Τέσσερις νέες παραγωγές, συνεργασίες με θέατρα του εξωτερικού και ένα φεστιβάλ για τον «έρωτα στα χρόνια των μνημονίων» είναι, μεταξύ άλλων, οι προτάσεις της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου για τη φετινή σεζόν. Ένα ρεπερτόριο που «ισορροπεί ανάμεσα στη νέα γενιά δημιουργών με εναλλακτική γραφή και καταξιωμένους επαγγελματίες του χώρου με τους οποίους αισθανόμαστε συγγενείς» όπως τόνισαν οι καλλιτεχνικοί διευθυντές της, Ανέστης Αζάς και Πρόδρομος Τσινικόρης, στη σημερινή παρουσίαση του προγράμματος.

Ανακαινισμένη με τη χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, ύψους 160.000 ευρώ, η Πειραματική Σκηνή δοκιμάζει φέτος καινούργιους κώδικες, με στόχο να αφήσει το δικό της στίγμα και να δώσει «ορμή, σκέψη και περιεχόμενο στο Εθνικό Θέατρο». «Ελπίζουμε να ενοχλήσει την πραγματικότητα και να βρει το δικό της κοινό, με καλλιτέχνες που θα δοκιμάζονται, θα τολμούν και θα ανατρέπουν» είπε ο καλλιτεχνικός διευθυντής της πρώτης κρατικής σκηνής, Στάθης Λιβαθινός, σημειώνοντας ότι για τη περσινή χρονιά της επαναλειτουργίας της «είμαστε ευχαριστημένοι, χωρίς να είμαστε ικανοποιημένοι. Δεν κάναμε τίποτα περισσότερο από το πρώτο βήμα».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ανάμεσα στις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν με τη χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, ήταν η αποξήλωση του δαπέδου, η απομάκρυνση της περιστρεφόμενης σκηνής, ενώ-σύμφωνα με τους καλλιτεχνικούς διευθυντές της Πειραματικής Σκηνής- οι κερκίδες των θεατών θα τοποθετούνται ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε παράστασης.

Σε ό,τι αφορά το ρεπερτόριο, κάθε έργο θα παρουσιάζεται για 25 παραστάσεις. Η σεζόν ξεκινά στις 11 Νοεμβρίου με το «Πεδίο βολής (Αγριόπαπιες)» της ομάδας influx (Κορίνα Βασιλειάδου, Χάρης Πεχλιβανίδης) και του Πρόδρομου Τσινικόρη. Με αφορμή το αριστουργηματικό έργο του Ερρίκου Ίψεν, «Αγριόπαπια», η παράσταση επιχειρεί να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από την έννοια της ταυτότητας, της υιοθέτησης και της ερμηνείας «ρόλων», τόσο στο θέατρο, όσο και στην καθημερινή ζωή. Ακολουθεί «Ο γενικός γραμματέας» του Ηλία Καπετανάκη, σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη ( 26/1- 26/2). Η παράσταση πειραματίζεται με στοιχεία της σλάπστικ κωμωδίας που διαπερνούν το είδος από τον Καπετανάκη και τους αδερφούς Μαρξ μέχρι τον Γκόγκολ και το θέατρο του παραλόγου, ενώ η χρήση της μουσικής, επιχειρεί να αναδείξει ακόμη περισσότερο τη σάτιρα, καθιστώντας το γκροτέσκο ως πυρήνα του παραστασιακού γεγονότος.

Στη συνέχεια, τη σκυτάλη θα πάρει «Το γελοίο σκότος» του Βόλφραμ Λοτς (9 /3- 9/4), σε σκηνοθεσία Κατερίνας Γιαννοπούλου. Βασισμένο στην «Καρδιά του Σκότους» του Τζόζεφ Κόνραντ και στο «Αποκάλυψη Τώρα» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, το έργο εξερευνά την αντίληψη των Ευρωπαίων σχετικά με το «ξένο», ασκεί κριτική στον οικονομικό και στρατιωτικό επεκτατισμό και συνδυάζει την παρωδία με την υπαρξιακή αγωνία του μυθιστορήματος. Στην τέταρτη και τελευταία παραγωγή της Πειραματικής Σκηνής γι? αυτή τη σεζόν, η Λένα Κιτσοπούλου παρουσιάζει το νέο της έργο -που «δεν έχει γραφτεί ακόμα, αλλά θα δημιουργηθεί μέσα από τις πρόβες», όπως είπε η δημιουργός- με τίτλο «Οι Τυραννόσαυροι ΡΕΞ», μία «βαρετή ιστορία ανθρωπιάς υπό εξαφάνιση» και ήρωες μία «ομάδα ανθρώπων, μία κοινωνία τεράτων που προσπαθούν να επιβιώσουν αποφεύγοντας την κατά μέτωπο σύγκρουση με την πραγματικότητα» (11/5 – 11/6).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Πέρα από τις τέσσερις νέες παραγωγές, η Πειραματική Σκηνή θα φιλοξενήσει κατά τη διάρκεια της χρονιάς, δύο φεστιβάλ: το «Europoly» και τα «7 χρόνια φαγούρα – Ο έρωτας στον καιρό των μνημονίων». Το «Europoly», είναι ένα ευρωπαϊκό θεατρικό και κινηματογραφικό εγχείρημα του Goethe-Institut, σε συνεργασία με το Kammerspiele του Μονάχου, τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Sirenos – International Theatre Festival του Βίλνιους, το Teatro Maria Matos της Λισαβόνας και το Tiger Fringe Festival του Δουβλίνου, στο πλαίσιο του οποίου θα παρουσιαστούν τρία νέα θεατρικά έργα από την Πορτογαλία, την Ελλάδα και τη Γερμανία, τα οποία αφηγούνται ιστορίες ανθρώπων που βιώνουν την κρίση.

Μετά το περσινό αφιέρωμα για τα 70 χρόνια από τον ελληνικό Εμφύλιο, οι καλλιτεχνικοί διευθυντές της, Ανέστης Αζάς και Πρόδρομος Τσινικόρης, σκέφτηκαν να κάνουν ένα αφιέρωμα για τα 50 χρόνια που συμπληρώνονται φέτος από τη Χούντα, όμως στην πορεία το θεώρησαν «προβλέψιμο». «Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα φεστιβάλ γι? αυτό που μας απασχολεί, τις ανθρώπινες σχέσεις, τη μοναξιά και το τι σημαίνει έρωτας στην Ελλάδα της κρίσης» είπαν οι ίδιοι. Τέσσερις ομάδες θα καταθέσουν την άποψή τους για το «πώς διαμορφώνεται ο έρωτας τον καιρό των μνημονίων», μέσα από τρεις παραστάσεις και μία όπερα («Το Μεγάλο Κρεβάτι», «The Sleepers», «Lolita Reversed», «Όπερα για δύο»).

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης