Η θρυλική ηθοποιός του γαλλικού κινηματογράφου Ντανιέλ Νταριέ πέθανε την Τρίτη 17 Οκτωβρίου, σε ηλικία 100 ετών, στην κατοικία της στο Μπουά λε Ρουά, στο κέντρο της χώρας, όπως ανακοίνωσε ο σύντροφός της. «Η κατάστασή της επιδεινώθηκε πρόσφατα μετά από μια μικρή πτώση», ανέφερε ο Ζακ Ζενβράν.
«Στα εκατό χρόνια της ήταν λίγο καταπονημένη, αλλά, παρά το ότι είχε χάσει την όρασή της, αγαπούσε πολύ τη ζωή. Είχε δεχτεί μια επίσκεψη στις 4 Οκτωβρίου, ήταν πολύ καλά», είπε.
Αρχέτυπο της γυναικείας ομορφιάς για τις προπολεμικές γενιές, υπήρξε η αλησμόνητη παρτενέρ του Ζαν Γκαμπέν στο «La Vérité sur Bébé Donge» (1953) και του Ζεράρ Φιλίπ στο «Κόκκινο και το Μαύρο» (1954).
Γεννημένη την 1η Μαΐου 1917 στο Μπορντό, έπαιξε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο σε ηλικία 14 ετών, στον «Χορό». Γοητευτική ξανθιά, με μια κατεργάρικη φρεσκάδα, παίζει σε κωμωδίες προτού προσεγγίσει πιο δραματικούς ρόλους και θριαμβεύσει στο «Δράμα του Μάγιερλινγκ» στο πλευρό του Σαρλ Μπουαγιέ (1935).
Παράλληλα από το 1932 πραγματοποιεί διεθνή καριέρα η οποία θα την οδηγήσει στο Χόλιγουντ και στο Μπρόντγουεϊ. Ηγερία του Ανρί Ντεκουάν, η DD (Ντε-Ντε), όπως τη φώναζαν, θα γυρίσει περίπου έξι ταινίες με αυτόν σκηνοθέτη.
Περιθωριοποιημένη αμέσως μετά την Απελευθέρωση (στη διάρκεια της Κατοχής εργάστηκε γα την Continental, υπό γερμανική διεύθυνση), θα επανέλθει στη σταδιοδρομία της και θα κάνει επιτυχίες, μεταξύ των οποίων η «La Ronde» και «Madame de…» του Μαξ Όφιλς, «Υπόθεση Κικέρων» (“Five Fingers”) του Τζόζεφ Μάνκιεβιτς ή «Marie-Octobre» του Ζιλιέν Ντουβιβιέ.
Δίνοντάς της έναν ρόλο στα «Κορίτσια του Ροσφόρ» (1967) ο Ζακ Ντεμί ξαναφέρνει στη σκηνή την ηθοποιό, η οποία, στα 50 της, εξακολουθεί να ενσαρκώνει κομψές και αλλόκοτες γυναικείες προσωπικότητες. Κάτω από τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Πολ Βετσιαλί (“En Haut des marches” -“At the Top of the Stars”, 1983) ή του Αντρέ Τεσινέ («Ο τόπος του εγκλήματος», 1986), η ηθοποιός θα δείξει ότι δεν έχασε τίποτα από τη ζωντάνια της. Το 2002 ο Φρανσουά Οζόν θα την επιλέξει για τον ρόλο μίας από τις «Οκτώ γυναίκες».
Από το 1969, η Ντανιέλ Νταριέ αρχίζει να εργάζεται για το θέατρο ερμηνεύοντας ρόλους σε έργα των Φεϊντώ, Γκιτρύ ή Αιμέ.
Το 2003, μόνη της στη σκηνή ερμηνεύει το «Αγαπητέ Θεέ» (“Oscar et la dame rose”) του Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ για το οποίο θα λάβει το θεατρικό βραβείο Μολιέρος. Το 2010 εξακολουθούσε να εργάζεται για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Η Ντανιέλ Νταριέ είχε παντρευτεί τρεις φορές, με τον Ανρί Ντεκουάν, τον βαθύπλουτο πλέιμποϊ Πορφίριο Ρουμπιρόσα και τον σεναριογράφο Ζορζ Μιτσινκιντές, ο οποίος απεβίωσε στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Με τον τρίτο σύζυγό της είχαν υιοθετήσει έναν γιο, ο οποίος πέθανε λίγο μετά τον σύζυγό της.
