Σαν χθες άφηνε την τελευταία της πνοή στο Παρίσι η απόλυτη Ντίβα, η γυναίκα που άλωσε τη «Σκάλα του Μιλάνο», στην οποία υποκλίθηκε η «Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης», εκείνη που αποθεώθηκε στην Επίδαυρο. Ανεβοκατέβαζε τη φωνή της σε τρεις πλήρεις οκτάβες, θείο δώρο, μοναδικό αλλά και εφήμερο. Η Μαρία Κάλας απώλεσε τη φωνή της από πολύ νωρίς, ορισμένοι υποστηρίζουν πώς η αρχή της πτώσης άρχισε από το 1958. Στο Μιλάνο αυτοί που την αποθέωναν τη γιούχαραν. Ο έρωτας της ζωής της την εγκατέλειψε. Έμειναν κάποια κοσμήματα, κάποια άλλα πολύτιμα δώρα για να θυμίζουν της ημέρες δόξας και έρωτα πάνω στο κατάστρωμα της «Χριστίνας» στο πλάι του βαθύπλουτου Ωνάση.
Κυρίως έμειναν χαραγμένες στο βινύλιο οι ασύλληπτες ερμηνείες της, φωνητικές και σκηνικές της «Νόρμα» , κυρίως, της «Τόσκα» επίσης. Έμεινε και εκείνη η ερμηνεία στη «Μήδεια» του Παζολίνι που και αυτός μας άφησε τόσο νωρίς, απροσδόκητα νωρίς.
Η Μαρία Κάλας έκλεισε τα μάτια της πνιγμένη στα βαρβιτουρικά, σε βαθειά κατάθλιψη στα 54 της χρόνια. Τόσο νωρίς. Είχε ξεκινήσει από το ταπεινό Ωδείο Αθηνών για ν’ ανέβει ένα – ένα τα σκαλοπάτια της παγκόσμιας αναγνώρισης στηριζόμενη και στο μπράτσο του συζύγου της ,του ανθρώπου που τη λάτρεψε του Τζιανμπαντίστα. Μενεγκίνι, βαθύπλουτου Ιταλού επιχειρηματία.
Ακουμπάς με σεβασμό το βινύλιο πάνω στην πλατίνα, σηκώνεις προσεκτικά τον μικρό μοχλό και αφήνεις σχεδόν με λατρεία την ακίδα να ακουμπήσει τον εγχάρακτο δίσκο. «Casta Diva»
