Το ζωγραφικό έργο του κορυφαίου Έλληνα σκηνογράφου Βασίλη Φωτόπουλου καθώς επίσης και οι άκρως θεατρικές και επιβλητικές συνθέσεις του ζωγράφου Σάββα Πουρσανίδη συνθέτουν την έκθεση «Πάθη Σωμάτων» που εγκαινιάζεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά , το Σάββατο 10 Μαίου [18.00 ]
Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά πιστό στη δέσμευση του να καταστεί σημείο αναφοράς όλων των τεχνών οργανώνει και παρουσιάζει στους χώρους των φουαγιέ την πρώτη του εικαστική παρέμβαση επιλέγοντας το έργο του Βασίλη Φωτόπουλου.
Αποδίδοντας τιμή στον κορυφαίο μας σκηνογράφο – και κάτοχο Όσκαρ για την ταινία Αλέξης Ζορμπάς (1964) – αποδίδει τιμή στη σκηνική μας παράδοση.
Γιατί δίπλα στον Φωτόπουλο στοιχίζονται ο Τσαρούχης, ο Μόραλης, ο Κακογιάννης, ο Μινωτής, ο Χατζιδάκης.
H έκθεση – αφιέρωμα στο Βασίλη Φωτόπουλο περιλαμβάνει μια ενότητα 40 άγνωστων εικαστικών έργων του, τα οποία φιλοξενήθηκαν ήδη σε αντίστοιχη έκθεση της Δημοτικής Πινακοθήκης Καλαμάτας. Οι πίνακες του Φωτόπουλου αποδίδουν το σύμπαν του ζωγράφου το οποίο κυριαρχείται από τη λατρεία της νεότητας αλλά και από την αίσθηση του μάταιου των πραγμάτων.
Ελεγειακός και βαθιά ανθρώπινος ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει το “αλώνι του κόσμου” με τις ανθρώπινες υπάρξεις να εμφανίζονται για λίγο και έπειτα να χάνονται.
Η κομψότητα των έργων του δεν κρύβει το δράμα ή και τον τρόμο που συχνά υποβόσκουν. Τα σώματα είναι εκεί έκθετα, αινιγματικά εξωτικά αλλα και έτοιμα να συντριβούν.
Την έκθεση του Βασίλη Φωτόπουλου συμπληρώνουν τέσσερα έργα μεγάλων διαστάσεων του Σάββα Πουρσανίδη. Στους πίνακες του ζωγράφου πρωταγωνιστούν οι μουσικοί οι οποίοι γυμνοί σαν αρχαίοι ήρωες παράγουν τέχνη πάνω στη μεγάλη σκηνή του κόσμου. Λίγες φορές στην ευρωπαϊκή τέχνη η ζωγραφική και η μουσική έχουν συνυπάρξει τόσο εκφραστικά.
Οι μουσικοί του Πουρσανίδη με τα σώματα τους τα ίδια σπρώχνουν το σκοτάδι της βαρβαρότητας και επιβάλλουν το φως της τέχνης τους.
Την επιμέλεια της έκθεσης έκαναν ο Μάνος Στεφανίδης και η Αλεξάνδρα Μυρεσιώτη
Την ημέρα των εγκαινίων ο επιμελητής Μάνος Στεφανίδης και ο ζωγράφος Σάββας Πουρσανίδης θα ξεναγήσουν το κοινό στους χώρους της έκθεσης.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν τέσσερις ξεναγήσεις από τους επιμελητές της έκθεσης.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως την Δευτέρα 30 Ιουνίου και
θα είναι ανοιχτή στο κοινό κατά τη διάρκεια των παραστάσεων.
Είσοδος ελεύθερη.
Βιογραφικό Βασίλη Φωτόπουλου
O Βασίλης Φωτόπουλος γεννήθηκε το 1934 στην Καλαμάτα. Η ενασχόλησή του με τη ζωγραφική είχε αρχίσει με μαθητεία στον Καλαματιανό ζωγράφο Ευάγγελο Δράκο ενώ ως έφηβος είχε μυηθεί στη βυζαντινή αγιογραφία. Δεν είναι τυχαίο ότι στην ώριμη φάση της ζωής του, η τέχνη αυτή παρέμενε όχι μόνο πηγή έμπνευσης αλλά και συναισθηματικής γαλήνης.
Η πρώτη του επαφή με το θέατρο ήταν με το θίασο του «Ακροπόλ» στο θέατρο «Μπουρνέλλη». Το 1958, ο Κωστής Μπαστιάς, τότε διευθυντής της Λυρικής, του αναθέτει τη σκηνογραφία και το σχεδιασμό των κοστουμιών για την όπερα του Τζ. Μπ. Περγκολέζι «Η υπηρέτρια κυρά». Ήταν η απαρχή της συνεργασίας του με την ΕΛΣ ως σκηνογράφου και ενδυματολόγου. Δεν αρκέστηκε όμως στο σταθερό αυτό πόστο αλλά άρχισε να ταξιδεύει στο εξωτερικό, για να δει από κοντά τις εξελίξεις στα εικαστικά και το θέατρο.
Κατά την επάνοδό του στην Ελλάδα συνεργάστηκε με τους Μ. Θεοδωράκη, Μ. Κακογιάννη και Μποστ για την «Όμορφη πόλη». Ακολουθεί το άνοιγμα στο εξωτερικό. Κάνει και τα 75 σκηνικά για την ταινία «Αμέρικα, Αμέρικα» μαζί με τον Αμερικανό Τζιν Κάλαχαν. Όμως ο σκηνοθέτης παρέλειψε το όνομα του Φωτόπουλου στους τίτλους. Όταν ο τελευταίος παραπονέθηκε στον Καζάν, εισέπραξε την απάντηση: «Μα ποιος θα πίστευε ότι αυτά τα σκηνικά είχαν γίνει από ένα Ελληνόπουλο…». Έτσι το Όσκαρ με το οποίο βραβεύτηκε η ταινία για τη σκηνογραφία της πήγε στον Κάλαχαν. Τελικά η δικαίωση και διεθνής καταξίωση ήρθε με το «Ζορμπά» του Μιχάλη Κακογιάννη. Ο Φωτόπουλος, στα 30 του μόλις χρόνια, κέρδισε το χρυσό αγαλματάκι για τη σκηνογραφική του δουλειά.
Από το 1964 έως και το 1967 μοίρασε τη ζωή του μεταξύ Ελλάδας και Αμερικής ενώ από το 1967 έως τη μεταπολίτευση έμεινε στις ΗΠΑ με μεγάλες συνεργασίες. Ήρθε στην Ελλάδα μόνο το 1973 για να σκηνοθετήσει την ταινία «Ορέστης». Στη μεταπολίτευση συνεργάστηκε κατ’ αρχάς με τον Ζυλ Ντασσέν, τη Μελίνα Μερκούρη και το Νίκο Κούρκουλο αλλά και με όλους τους καλλιτεχνικούς φορείς, θεατρικούς και μη, αφήνοντας την αισθητική του σφραγίδα σε μεγάλες παραστάσεις.
Από το 1980 αφιερώνεται στο χρωστήρα. Ατομικές εκθέσεις του Βασίλη Φωτόπουλου έχουν γίνει στο Μουσείο Βορρέ (1991), στη γκαλερί «Νέες Μορφές» (1996), στη γκαλερί «Ζουμπουλάκη» (1999). Μεγάλο αφιέρωμα στο έργο του ιδίου και του αδελφού του είχε κάνει το 1997 ο «Μύλος» της Θεσσαλονίκης. Έργα του υπάρχουν σε διάφορα μουσεία και σε αρκετές ιδιωτικές συλλογές”.
ΙΝFO Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Ηρώων Πολυτεχνείου 32 ΤΚ 18535
Ταμείο 2104143310 – 320
ώρες ταμείου: 10.00 π.μ. – 1.00 μ.μ. και 5.00 μ.μ. – 9.00 μ.μ.
Εισιτήρια: 1. στο ταμείο του θεάτρου
2. Πανεπιστημίου 39 [Στοά Πεσμαζόγλου]
3. online www.ticketsercices.gr
4. τηλεφωνική κράτηση 210 7234567
5. στην σελίδα www.dithepi.gr
Επιμέλεια Νικόλας Αρώνης
