Συνέντευξη στον Μπάμπη Παπαφιλιππάκη
«Δύο ψέματα» «Μου ‘χεις κάνει την ζωή μου κόλαση», «Ματώνω», «Ροκ Μπαλάντα», «Στο κάτω- κάτω της γραφής», «Φεύγω, χωρίζω», «Φεγγάρι μου χλωμό», «Εγώ τα σπάω», «Θέλω να μάθω», «Έχει ένα φεγγάρι απόψε», «Διώξε την πίκρα», «Αντέχω», «Ξημερώνει», «Μέρα νύχτα λιώμα» είναι μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της τελευταίας 20ετιας, τις οποίες σίγουρα ο κόσμος έχει σιγοτραγουδήσει.
Ο Βασίλης Γιαννόπουλος πρόσφατα έκανε το συγγραφικό του ντεμπούτο με το βιβλίο «Άννα Χ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Δρόμων» και έχει γίνει κυριολεκτικά ανάρπαστο…Όλα αυτά τα τραγούδια έχουν έναν κοινό παρονομαστή, τον Βασίλη Γιαννόπουλο. Είναι ο άνθρωπος που από την πένα του έχουν γραφτεί όλες αυτές οι επιτυχίες, γεγονός που τον έχει καταστήσει έναν από τους καλύτερους στιχουργούς στο ελληνικό τραγούδι.
Ο Βασίλης Γιαννόπουλος πάντως πρόσφατα έκανε το συγγραφικό του ντεμπούτο με το βιβλίο «Άννα Χ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Δρόμων» και έχει γίνει κυριολεκτικά ανάρπαστο.
Ο Πατρινός δημιουργός-συγγραφέας με αφορμή το νέο του βιβλίο άνοιξε την καρδιά του στο zougla.gr μιλώντας για την πορεία του στον χώρο της μουσικής αλλά και για το νέο του εγχείρημα, που χαίρει της αποδοχής του αναγνωστικού κοινού.
-Είσαστε από τους πιο πετυχημένους στιχουργούς με πάρα πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό σας. Θα ήθελα να πάμε τον χρόνο πίσω και να μας μιλήσετε για το πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με τη συγγραφή τραγουδιών.
Αρχικά από τα μαθητικά μου χρόνια είχα ασχοληθεί με την ποίηση. Στην πορεία, αποφάσισα να ασχοληθώ με τον στίχο γιατί αγαπούσα πολύ το τραγούδι. Έτσι θα μπορούσα από το πόστο του στιχουργού να είμαι κοντά σ αυτό που αγαπάω δημιουργώντας παράλληλα στο χώρο του τραγουδιού που από πάντα με μάγευε….
-Πώς αισθάνθηκε ο Βασίλης Γιαννόπουλος την πρώτη φορά που άκουσε τραγούδι του να παίζεται στο ραδιόφωνο; Θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μας εκείνη τη στιγμή…
Δεν γίνεται τα συναισθήματα να περιγραφούν με λόγια. Ήταν μια ωραία, πρωτόγνωρη εμπειρία η οποία είχε να κάνει με την ουτοπία της καταξίωσης της προσπάθειας που κάνει κανείς. Πάντως τα συναισθήματα που νοιώθεις όταν ακούς ένα τραγούδι σου στο ραδιόφωνο, μπορεί να έχουν να κάνουν με την χαρά της επιτυχίας, αλλά είναι απείρως υποδεέστερο εκείνου που νοιώθεις, όταν ακούς τον κόσμο να τραγουδάει κάποιο στίχο σου.
-Σίγουρα όλα τα τραγούδια θεωρούνται παιδιά σας. Υπάρχει όμως κάποιο τραγούδι με το οποίο είστε περισσότερο συναισθηματικά δεμένος, και αν ναι για ποιον λόγο;
Αρχικά δεν θεωρώ τα τραγούδια «παιδιά» μου και για να είμαι ειλικρινής όταν τυχαίνει να ακούω τη φράση αυτή δεν σας κρύβω ότι μου μοιάζει το λιγότερο αστείο.
Τα τραγούδια είναι τραγούδια και τα παιδιά είναι παιδιά. Τα τραγούδια είναι μια προσπάθεια να πλησιάσεις την ψυχή του ακροατή και να συγχρονιστείς με τον καημό του. Δεν είμαι δεμένος συναισθηματικά με κανένα από τα τραγούδια μου, αλλά ελπίζω να είναι με πολλά από αυτά οι ακροατές οι οποίοι είναι και οι πρωταγωνιστές των στίχων μου.
-Μιλήστε μας λίγο για αυτό αλλά και για το γεγονός ότι η δισκογραφία έχει μεταφερθεί στο youtube… Υπάρχει περίπτωση, μετά τις αλλαγές στην ΑΕΠΙ, να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο;
Αυτή είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία. Όσον αφορά τη Δισκογραφία, οφείλω να πω
ότι τίποτα σ αυτή τη ζωή δε γίνεται τυχαία. Οπότε και ο κατήφορος της Δισκογραφίας δεν είναι τυχαίος. Ευθύνες υπάρχουν πάντα για όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας. Προσωπικά θα προτιμούσα να υπήρχε η αποτύπωση των τραγουδιών στο βινύλιο και μόνον για πολλούς λόγους.
Ένας είναι γιατί προτιμώ τον αναλογικό ήχο σε σχέση με τον ψηφιακό. Ένας δεύτερος λόγος είναι πώς η αξία ενός δίσκου βινυλίου από έναν ψηφιακό, το λεγόμενο cd, δεν συγκρίνεται. Το βινύλιο είναι «ζωντανό» , μυρίζεις το χαρτόνι ,έχεις έναν τεράστιο χώρο για το εικαστικό του εξωφύλλου, και πάνω απ όλα τον αγγίζεις με ευλάβεια, και προσοχή, σαν κάτι ιερό.
Όσον αφορά την ΑΕΠΙ, τίποτα προς το παρόν δεν έχει αλλάξει όσον αφορά τα ιδιοκτησιακά και τα διοικητικά. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι οι πληρωμές των συνθετών και των στιχουργών που έχουν καταποντιστεί εντελώς ως το σημείο να υπάρχει κανονικό πρόβλημα επιβίωσης στους περισσότερους από εμάς.
Αρκεί να σας πω, ότι κοντεύει να τελειώσει ο Γενάρης κι έχουμε πληρωθεί το 41% της διανομής του Ιουνίου και θα πληρωθούμε και το 45% της διανομής του Δεκεμβρίου. Σήμερα που μιλάμε κι ο μήνας έχει 23 Γενάρη και αυτό το 45% ακόμη δεν έχει μπει στους λογαριασμούς.
Μαύρα Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά πέρασαν οι περισσότεροι συνάδελφοι και το μέλλον προβλέπεται αβέβαιο, όσο το Κράτος δεν παρεμβαίνει αποφασιστικά να κλείσει αυτή την εταιρία που έχει φέρει τους δημιουργούς σε κατάσταση δραματική λόγω της κακής διοίκησης των υπέρογκων αμοιβών των μετόχων και των πολλών εκατομμυρίων τρύπα της Εταιρίας που έχει ήδη διαπιστωθεί από μεγάλη εταιρία Ορκωτών λογιστών του εξωτερικού. Να κλείσει την υπερχρεωμένη εταιρία αυτή και να βοηθήσει στην γένεση ενός νέου Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης των δικαιωμάτων μας, κατά τα πρότυπα, των άλλων εταιριών της Ευρώπη Αμερικής κλπ.
Πρόσφατα αναδείξατε ακόμη μία πτυχή του συγγραφικού σας ταλέντου με τη κυκλοφορία του πρώτου σας βιβλίου που έχει τίτλο «Άννα Χ». Μιλήστε μας λίγο για το βιβλίο σας που έχει αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές…
Από καιρό ήθελα να γράψω με έναν πιο ελεύθερο τρόπο, απαλλαγμένος από τα στενά χρονικά όρια του στίχου, την θεματολογία του και τον εν γένει τρόπο γραφής. Ερωτευμένος χρόνια τώρα αθεράπευτα με την γλώσσα, αποφάσισα να γράψω πιο ελεύθερα και δίχως τις συμβουλές η τις παραινέσεις προς κάποια κατεύθυνση, παραγωγών, συνθετών, τραγουδιστών, εταιριών κλπ κλπ. Να είμαι εγώ και το χαρτί και κανένας άλλος. Μου άρεσε τολμώ να πώ αυτή η προσπάθεια και την συνεχίζω ήδη γράφοντας ήδη το δεύτερο βιβλίο μου.
Ποια είναι τα μηνύματα που θέλει να περάσει ο Βασίλης Γιαννόπουλος στο αναγνωστικό κοινό, μέσω του βιβλίου «Άννα Χ»;
Δεν ξέρω αν περάσουν κάποια μηνύματα, πάντως δεν ξεκίνησα να γράφω αυτό το βιβλίο προκειμένου να περάσω κάποια μηνύματα στον κόσμο, όσο να ζήσω κι εγώ ως αναγνώστης παράλληλα με την συγγραφή την ιστορία του βιβλίου, ψάχνοντας, ανιχνεύοντας, συναισθήματα και γενικά τερτίπια της ψυχής του ανθρώπου κάτω από συγκριμένες καταστάσεις.
Μερικές από τις μεγάλες επιτυχίες του:
