Η Άννα Φρανκ έζησε για ένα μεγάλο διάστημα με την οικογένειά της σε έναν κρυφό χώρο ενός σπιτιού στο Άμστερνταμ, εν μέσω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, προκειμένου να γλιτώσουν από τα χέρια των Ναζί.

Ωστόσο, το 1944 τους ανακάλυψαν. Το νεαρό κορίτσι μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου και πέθανε το 1945 σε ηλικία 15 ετών.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το ημερολόγιό της, που δημοσιεύθηκε δύο χρόνια αργότερα, μεταφράστηκε σε 60 γλώσσες και απέκτησε μυθικές διαστάσεις σε όλο τον κόσμο, αποτελώντας ένα από τα διασημότερα αναγνώσματα ως τις μέρες μας, ενώ μεταφέρθηκε πολλές φορές στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, συνεχίζοντας να αποτελεί πηγή έμπνευσης μέχρι σήμερα.

Εδώ και δεκαετίες, ιστορικοί και επιστήμονες προσπαθούσαν να «διαβάσουν» δύο σελίδες που ήταν καλυμμένες με ένα σκούρο καφέ αυτοκόλλητο, δίχως να μπορούν να δώσουν απάντηση στο μεγάλο αυτό ερώτημα. Ύστερα από χρόνια μελετών και με τη βοήθεια των νέων τεχνολογιών, κατάφεραν επιτέλους να βρουν την απάντηση. Το Μουσείο της Άννα Φρανκ μαζί με άλλα ολλανδικά ιδρύματα και ινστιτούτα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Οι δύο σελίδες του ημερολογίου δεν έκρυβαν κάποιο μεγάλο μυστικό, ούτε φέρνουν στο φως νέα στοιχεία για τις αγωνιώδεις ημέρες εγκλεισμού της μικρής Γερμανοεβραίας όσο ήταν κρυμμένη μαζί με την οικογένειά της για να αποφύγουν τη σύλληψη από τους Ναζί. Αντίθετα, αποκαλύπτουν ότι η Άννα Φρανκ δεν διέφερε σε τίποτε από τα υπόλοιπα κορίτσια της ηλικίας της. Τόσο του «τότε», όσο και του «σήμερα».

Γιατί σε αυτές τις δύο σελίδες, η Άννα Φρανκ έγραψε μια σειρά από «βρόμικα» αστεία και σκέψεις γύρω από το σεξ. Και όπως ήταν επόμενο, το νεαρό κορίτσι φρόντισε να κρύψει τα γραπτά της προκειμένου να μην τα διαβάσει κανείς από την οικογένειά της όσο διάστημα ζούσαν όλοι μαζί έγκλειστοι σε μία σοφίτα. Μια απόλυτα φυσιολογική σκέψη για ένα κορίτσι 13-15 ετών, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για τη δεκαετία του 1940.

Σε ένα από τα αποσπάσματα αναφέρει: «Όλοι οι άνδρες πηγαίνουν με γυναίκες. Και υπάρχουν γυναίκες που τους πλησιάζουν στο δρόμο για να πάνε μαζί τους. Στο Παρίσι υπάρχουν μεγάλα σπίτια γι αυτό. Ο μπαμπάς έχει πάει εκεί».

Σε ένα άλλο απόσπασμασμα η Άννα περιγράφει πως μια νεαρή γυναίκα έχει πρώτη φορά περίοδο γύρω στην ηλικία των 14 ετών, λέγοντας ότι η περίοδος είναι «ένα σημάδι ωριμότητας» για μια γυναίκα ώστε να έχει σχέσεις με έναν άντρα, αλλά όχι φυσικά πριν παντρευτεί».

Όπως είπε και ο διευθυντής του Μουσείου Άννα Φρανκ, Ρόναλντ Λέοπονλντ, παρουσιάζοντας τις σελίδες: «Όπως κάθε άλλος έφηβος, είναι φυσικό να την απασχολεί το θέμα του σεξ».

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης