Κοντά στα παιδιά του «ΔΗΜΗΤΡΕΙΟΥ» Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης της «Αποστολής» στο Μοσχάτο, βρέθηκε σήμερα στις 12:30, ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συνοδευόμενος από τον Υπουργό Παιδείας Έρευνας & Θρησκευμάτων Κωνσταντίνο Γαβρόγλου, λίγες ημέρες πριν την Πρωτοχρονιά.
Τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό υποδέχθηκε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος με τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών Αρχιμ. Συμεών Βολιώτη και τον Γενικό Διευθυντή του Φιλανθρωπικού Οργανισμού «Αποστολή» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών Κωνσταντίνο Δήμτσα.
Ο σκοπός του Κέντρου είναι να υλοποιεί, να επεκτείνει και να συντονίζει ολοκληρωμένες εκπαιδευτικές, πολιτιστικές, περιβαλλοντικές και ψυχαγωγικές υπηρεσίες σε 60 παιδιά ευπαθών οικογενειών που φιλοξενεί.
Ο κ. Τσίπρας γνωρίζοντας τους χώρους δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών από προηγούμενη επίσκεψη του, είχε την ευκαιρία να ξανασυναντηθεί με τους μικρούς του φίλους, να γευματίσει μαζί τους σε μια εορταστική ατμόσφαιρα γεμάτη από τραγούδια, παιδικές φωνές και χαμόγελα.
Ο Πρωθυπουργός και ο Αρχιεπίσκοπος, άκουσαν τα κάλαντα από τα παιδιά του Κέντρου, αντάλλαξαν ευχές και μοίρασαν δώρα ενόψει των εορτών.
Ο Γενικός Διευθυντής της «Αποστολής» κ. Κωνσταντίνος Δήμτσας υποδεχόμενος τον Πρωθυπουργό στην ομιλία του υπογράμμισε:
«Εξοχότατε κ. Πρωθυπουργέ, Μακαριότατε, κύριε Υπουργέ, η σημερινή σας επίσκεψη μας δίνει δύναμη και ταυτόχρονα μας στηρίζει ηθικά σε μια προσπάθεια που έχει ξεκινήσει η «Αποστολή» εδώ και αρκετά χρόνια. Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι σε λίγους μήνες ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών συμπληρώνει την 8ετία και μπαίνει στα εννέα χρόνια της αρχιεπισκοπίας του. Από την πρώτη μέρα που εξελέγην σε εμάς τους συνεργάτες του έδωσε μια εντολή. «Δεν υπάρχει, μας είπε, πτυχή του ανθρωπίνου πόνου που είναι δυνατόν να μας αφήνει αδιάφορους. Όχι γιατί ο σκοπός της Εκκλησίας εξαντλείται στο κοινωνικό της έργο, αλλά γιατί είναι ασύμβατο να ονομάζεσαι χριστιανός και να μη νοιάζεσαι για τον άρρωστο, το φυλακισμένο, τον αναξιοπαθούντα, τον γυμνό, τον πεινασμένο, το φτωχό, το βασανισμένο, τον πρόσφυγα, το μετανάστη, το στιγματισμένο για την ψυχική του αρρώστια. Τον κάθε ταλανιζόμενο αδελφό μας και αυτό για ένα και μοναδικό λόγο. Ό,τι προσφέρουμε σε καθένα από αυτούς, μας είχε πει ο Μακαριότατος, που ο ίδιος ο Κύριος αποκαλεί ελαχίστους αδελφούς του, το προσφέρουμε στον ίδιο το Χριστό».
Θέλω να σας πω ότι μετά από τα πρώτα έξι χρόνια λειτουργίας της «Αποστολής» προσπαθήσαμε αυτή την εντολή, αυτή τη σκέψη να την κάνουμε πράξη και ήδη έχουμε συσκευάσει, πάρει, διανείμει, 5.650.000 κιλά τροφίμων σε ανθρώπους οι οποίοι ζούνε κάτω από το όριο της φτώχειας. 22.650.000 μερίδες φαγητού τα τελευταία 6 χρόνια μόνο η Αρχιεπισκοπή Αθηνών, εκ των οποίων οι 400.000 ήταν για τους πρόσφυγες τον τελευταίο χρόνο. 300 εθελοντές γιατροί όλων των ειδικοτήτων καθημερινά δίνουν την δική τους προσφορά στους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε σε γιατρό. 2.000.000 συσκευάσματα φαρμάκων έχουν διανεμηθεί στους ανθρώπους που δεν μπορούν να αγοράσουν το φάρμακό τους, ενώ 5.000.000 δολάρια υγειονομικού υλικού προσφέρθηκαν στα νοσοκομεία της χώρας με τη βοήθεια της Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Σήμερα βρίσκεστε στο ‘’Δημήτρειο’’ που δημιουργήθηκε το 2013. Είναι μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά για τα παιδιά, η οποία τον τελευταίο καιρό έχει ανοίξει τις πόρτες της, την αγκαλιά της κύριε Πρόεδρε και στα προσφυγόπουλα και είναι όλα μαζί μια οικογένεια. Νομίζω ότι είχατε μια πρώτη δυνατότητα να το αντιληφθείτε αυτό και θέλω να σας πω ότι για μας, για την Εκκλησία, σημασία έχει το ανθρώπινο πρόσωπο, ανεξαρτήτου χρώματος, θρησκείας και φυλής. Η χώρα μας κ. Πρόεδρε βρίσκεται στο μέσω μιας σοβαρής οικονομικής και προσφυγικής κρίσης και όπως γνωρίζετε πολύ καλά ο ελληνικός λαός την αντιμετωπίζει με γενναιοψυχία, κουράγιο, αλληλεγγύη και περίσσευμα καρδιάς στέλνοντας πολλαπλά μηνύματα στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Κοινό όμως σε όλους μας είναι ένας προβληματισμός, ότι στο παρελθόν τείχη ορθώθηκαν για να χωρίσουν ιδεολογίες, ενώ σήμερα στα θεμέλια των ίδιων τειχών, ορθώνονται τείχη για να χωρίζουν τους ανθρώπους.Εμείς στην «Αποστολή», η Εκκλησία, πρωτίστως αυτά τα τείχη με το λόγο και τα έργα θέλει, επιδιώκει και τα γκρεμίζει. Επίσης θέλω να σας πω ότι σε αυτό το χώρο η συνύπαρξη, η συνεργασία του δήμου, της πολιτείας, δηλαδή και της Εκκλησίας, είναι μια απόδειξη του τι μπορούμε να καταφέρουμε. Είναι ζωτικής σημασίας ανάγκη Εκκλησία και πολιτεία κ. Πρόεδρε, να πορεύονται με αγάπη και ομόνοια για να υπηρετούν από κοινού το λαό και τη χώρα, με επίγνωση της διαφορετικότητας των αποστολών τους.
Κύριε Πρόεδρε, επισκεφτήκατε και πάλι το Δημήτρειο το 2014 τέτοια εποχή. Από τότε κύλησε πάρα πολύ νερό στο αυλάκι. Αντιμετωπίσατε και αντιμετωπίζετε πολλές φουρτούνες. Μην ξεχνάτε όμως ότι ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
Με αυτές τις σκέψεις κ. Πρόεδρε, επιτρέψτε μας να σας ευχαριστήσουμε για την τιμή που είσαστε κοντά μας, να σας ευχηθούμε καλή χρονιά και ευόδωση των στόχων για το καλό της πατρίδας».
Ο κ. Τσίπρας απεύθυνε χαιρετισμό σε όλα τα παιδιά και στην ομιλία του τόνισε: «Θέλω να ευχαριστήσω θερμά πρώτα απ’ όλα, όλα αυτά τα χαρούμενα προσωπάκια που έχω απέναντί μου, τα παιδιά. Που με υπομονή, περιμένουν εδώ και μια ώρα έχοντας το φαγητό ζεστό μπροστά τους, αλλά δεν το αγγίζουν, περιμένουν να έρθουμε να κάνουμε τις εισαγωγικές τοποθετήσεις μας, να κάνουμε την προσευχή και να ξεκινήσουμε μετά όλοι μαζί.
Θέλω να ευχαριστήσω όμως πρώτα και κύρια τον Αρχιεπίσκοπο, την Αρχιεπισκοπή, τους συνεργάτες που έχουν δώσει από το περίσσευμα του χρόνου τους, της δύναμής τους για να φτιάξουν εδώ μια πάρα πολύ ζεστή και ανθρώπινη αγκαλιά για παιδιά ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας και καταγωγής, που έχουν ανάγκη, ζεστασιά, ανθρωπιά, έχουν ανάγκη από ένα ζεστό πιάτο φαγητό. Και δεν το έχουν ανάγκη αυτό μόνο τις γιορτινές μέρες, αλλά όλο το χρόνο. Τούτες τις μέρες, τις μέρες των γιορτών που όλοι ανταλλάσσουμε ευχές είναι πράγματι καθήκον μας και ανάγκη να βρισκόμαστε δίπλα σε αυτούς που έχουν περισσότερο ανάγκη: στους πιο ευάλωτους και στους πιο αδύναμους συμπολίτες μας.
Και τα παιδιά είναι αυτά που κατ’ εξοχήν έχουν ανάγκη και είναι ευάλωτα και αδύναμα ιδίως όταν στερούνται αγαθών -που για τους περισσότερους εξ ημών θεωρούνται αυτονόητα, όμως δεν είναι για όλους αυτονόητα- η δυνατότητα πρόσβασης στο σχολειό, η ζεστασιά και η ανθρωπιά πάνω απ’ όλα, η ψυχολογική κάλυψη, η κάλυψη των ψυχικών αναγκών, αλλά και των αναγκών διαβίωσης.
Θα ήθελα να επισημάνω ότι αυτή η πρωτοβουλία είναι μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε από την Αρχιεπισκοπή εδώ και αρκετό καιρό, πριν ξεσπάσει στη χώρα μας αυτή η πολύ δύσκολη κρίση, η προσφυγική κρίση. Και η προσφυγική κρίση όπως και η οικονομική κρίση ήταν δυο παράλληλες και πολύ δύσκολες ανηφόρες που πορευτήκαμε και πορευόμαστε όλος ο ελληνικός λαός μαζί, πιστεύω όμως ότι τα βγάζουμε πέρα, με αξιοπρέπεια και με περηφάνια.
Εγώ προσωπικά είμαι περήφανος για το ότι ο ελληνικός λαός αυτά τα δυο χρόνια της προσφυγικής κρίσης πάλεψε αναδεικνύοντας πανανθρώπινες και διαχρονικές αξίες. Αξίες, που αποτελούν τον πυρήνα του ελληνικού πολιτισμού διαχρονικά, αλλά και του χριστιανισμού. Η αγάπη προς το συνάνθρωπο, η αλληλεγγύη, η προσπάθεια να μοιραστούμε δίνοντας αγάπη και στοργή στους συνανθρώπους μας, που έχουν ανάγκη αυτή τη φροντίδα.
Και πολύ περισσότερο αναδείξαμε αυτές τις αξίες τη στιγμή που γύρω μας, ο κόσμος μας δυστυχώς γίνεται ολοένα και πιο κλειστός, σκληρός, επιθετικός, εσωστρεφής, δεν θα πω τη λέξη «σκοτεινός», αλλά θα μείνω σε αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Και θα μείνω σε αυτούς τους χαρακτηρισμούς διότι πιστεύω ότι η αγάπη και η ανάδειξη αυτών των αξιών από την πλευρά μας, μπορεί να δώσει φως και δύναμη.
Θέλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ την Αρχιεπισκοπή για το φιλανθρωπικό της έργο και να πω όμως και η Πολιτεία όλο αυτό το διάστημα, παρά τις δυσκολίες, έχει καταβάλλει πολύ μεγάλες προσπάθειες για να στήσει σταθερές δομές κοινωνικής προστασίας τόσο στους Έλληνες συμπολίτες μας που το έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη ιδίως μετά τα χρόνια της κρίσης, όσο όμως και απέναντι στους πρόσφυγες και στους μετανάστες που ήρθαν όλα αυτά τα χρόνια στην πατρίδα μας, με στόχο να περάσουν σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης, αλλά εμείς τους δείξαμε ότι η Ελλάδα είναι μια φιλόξενη χώρα και ο ελληνικός λαός είναι ένας φιλόξενος λαός.
Θέλω να πω ότι αποδείξαμε πως έχουμε ένα πλεόνασμα ηθικής και πλεόνασμα αξιών ως λαός και ως χώρα και αυτό το πλεόνασμα, το πλεόνασμα αγάπης, ας το δώσουμε απλόχερα τούτες τις μέρες, τις άγιες μέρες, τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Θέλω να ευχηθώ σε όλους σας καλή δύναμη. Να ευχηθώ σε όλους σας, κυρίως στα παιδιά καλή πρόοδο, να συνεχίσετε ν’ αγαπάτε τους ανθρώπους που είναι δίπλα σας, τους δασκάλους σας, και να γίνετε στον τόπο που μεγαλώνετε και όσοι επιθυμείτε κάποια στιγμή να γυρίσετε στις πατρίδες σας. Το εύχομαι να γίνει το συντομότερο δυνατόν.
Ο κόσμος μας πράγματι είναι σκληρός και δύσκολος, αλλά πιστεύω ότι αυτή η ζεστή αγκαλιά, τα χαμόγελα των παιδιών μπορούν να μας δώσουν ελπίδα και κουράγιο να συνεχίσουμε ν’ αγωνιζόμαστε και να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο. Έναν καλύτερο κόσμο ειρήνης, αλληλεγγύης και αγάπης.
Σας ευχαριστώ λοιπόν θερμά, πάνω απ’ όλα τον Αρχιεπίσκοπο, την Αρχιεπισκοπή γι αυτή την εξαιρετική δουλειά σε μια δύσκολη εποχή, που πολλά κηρύγματα φόβου και μίσους ακούγονται, αλλά κάποιοι δουλεύουν σιωπηλά, κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας και αυτό αποδίδει. Καλή χρονιά να έχουμε και χρόνια πολλά σε όλους».
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μίλησε στα παιδιά και είπε: Καλά μου παιδιά, θα ήθελα κι εγώ όπως κι εσείς αισθάνεστε την ανάγκη να πείτε ένα μεγάλο ευχαριστώ, να πω κι εγώ ένα ευχαριστώ πρώτα απ’ όλα στον Πρωθυπουργό μας, που μέσα στις πολλές φροντίδες, στα πολλά προβλήματα, δεν έχει καθόλου χρόνο για τον εαυτό του, διάλεξε αυτή την ημέρα να είναι κοντά μας, κοντά σας για να φάμε όλοι μαζί και να νιώσουμε τη χαρά των ημερών.
Δεξιά μου είναι ο κ. Υπουργός Παιδείας, στον οποίο ανήκετε οι περισσότεροι είτε πάτε στον Παιδικό Σταθμό είτε στο Νηπιαγωγείο είτε στο Δημοτικό είτε στο Γυμνάσιο. Λέμε και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ. Είναι μια ευκαιρία να πω σήμερα και στον περίγυρο εδώ πέρα ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη διακονία, αυτούς που εργάζονται εδώ πέρα, αυτούς που βοηθούν, τους τακτικούς εδώ εργάτες, διακόνους και τους εθελοντές.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ όμως πρέπει να πούμε και στον κ. Δήμαρχο. Γιατί έχουμε έναν καλό Δήμαρχο εδώ πέρα και ό,τι του ζητάμε είναι πλάι μας. Δεν άκουσα να τον χειροκροτήσετε καθόλου.
Είχα πάει σε μια άλλη συνάντηση παιδιών, γιατί έχουμε κι άλλα παιδιά σε άλλα μέρη και τ’ ασυνόδευτα παιδιά που είναι κι αυτά πονεμένα κι όταν τους είπα έτσι, χειροκρότησαν αλλά αυτά χειροκρότησαν πολύ δυνατά. Εδώ δε βλέπω να έχετε δύναμη πάρα πολλή. Για ν’ ακούσω!
Ένα ευχαριστώ λοιπόν σε όλους που μας υπηρετούν, μας διακονούν. Έχουμε πάρει εντολή, στη ζωή να μην περιμένουμε οι άλλοι να μας περιποιούνται, να μας προσφέρουν υπηρεσίες, αλλά εμείς να πρωτοστατούμε και ν’ ακολουθούν οι άλλοι.
Είστε μικροί ακόμα αλλά παίρνετε ένα μεγάλο μάθημα μέσα σ’ αυτό το χώρο και αυτό θέλουμε εμείς ν’ αντιγράψουμε από σας. Βλέπω εδώ πέρα να είναι Ελληνόπουλα, να είναι από την Αίγυπτο, από άλλα μέρη, ξένα μέρη και μ’ αρέσει που τρώτε όλοι μαζί, που παίζετε όλοι μαζί –ή δεν παίζετε; Τα τραγούδια τ’ ακούσαμε που είναι τόσο ωραία και λέω, άραγε, θα μπορούσαμε και οι μεγάλοι εμείς όλοι να είμαστε από διάφορα μέρη, να περνάμε όμορφα όπως περνάτε εσείς;
Είναι λίγο δύσκολο γιατί όπως μεγαλώνει ο άνθρωπος ανάλογα με το τι έχει μέσα του και η συμπεριφορά του. Επομένως σήμερα που ήρθαμε εδώ πέρα, χαιρόμαστε ιδιαίτερα, ευχόμαστε να περνάτε καλά και όταν μεγαλώσετε, όπου βρεθεί ο καθένας, σε όποιον τόπο, να θυμάται την Ελλάδα μας, να θυμάται τους ανθρώπους που μας υπηρέτησαν, εκείνους που κουράζονται στα γραφεία, όπως είναι ο Πρωθυπουργός μας, ο Υπουργός για να τα έχετε όλα και να τ’ απολαμβάνετε και να τα χαίρεστε και να παρακαλούμε να υπάρχουν σε κάθε τομέα και σε κάθε χώρο κάποιος σαν τον κ. Δήμτσα που φροντίζει… !
Τη Διευθύντριά σας εδώ που είναι την ευγενέστατη και εκεί που θα πάτε να θυμάστε ότι πρέπει πάντοτε να κάνουμε το καλό στους ανθρώπους, είτε είναι μαύροι είτε είναι κίτρινοι είτε είναι λευκοί, είτε έχουν τη μια θρησκεία είτε έχουν άλλη θρησκεία, να αγαπάμε τους ανθρώπους, όπως αγαπάμε και φροντίζουμε τον εαυτό μας.
Να είστε καλά, Χρόνια πολλά».
