε και ένα CD στο τότε αφεντικό του ΣΔΟΕ, κ. Ιωάννη Διώτη. Ο κ. Διώτης ως δικαστικός εκτίμησε ότι το CD είναι προϊόν υποκλοπής και άρα παράνομο και ως εκ τούτου ουδεμία χρησιμότητα έχει. Οι μήνες πέρασαν και το CD απέδωσε κατά τον εκπρόσωπο της Δημοκρατικής Αριστεράς μερικά δις ευρώ, δυστυχώς όχι στην Ελλάδα αλλά στις χώρες των «κουτόφραγκων». Διαβάστε με προσοχή την ανακοίνωση του κ. Νίκου Τσούκαλη, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΔΗΜΑΡ: «Με το ‘‘μη νόμιμο αρχείο”, η Ισπανία εισέπραξε 6 δισ. ευρώ, η Ιταλία 570 εκατομμύρια ευρώ, ενώ 4.200 Γάλλοι προσήλθαν ‘’αυτοβούλως’’ και τακτοποίησαν τις οικονομικές εκκρεμότητες με τις φορολογικές αρχές.
Στην Ελλάδα της νομιμότητας όχι μόνο δεν εισπράχθηκε ούτε ένα ευρώ, αλλά αναζητείται η λίστα. Οι εξηγήσεις καθίστανται πλέον επιτακτικές».
Να προσθέσουμε ότι το μη νόμιμο προϊόν κατά τον κ. Διώτη απέδωσε τα μέγιστα στις ΗΠΑ και την Γερμανία.
Η ΕΥΠ, η DST, οι Γάλλοι και η… λίστα
Η «ανεύρεση» της λίστας σήμανε συναγερμό στις διωκτικές αρχές. Η ΕΥΠ αρνήθηκε κάθε ανάμιξη ή γνώση του περιεχομένου του CD. Όμως ακόμη και οι τοίχοι έχουν αυτιά στην Κατεχάκη. Έτσι νωρίς το βράδυ της Τρίτης μία διαρροή από το Αρχηγείο (της Αστυνομίας) επιχειρούσε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα αλλά αντ’ αυτού τα περιέπλεκε ακόμη περισσότερο.
Σύμφωνα με την «διαρροή» την Άνοιξη του 2010, οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες (DST) πληροφόρησαν την ΕΥΠ ότι έχουν στην κατοχή τους λίστα με Έλληνες καταθέτες στην Ελβετία. Ενημερώθηκε αμέσως ο τότε διοικητής της ΕΥΠ, Κωνσταντίνος Μπίκας, ο οποίος και ενημέρωσε τους ανωτέρους του. Αμέσως η Αθήνα ζήτησε από την γαλλική μυστική υπηρεσία να αποσταλούν τα ονόματα και οι κωδικοί. Τελικά το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών απέστειλε την λίστα κατ’ ευθείαν στον ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών χωρίς την διαμεσολάβηση της ΕΥΠ, επισημαίνει η «διαρροή» του Αρχηγείου. Με λίγα λόγια, ήξεραν οι αρμόδιοι αλλά η ΕΥΠ ουδέποτε γνώριζε. Συμπέρασμα: Η Κριστίν Λαγκάρντ και το ΔΝΤ μοίραζαν την λίστα κατά το δοκούν και πάντως στην Ελλάδα είχαν αριβάρει τουλάχιστον δύο επίσημα αντίγραφα της λίστας.
Πανικός
Η απίστευτη ανοργανωσιά που επικρατεί στις κρατικές υπηρεσίες αλλά και η απίστευτη ελαφρότητα που επικρατούσε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής (Περί διαφάνειας) καθώς και η αποκάλυψη από την zougla.gr της «Λίστας των 36» συνετέλεσαν στο να στριμωχτούν οι διαχειριστές (και μη) της «λίστας Falciani». Έτσι, μετά και την παρέμβαση του κ. Γρηγόρη Πεπόνη και κυρίως μετά την Δευτέρα το βράδυ κατά τη διάρκεια του οποίου σε Prime Time μετάδοση εκτυλίχθηκε μέσω των τηλεοπτικών δελτίων ένα απίστευτο Reality Show με πρωταγωνιστή των Γιώργο Παπακωνσταντίνου και κομπάρσους τους υπόλοιπους αρμοδίους, ήρθαν τα πάνω κάτω.
Ήταν ζήτημα πλέον επιβίωσης και της τελευταίας έστω ικμάδας αξιοπρέπειας του πολιτικού συστήματος να παραδώσει την «λίστα».
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, κάτοχος της λίστας, παρέδωσε το στικάκι με τα 2.000 ονόματα, εμφανιζόμενος ως αρχιερέας της καθάρσεως.
Αμέσως άρχισαν και οι διθύραμβοι και οι ύμνοι για το ουρανοκατέβατο «στικάκι» και για τον κ. Βενιζέλο προσωπικά…
Συμπέρασμα 1ον : Ο κ. Βενιζέλος κατείχε επί έναν τουλάχιστον χρόνο το αρχείο στο συρτάρι του. Με ποια δικαιοδοσία άραγε;
Συμπέρασμα 2ον : Την λίστα γνώριζαν τουλάχιστον τέσσερα γραφεία στην πρωτεύουσα. Εκείνο του κ. Καπελέρη, του κ. Διώτη και τώρα του κ. Στασινόπουλου στο ΣΔΟΕ. Εκείνο του Ευάγγελου Βενιζέλου. Εκείνο του Γιώργου Παπακωνσταντίνου και βεβαίως εκείνο του Μαξίμου (δεν συνυπολογίζονται οι «παράπλευρες απώλειες» σε…αντίγραφα). Ένα πέμπτο γραφείο παρέλαβε την λίστα των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών αλλά η ταυτότητα του παραμένει μυστήριο.
Συμπέρασμα 3ον : Το χρονικό διάστημα που κύλησε από την στιγμή της πρώτης επίδοσης της λίστας έως σήμερα είναι τόσο μεγάλο, ώστε να νομιμοποιείται κανείς να είναι καχύποπτος ενδεχομένως δε, για τους κακόπιστους, να υποψιάζεται και την πιθανότητα στησίματος «μαγειρείου».
Περίεργες συνομιλίες Διώτη με τους συνεργάτες του
Το βράδυ της Τρίτης στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας το «Βήμα» δημοσιεύτηκαν διάλογοι που φέρονται να έλαβαν χώρα ανάμεσα στον Ιωάννη Διώτη και στενούς συνεργάτες του.
Κατά τη διάρκεια δηλώσεών του ενώπιον των στενών συνεργατών του, ο πρώην ειδικός γραμματέας του ΣΔΟΕ, Ιωάννης Διώτης ισχυρίσθηκε ότι παρέδωσε το CD με τη λίστα Λαγκάρντ στον Ευάγγελο Βενιζέλο, χωρίς προηγουμένως να τη δει.
«Εγώ παρέδωσα το CD της λίστας Λαγκάρντ, στον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, χωρίς να το ανοίξω. Δεν κράτησα κανένα αντίγραφο και συνεπώς δεν είχα να παραδώσω οτιδήποτε στον διάδοχό μου κ. Στ. Στασινόπουλο. Η παράδοση του ηλεκτρονικού αρχείου στον κ. Βενιζέλο καθυστέρησε σχετικά γιατί αυτό έπρεπε να παραδοθεί αυτοπροσώπως και ο τότε υπουργός Οικονομικών ήταν απασχολημένος και έλειπε συνεχώς στο εξωτερικό», φέρεται να ανέφερε ο κ. Διώτης, σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος».
Οι δηλώσεις ήρθαν ως απάντηση στα όσα είχε αναφέρει προηγουμένως η Φώφη Γεννηματά, ότι «όταν ο κ. Βενιζέλος αντιλήφθηκε ότι δεν έχει φτάσει η λίστα στα χέρια του σημερινού ειδικού γραμματέα του ΣΔΟΕ, έστειλε αμέσως το υλικό που του είχε δώσει ατύπως ο (πρώην επικεφαλής του Σώματος) κ. Διώτης, στην κυβέρνηση. Η λίστα υπάρχει, δεν είναι κρυφή και δεν μπορεί να υπάρξει κανένα ζήτημα γύρω από αυτό».
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο κ. Διώτης φέρεται να είπε σε υπηρεσιακούς παράγοντες ότι «πήρα την λίστα της κυρίας Λαγκάρντ από τον κ. Παπακωνσταντίνου και αμέσως διαπίστωσα ότι δεν μπορούσε να υπάρξει χρήση της καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Και αυτό γιατί το ηλεκτρονικό αρχείο, θεωρείται παρανόμως κτηθέν.
Κράτησα την ηλεκτρονική λίστα ένα χρονικό διάστημα προκειμένου να διερευνηθεί αν μπορούσε να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση και να υπάρχει η δυνατότητα χρήσης της. Όμως δεν έγινε καμιά σχετική κίνηση. Στη συνέχεια την παρέδωσα στον νέο υπουργό Οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, με καθυστέρηση λόγω των υποχρεώσεών του και των συνεχών ταξιδιών του.
Το ηλεκτρονικό αρχείο επειδή ήταν άτυπο, έπρεπε να παραδοθεί αυτοπροσώπως και όχι μέσω της επίσημης αλληλογραφίας των υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών. Δεν κρατήθηκε κανένα αντίγραφο στο ΣΔΟΕ και γι αυτό δεν παρέλαβε οτιδήποτε ο διάδοχός μου».
Ο κ. Διώτης μάλιστα στους ίδιους συνεργάτες του φέρεται να τόνισε ότι «αντίθετα με ό,τι υποστηρίζεται δεν μπορούσε να βρεθεί φόρμουλα χρήσης της λίστας των καταθετών στην τράπεζα HSBC. Ούτε με την μορφή ανώνυμης καταγγελίας, ούτε τίποτα. Ούτε και θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε ιδιώτης να πιεσθεί για εξώδικο φορολογικό συμβιβασμό με μια λίστα που έχει αποκτηθεί με παράνομο τρόπο κι αυτό ήταν γνωστό σε όλον τον κόσμο.
Όφειλα, όπως έκανα πάντα, να διαφυλάξω τη νομιμότητα. Σε άλλες χώρες υπήρξε τέτοιου είδους έλεγχος γιατί το επέτρεπαν οι νομοθεσίες τους – ιδιαίτερα στο νόμο περί προσωπικών δεδομένων- ή γιατί υπήρξαν σχετικές αλλαγές».
Οι νομικές επιπτώσεις ενός θεσμικού ολισθήματος
Σύμφωνα με δικαστικούς κύκλους η εξέλιξη στην υπόθεση της λίστας «Λαγκάρντ» μπορεί να σημάνει ακόμα και την αποστολή της δικογραφίας στη Βουλή. Όλα πλέον εξαρτώνται από τον οικονομικό εισαγγελέα, ο οποίος χειρίζεται την υπόθεση κ. Γρηγόρη Πεπόνη.
Είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος για να αποφασίσει κατά πόσο το περιεχόμενο είναι νόμιμο ή όχι για το κακούργημα της υπεξαγωγής εγγράφων.
Η παραδοχή Βενιζέλου ότι η λίστα βρισκόταν στα χέρια από την εποχή που ήταν υπουργός Οικονομικών, θέτει το ζήτημα σε νέες βάσεις, καθώς αν κριθεί ότι το περιεχόμενο της λίστας είναι νόμιμο, ελεγχόμενος αυτομάτως θα γίνει και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και η δικογραφία θα σταλεί στη Βουλή με το νόμο περί ευθύνης υπουργών.
