– Μετά τη «Μικρά Αγγλία», πρωταγωνιστείς σε ακόμη μια μεγάλη κινηματογραφική παραγωγή, πλούσια σε εικόνες αλλά και σε νοήματα. Αν έπρεπε να περιγράψεις τις «Όχθες» σε μερικές γραμμές, πως θα το έκανες;
Οι «Όχθες» είναι μια ταινία για την ζωή, η οποία είναι συναρπαστική και αδυσώπητη. Eίμαι χαρούμενος που πήρα την απόφαση να μπω σ’ αυτήν περιπέτεια, που έγινε πρόκληση για μένα κι ένα βήμα που με πηγαίνει παρακάτω.
– Στην ταινία η ζωή σου αλλάζει μέσα από τα μάτια μιας σιλουέτας, που ενώ κινείται στα σκοτεινά, δείχνει να φωτίζει σημαντικά τη ζωή σου. Πόσο σημαντική θεωρείς την αγάπη στις αλλαγές που συντελούνται κατά τη διάρκεια της ζωής μας;
Νομίζω πως όλα γύρω μας συντελούνται λόγω της αγάπης, ή της εκκωφαντικής απουσίας της. Με αυτή την έννοια ο ρόλος της στις ζωές όλων μας είναι καθοριστικός, ειδικά όταν εκείνη σου δίνει χώρο να μην συμβιβάζεσαι. Προσωπικά, μου δίνει ώθηση και πίστη να υπηρετώ τα ιδανικά μου, μέσα στο σύμπαν που συμπορευόμαστε. Είναι μια συνεχής προσπάθεια, που οι αξίες με τις οποίες έχουμε μεγαλώσει παίζονται κάθε μέρα σ’ ένα περίεργο τραπέζι σύγκρουσης.
– Πως πιστεύεις ότι βλέπουν οι άνθρωποι της απέναντι όχθης την απο’δω όχθη (και οι μετανάστες αλλά και αυτοί που τους πουλάνε το όνειρο);
O Γιάννης, αυτός ο φαντάρος, πέφτει πάνω του ένα βάρος που είναι πάνω από τις δυνάμεις του. Οι δικοί μας χαρακτήρες κινούνται σε μια ανθρώπινη κλίμακα, μέσα σ’ένα αχανές τοπίο που τους ξεπερνάει. Η στάση του είναι μια απάντηση.
-Ποιος χαρακτήρας ήταν κατά τη γνώμη σου πιο κοντά στη δική σου λογική (ποιανού τα προβλήματα καταλάβαινες καλύτερα;)
Ένα από τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα του Γιάννη είναι ότι νοιάζεται για τα παιδιά. Το γιατί είναι μεγάλη κουβέντα. Θα μπορούσα να πω όμως ότι θαυμάζω πολύ τον Rastin, ένα παιδί που βρίσκει μόνο του το δρόμο του στην επιβίωση και τη ζωή.
Επιμέλεια: Νικόλας Αρώνης
