Ο θεατρικός συγγραφέας και πεζογράφος Κώστας Μουρσελάς, έφυγε από τη ζωή το βράδυ του Σαββάτου, σε ηλικία 85 ετών.
Μυθιστοριογράφος, σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, συγγραφέας αισθητικών δοκιμίων αλλά και επιφυλλίδων ο πολυγραφότατος Κώστας Μουρσελάς πλούτισε τα ελληνικά γράμματα.
Ο Κώστας Μουρσελάς με το έργο του και τη στάση του σημάδεψε και χαρακτήρισε μια ολόκληρη εποχή. Το 1951, πρωτοετής φοιτητής της Νομικής, συλλαμβάνεται ως στέλεχος της ΕΠΟΝ και δικάζεται από έκτακτο στρατοδικείο της εποχής (υπόθεση Μπελογιάννη). Το 1969 απολύθηκε από τη Χούντα και αφιερώθηκε στη συγγραφή. Με τη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «Εκείνος κι εκείνος» γνώρισε την πλατιά λαϊκή αποδοχή. Ο Σόλων και Λουκάς, μεσούσης της Χούντας, με τη λοξή ματιά τους καυτηρίαζαν τα κακώς κείμενα «του συστήματος» και των βολεμένων της εποχής. Το 1973 γράφει το σπονδυλωτό έργο «Ω, τι κόσμος μπαμπά» που παίχτηκε από τον θίασο του Θεάτρου Σάτιρας σε σκηνοθεσία Βασίλη Διαμαντόπουλου. Παρ όλη την λογοκρισία που αφαίρεσε σελίδες ολόκληρες από το κείμενο, το έργο ήταν μία ανελέητη κοινωνική και πολιτική σάτιρα που υπερέβαινε την εποχή του.
Το μυθιστόρημα του «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» επίσης στην τηλεοπτική του μεταφορά, τον έκαναν ιδιαίτερα γνωστό και αγαπητό στο μεγάλο κοινό.
Στο μυθιστόρημα πρωταγωνιστεί μια μετεμφυλιακή γενιά. Δείγμα αυτής, εξήντα οκτώ άτομα. Όλοι μαζί συγκροτούν τους ήρωες του βιβλίου. Ανάμεσά τους είναι δωσίλογοι, δηλωσίες, καταπιεσμένοι, καταπιεστές και επαναστάτες.
Ο συγγραφέας περιγράφει την εικόνα μιας κοινωνίας φτωχής αλλά πλούσιας σε αισθήματα, γεμάτης από ανάγκες και επιθυμίες, που δοκιμάζει τα όρια και τις αντοχές της χωρίς αναστολές και τύψεις, γεννώντας την κοινωνία του αύριο.
Με τον θάνατο του Κώστα Μουρσελά τελειώνει μια εποχή. Ο Κώστας Μουρσελάς, ανήσυχος παρατηρητής της ελληνικής πραγματικότητας και ευαίσθητος δέκτης των κοινωνικών εξελίξεων, με το πλούσιο συγγραφικό έργο του κατατάσσεται ανάμεσα στους μεγαλύτερους μεταπολεμικούς λογοτέχνες.
Ο Κώστας Μουρσελάς γεννήθηκε στον Πειραιά το 1932. Για χρόνια σπούδαζε βιολί, που το διέκοψε όταν άρχισε να τον θέλγει το θέατρο. Σπούδασε νομικά, αλλά λίγο πριν πάρει την άδεια δικηγόρου εγκατέλειψε τη δικηγορία και διορίστηκε ως δημόσιος υπάλληλος μέχρι το 1969, οπότε τον απέλυσε η Χούντα.
Έκτοτε άρχισε ν’ ασχολείται αποκλειστικά με την πεζογραφία και τη συγγραφή θεατρικών έργων και σεναρίων τηλεοπτικών παραγωγών πολλά από τα οποία παίχτηκαν ή εκδόθηκαν σε βιβλία όπως: «Ω! τι κόσμος μπαμπά», «Ενυδρείο», «Οι φίλοι», «Η κυρία δεν πενθεί», «Το αυτί του Αλέξανδρου», «Σιγά η πατρίδα κοιμάται», «Το μαχαίρι στο κόκαλο», «Άνθρωποι και άλογα», η σατιρική σειρά «Εκείνος και… εκείνος», «Εφημερεύομεν», «Εθνική κωμωδία», «Επικίνδυνο φορτίο», «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά», που είχαν μεγάλες επιτυχίες, κ.ά. καθώς και 130 θεατρικά μονόπρακτα.
Σημειώνεται ότι το βιβλίο του «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» που πρωτοκυκλοφόρησε το 1989 έχει μεταφραστεί στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, εβραϊκή και τουρκική γλώσσα. Το δε μυθιστόρημά του «Κλειστόν λόγω μελαγχολίας» έχει μεταφραστεί στην τουρκική. Τελευταίο του βιβλίο ήταν το «Ο πόθος καίει τα σωθικά» (2004).
Όπως είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του: «Ήθελα να απελευθερωθώ τελείως, να μην ξεκινάω από καμία ιδεολογία, από καμιά φιλοσοφία, από τίποτα. Άρχισα να πιστεύω ότι ο συγγραφέας είναι πάνω από όλα αυτά, πάνω από ιδεολογίες πάνω και από αισθητικές θεωρίες, διότι πρέπει να αφήσεις τον εαυτό σου εντελώς ελεύθερο να δημιουργήσεις εκεί που σε οδηγεί η προσωπικότητά σου, και ότι φορτίο κουβαλάς μαζί σου».
Έργα του παίχτηκαν από θιάσους του Ελεύθερου Θεάτρου, από το Εθνικό Θέατρο, από το Θέατρο Τέχνης, από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, από Δημοτικά Θέατρα, καθώς και από θιάσους του εξωτερικού (Γαλλία, Γερμανία, Κύπρος). Μερικοί τίτλοι γνωστών θεατρικών έργων του είναι: «Ενυδρείο», «Μαχαίρι στο κόκαλο», «Οι φίλοι», «Το αυτί του Αλέξανδρου», «Η κυρία δεν πενθεί», «Επικίνδυνο φορτίο», «Ω! τι κόσμος μπαμπά!», «Το δίκανο», «Ημιτελής συνουσία», κ.ά. Στο πλατύ κοινό έγινε γνωστός από τηλεοπτικές παρουσιάσεις έργων του (“Μικρές αγγελίες”, “Σιγά η πατρίδα κοιμάται”, “Το ρολόι”) και από την περίφημη σατιρική σειρά του «Εκείνος και… Εκείνος», με πρωταγωνιστές τους Β. Διαμαντόπουλο και Γ. Μιχαλακόπουλο (130 θεατρικά μονόπρακτα). Το 1990 επανήλθε στην πεζογραφία εκδίδοντας το μυθιστόρημα «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» (εκδ. “Κέδρος”, νέα οριστική έκδοση “Ελληνικά Γράμματα”, 2006), που οι πωλήσεις του ξεπέρασαν, συνολικά, τις διακόσιες χιλιάδες αντίτυπα και μεταφράστηκε στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, τουρκικά και εβραϊκά.
Ακολούθησαν διηγήματα, νουβέλες, καθώς και το μυθιστόρημα «Το παιχνίδι των τεσσάρων» που το συνέγραψε με τους Π. Τατσόπουλο, Γ. Σκούρτη και Α. Σουρούνη.
Το 2000 εξέδωσε το μυθιστόρημα «Κλειστόν λόγω μελαγχολίας», που ξεπέρασε τις σαράντα χιλιάδες αντίτυπα και μεταφράστηκε στα τουρκικά. Τελευταίο του βιβλίο είναι η συλλογή διηγημάτων «Ο πόθος καίει τα σωθικά» (“Κέδρος”, 2004). Έχει γράψει, ακόμη, αισθητικά δοκίμια, καθώς και πολλές επιφυλλίδες δημοσιευμένες στην εφημερίδα «Τα Νέα», στη στήλη «Κουβεντιάζοντας».
Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 18 Ιουλίου, στις 17.00, στο νεκροταφείο της Κηφισιάς.
